Het was een gevarieerd geheel en zonder onderbreking werd er het een na het ander gedansd. Er waren geniale stukken bij en wat mindere, maar allemaal van hoge kwaliteit.

Er werd begonnen met Demonstration; een choreografie van P.S. Norton op live muziek  gedansd(vleugel en viool) door Nicole Kohlman, Melanie Oger en Lucas Jervies. Hierop volgde Queen Dreams Green, een bizar danstuk door 5 dansers begeleid door 3 zwart harige doedelzakspelers in jacket. Sherida Lie droeg een witte satijnen gladlange jurk met daarin een enorme en daardoor wulpse kont die bijna een eigen leven ging leiden en met zoveel humor en inventiviteit (wat mij deed denken aan een variatie op de melkkrukbroek van architect Richard Hutte) tot ze op een gegeven moment op het podium lag te kronkelen van het lachen toen ze gekieteld werd en wat grappig aanstekelijk op de goed gevulde zaal werkte. Het Derde stuk `Embrace` in een choreografie van Neel Verdoorn op muziek van Piazzolla`s dramatische tangomuziek voor 3 dansers in zwart, 3 in wit en 1 in`t rood op die meeslepende Violoncelles Vibrez door Gidon Kremer.

Wordt vervolgd!