Of ik als 'kenner' een recensie wilde schrijven want bij antenne rotterdam 'konden ze er niets mee'. Als producer vind ik elke DIY-uitgave zowiezo helemaal geweldig, en dus op voorhand al een dikke tien waard! Toch had ik nooit een recensie geschreven en zo begon mijn onderzoek.

de Bandnaam
Op de voorkant van de 'hoes' zien we een monnik-achtig figuur met op zijn schoot een Gabriel-achtig engeltje zonder vleugeltjes. Als je goed kijkt zijn de wijs -en middelvinger, die de monnik demonstratief opsteekt, ietwat bebruind. Dat kan erop duiden dat hij het kleine ventje op zijn schoot, aan een anaal onderzoek heeft onderworpen. Dit zou een verklaring kunnen zijn voor de bandnaam.

Een Uber-conceptueel debuut?
Vreemd zou je denken. Op de achterkant zien we echter geheel iets anders: een gedeelte van een panorama van de lichtshow die vorig jaar de scheidslijnen van het bombardement van Rotterdam versierde.  Daaronder wat oude foto's  van Rotterdam-left-overs, marcherende Wehrmachtsoldaten en een parachutedropping. Dit begon te duiden op een Uber-conceptueel album.

Oh, Feyenoord...
Al mijn fantasieën verdwenen als sneeuw voor de zon toen ik de teksten van dit zestal las. De teksten zijn persoonlijk en behoorlijk emotioneel en gaan over een wel of niet (meer) bestaande vriendengroep met dezelfde idealen (de 'scene'), over hun familie en vrienden ('als je aan hun komt, kom je aan mij'), roddel en achterklap en de consequentie die je hieruit moet trekken: wraak! Gelukkig zingen de heren in het Engels maar dit duidt op korte lontjes!  Waar is die anale fixatie? En waar is Rotterdam? Op de laatste vraag krijgen we antwoord op hun website: twee van de zes houden van Feyenoord! De eerste vraag blijft open maar ik weet niet wat de boys in de backseat van de bus doen na een optreden in Meppel...

Fade in - Fade out
De instrumentbeheersing is prima. De twee zangers wisselen elkaar af als twee tornado's die niets van je huiskamer willen overlaten, van vervormd tot naturel. Ze hebben de sound, het klinkt zoals het hoort te klinken binnen deze stroming. De grooves zullen je doen stampen of bangen, na tien biertjes aan de bar. Dit is waarschijnlijk een heel vermakelijke liveband.
Qua composities is het helaas niet bijster interessant en duurt zelfs deze mini-cd te lang. Ook mis ik de hooks en het venijn, zo essentieel voor een hardcoreband. Eén tip: begin de volgende cd nooit met een intro die eindigt met een fade-out, zoals je ook nooit een laatste nummer met een fade-in begint, dat is zo quasi-conceptueel.

Conclusie:
iets minder denken en meer naar buiten, zeker in Rotterdam...

Keep on Moshin' en respect,
Lee Lagerwal

http://priderunsdeep.nl