Hij was een man van weinig woorden, weinig woorden die toch veel zeiden.
Het eerste beeld dat ik van hem had was in de keuken, hij kookte altijd hele bakken soep voor ons allemaal. Je kon het huis binnenstappen en vragen "wat eten we" zonder je te generen. Daar deed hij niet aan, aan gene, het leven is te kort om je te generen. Ik heb hem daarna nog leren kennen als een politiekgezinde en energieke man. We waren het over veel dingen eens, we waren het ook weleens niet met elkaar eens zoals ieder mens.
Ik weet niet eens of hij ook zo over mij dacht, de deur stond altijd open, maar wanneer de geur van kippensoep de keuken uit kwam walmen zat er een extra dimensie aan het bezoekje! Er werd gezellig gekletst en gelachen.
Op vrijdag en zaterdagavond werden en biertjes gedronken en veel gelachen en gepraat.

Na een tijd sloegen de gesprekken om in hele uren slapen op de bank, binnen komen en zachtjes doen omdat hij lag te slapen. De geur van kippensoep kwam dan niet meer de keuken uitdrijven als een lekkerding die je staat te wenken in de discotheek...De middagen werden leger, en je gaat je pas realiseren hoeveel je eigenlijk te melden had als het niet meer kan...

Een verhuizing, en verwatering van contact. Vluchtig zo afentoe...1 keer in de maand en soms zelfs minder. Begrip, het maakte hem eigenlijk niet zoveel uit.

Bezorgde telefoontjes, vervelende berichten en zorgwekkende opmerkingen.

Het zat fout hartstikke fout, ik heb dit bij het begin al geweten. Opname in ziekenhuizen, geen oplevingen en het ging allemaal zo snel....zo snel als alles begon....zo snel was het opeens voorbij.
Dat wil zeggen, ik ben er nog...maar zijn leven is voorbij
5 weken, het was ook veels te kort, of was het al veel langer ....en heb ik het genegeerd en me vastgehouden aan weekend-kippensoep!!

Ooit weer kippensoep, ooit weer politieke gesprekken en ooit weer geklets tot in de late uurtjes.....maar nooit meer zoals het vroeger was.
Vroeger is weg...en komt niet meer terug