Stanislaw Tremor

Zijn gedichten behoren niet tot de bij mij bekende gedichten die allen over geluk, kennis, een keizer of de schoonheid van een vrouw gaan.
Stanislaw is een rauwe dichter die in zijn leven meer ongeluk als geluk kent.
Een man letterlijk van de straat en zijn gedichten gaan daar dan ook over.

Ik was blij Stanislaw ontmoet te hebben, blij maar geschokt.
Hij loopt niet echt goed en zijn ongeschoren gelaat deed mij een beetje terughoudend zijn. Terughoudend voor even, want het is een man waar je boeken over kunt schrijven en daarnaast is hij gewoon hartstikke aardig en goedlachs.
We praatte over het leven, over het leven op de straat zoals hij dat kent en het leven van de straat zoals ik dat ken.

Zoals met alles zul je mensen hebben die zijn gedichten niets vinden en het type volk wat er wel van kan genieten.
Zijn gedichten zijn immers rauw en je zal niet meegevoerd worden op een roze wolk.
Zijn gedichten zijn als het weer de afgelopen dagen grijs, grauw, koud, benauwd, regenachtig en heel veel gedonder.

De CD die Stanislaw in samenwerking met Oscar “van de antenneredactie” en zijn band heeft gemaakt is daarom ook in mijn opinie erg goed.
Het is anders dan het gewoon te lezen, de gedichten worden middels rock muziek wat zwaarder gemaakt.

Zijn gedichten benadrukken bepaalde dingen in het leven van de mens die bijvoorbeeld iedereen te vriend wilt houden, zijn gedicht Te commu of ni ceren is er een goed voorbeeld van.
Ik citeer hier slechts twee regels uit:
“IK zal never nooit niet meer naar iemands mond toe leuteren.
Als praten niet waarlijk kan dan praten we maar niet.”

Hoe vaak praat men niet de ander naar de mond om een witvoetje te halen?
Het kan kwetsend zijn als men je de waarheid spreekt, maar is ons vroeger niet in onze kindertijd geleerd dat liegen niet mag? Terwijl we nu we wat ouder zijn elkaar zeggen dat een leugentje om bestwil best kan.

Andere goede gedichten vind ik Motivatie, Ode aan homo Ludens, Pre Mortem, Over strijd en liefde, Doek, Zoekplaatje en uiteraard Ballade eener werkende vrouw. Ballade eener werkende vrouw is naast mijn favoriet ook een goed gedicht om de ernst van de prostitutie of straatprostitutie mee aan te geven.

Ballade eener werkende vrouw grijpt je. Het grijpt je bij de strot en het deed mij eigenlijk gelijk denken aan de straat hoertjes zonder tanden of met nog een enkele tand die zich jaren verzamelde bij hun vaste seks stek de Keileweg.

Stanislaw is een in mijn ogen broodnodige dichter die geëerd moet worden met zijn bijdragen. Bijdragen die ons wellicht wat meer mens kunnen maken.

Karim Khaoiri