Sinds mijn vader is overleden zijn mij pas dingen duidelijk, duidelijker dan...
Nog altijd ben je bij me
en laat je me niet los
soms door een blik
soms door muziek
ik zie je gebogen rug
waarop de last van jou leven
ik zie de rimpels en de groeven
die je altijd had gekweekt
ook al waren wij niet
wat we hoorden te zijn
ze noemden het vader en zoon
ik noemde het nooit
gemis van
voelt als
dichterbij dan
je kon het niet maar ik ook
sinds je vertrokken bent
weet ik het
en zie ik het
en voel ik het
zoals de seconden die
minuten worden
uren worden
dagen worden
weken worden
maanden worden
jaren worden
eeuwigheid
te snel voorbij...