j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Onervaren,
In veel niet,
Maar op het gebied van kunst wel
Onzeker, kan ik het , is het wel goed genoeg.
Naast je iemand die zich kunstenaar voelt,
Waar de artisticiteit van af straalt,
Maar die met de vraag zit, hoe pak ik dit
na de expositie het beste aan.
Je kent iemand uit je “verleden”,
Iemand die hier ongetwijfeld antwoord op heeft.
Op het net zoek je zijn nummer.
Woont hij nog op dat zelfde adres?
Het is tenslotte al weer een aantal jaar geleden.
Ja gelukkig adres ongewijzigd.
Wat zal je tegen hem zeggen als hij opneemt.
Ben je onder tussen na al die jaren
niet weggezakt in zijn grijze massa.
Zenuwachtig als een puber draai je zijn nummer.
“u bent verbonden met tiscali,
de persoon die u probeert te bereiken “…..enz enz.
Een mengeling van opluchting en teleurstelling
maakt zich van je meester,
maar na 5x hetzelfde bandje
besef je dat je hem toch anders moet zien te bereiken
en stuur je op een donderdagmorgen een kaartje.
Vrijdagochtend 10.00 uur .
De telefoon rinkelt en automatisch neem je hem op.
Bij het horen van de stem aan de andere kant van de lijn
kriebelen vlinders omhoog.
Gek mens
20 jaar samen met mijn alles en toch,
na al die tijd dat puberale gevoel wanneer je zijn stem hoort.
Tussen onze wekelijkse ontmoetingen
en nu zitten bijna 22 jaar, maar er lijkt niets veranderd
Uit ons gesprek komt een afspraak.
Maandagmorgen 10.00 uur in Schiedam.
Terwijl ik de trap van het oude gebouw oploop
vibreert de spanning door mijn lijf.
Vibraties die blijven , want als de deur open gaat
lijkt de tijd stil te hebben gestaan.
Hij is dan wel ouder, (ik ook gelukkig)
maar duidelijk nog steeds dezelfde levensgenieter
De klik is er nog steeds
en waar ooit drastisch een eind kwam
aan een zaterdagmorgen ritueel,
was er nu niets , niets dat wat toen de boel verstoorde
nu in de weg stond, behalve dan,
dat je met die herinnering op je netvlies
er bijna de slappe lach van zou krijgen.
conclusie, het was spannend leuk en lekker,
maar fantasie die je had als 17 jarige en die
gek genoeg ondanks alle ervaring blijft hangen,
wordt niet altijd overtroffen.
Toch had ik het niet willen missen.
myrrhe | 25 september 2007de woorden van hem waren dat fantasie nooit werkelijk heid is het kan juist zelf een soort anti climax zijn |
lilith | 25 september 2007Hoe weet je dat??? |