Kijk als je het naar je zin hebt, maar eigenlijk zou dat niet kunnen, want bijvoorbeeld je verkeert in een lullige positie, je bent ziek, arm, of ligt in scheiding.
Kijk als je het naar je zin hebt, maar eigenlijk zou dat niet kunnen, want bijvoorbeeld je verkeert in een lullige positie, je bent ziek, arm, of ligt in scheiding. Als je dan meldt dat je het prima naar je zin hebt, geloven mensen je niet. Verkeer je in een wenselijke positie gaat men ervan uit dat je het prima naar je zin hebt. Claim je echter doodongelukkig te zijn is dat raar, dat past niet in het plaatje. Hoe dat plaatje eruit ziet, weten we van elkaar en via de media. Zo willen de meeste mensen een eigen huis en een goede baan. Statistisch is het allemaal in cijfers te vatten, Nederlanders staan op de zoveelste plaats als het om geluk gaat, zoveel zijn single, zoveel gestoord, zoveel zus en zoveel zo. Tot zover.
Ik had vroeger altijd goede cijfers voor statistiek, ik vond het een te gek vak, immers mensen zijn zo voorspelbaar. Binnen de grenzen van de waarschijnlijkheid valt er zoveel te voorspellen. Als je rookt is de kans veel groter dat je eerder dood gaat. Het is natuurlijk niet te zeggen of jij ook eerder dood gaat als je rookt, maar dat doet er voor de preventie in de gezondheidszorg en de premies van verzekeraars niet toe. De cijfers zijn keihard. Wat me toentertijd opviel was het feit dat in een aantal onderzoeken, mensen die af en toe rookten langer leefden dan zowel rokers, als niet-rokers. Alleen het probleem is dat deze groep statistisch te klein is, met andere woorden, het kan net zo goed toeval zijn. Bovendien, probeer het maar eens, af en toe roken.
Nu dan terug naar de luchtigheid van alledag, je persoonlijk leven, wat is wijsheid, wat moet je met al die onderzoeken, plaatjes, adviezen. Het gaat altijd over groepen, nooit over individuen en het is altijd relatief. Je hebt de lijn van ik laat me niet gek maken en doe gewoon waar ik zin in heb (was het maar zo simpel) en de lijn van als je weet dat iets slecht is waarom zou je het dan doen. Maar waarom is iets slecht en wat is slecht. Eigenlijk zijn we nog geen stap verder en weten we nog net zo weinig als bijvoorbeeld iemand in de Middeleeuwen. We hebben wel meer te eten en het leven is voor eenieder comfortabeler. Maar zouden ze zich in de Middeleeuwen beroerder hebben gevoeld dan nu. Niet met zekerheid te zeggen.
Ik ben gestopt met roken, ik probeer te bewegen en ik probeer zoveel, hoofdzakelijk omdat ik lang wil leven. Als ik alle onderzoeken op een grote hoop leg, komt er dan een beeld uit voor de moderne mens ? Niet echt, mensen hebben elkaar nodig, moeten vooral doen wat ze zelf belangrijk vinden en dat vertellen we elkaar. Iedereen raakt op zeker moment verzeild in de wazige gebieden van het statistische landschap, waar je ondanks al onze kennis en kunde bent aangewezen op je eigen beslissing, overtuigingskracht en geloof. Misschien is dit een beetje een suffe, nietszeggende column, je kan het zeggen, maar het valt moeilijk te bewijzen.
