Dit was niet iets om trots op te zijn, en de feministische dames zullen dat zeker niet zijn.
Dat nog niet alle apen terug in de kooien zijn, waar zij wat mij betreft de rest van hun leven zonder bezoek mogen vertoeven bewees het seksschandaal in Groningen maar weer eens.
Eigenlijk mag ik het geen apen noemen, hadden we ze maar in kooien gegooid voor ze hun spelletjes met HIV deden.
Dat zou zo en zo handig zijn misdadigers voor de daad opsluiten, maar zover zijn we natuurlijk nog lang niet.
Ik ben niet voor de doodstraf, maar in dit geval waar ze toch maar een beetje op sadistische wijzen mensen uit de weg helpen om een bijna niet te bedenken gore rot manier, nee dan knijp ik een oogje dicht als men de doden hendel overhaalt.
Men noemt het een seksschandaal, maar ik vind dat we eens flink moeten nadenken of dit nog wel iets met seks te maken heeft.
Maar goed ben ik zelf dan zo normaal bedenk ik mij dan, nee gelukkig niet, maar ziek in mijn hoofd zoals deze mislukte lui ben ik zeker niet.
Ik val niet op dieren, hoe graag ik ook zou willen ik hou niet van behaarde billen, en Bavianen vind ik eng, kinderen daar krijg ik alleen de juiste energie van, en overleden personen laat ik ook met rust.
Dus zo slecht zul je denken is het met die Zandvliet nog niet gesteld…..
Misschien niet slecht, dat zeker niet, maar een pedofiel of necrofiel vind het zelf ook geen bezwaar hoe hij en/of zij zelf is.
Ik ben namelijk gek op gespierde vrouwen benen.
Komt er weer zo’n wezen langs dan ben ik verloren, krijg pijn in mijn nek die dan 90 graden de verkeerde kant opdraait, en over mijn gedachtes maar niet te spreken.
Nee hoe gek ook, ik denk dan niet aan seks, althans meestal niet als ik mooie benen zie.
Ik ben dan gewoon van slag en kan voor dat ene moment even nergens anders naar kijken.
Ik hou erg van beeldende kunst, maar geen schilder heeft het voor mij ooit gewonnen van een dame die voor het schilderij staat met dijken van benen.
Dat gebeurde mij bij de opening van de Lugebert tentoonstelling hier in het Stedelijk museum.
Het was broeierig druk, en als groot fan van Lugebert genoot ik met volle teugen van zijn werken in de stad waar ik woon, daar zou hij indien hij nog onder ons was, best trots op zijn dat ik in de stad woon waar hij exposeert.
Best raar bij nader inzien dat men over de gestopte ademers stelt dat zij niet meer onder ons zouden zijn, want indien ze begraven zijn, zijn ze dat dus helemaal wel degelijk.
Maar goed ik liep de trap op in het Stedelijk toen ik langzaam de trap op sloffend twee kanjers van benen verpakt in een zwarte nylon in mijn vizier kreeg.
Het waren geen lange benen, maar potsiedorrie wat waren ze gespierd, prachtige vrouwelijke rondingen daar onder dat zwarte mini rokje.
Ik was helemaal uit de expositie vibez, zal ik maar populair zeggen.
één zaal kon ik haar toch wel volgen, dat zou niet al teveel opvallen.
Langzaam volgde ik de benen, er gebeurde van alles in mijn hoofd, Betty Page strip en pikant dans model uit de jaren vijftig danste in zwarte kousen van Christiaan Dior als ik het goed zag, danste van mijn linker naar mijn rechter oog.
Ik kon mijn heupen maar net in bedwang houden op de houten vloeren van het museum.
Toen gebeurde het, ik liep tegen iets aan, die mij weer op aarde deed belanden.
Voor ik zag wat het was, zei ik al sorry als de grootste nerd op aarde.
Het was een zeer breed geschouderde kerel, dan wel geliefde van de twee gespierde benen, die mij zo stoorde tijdens deze expositie.
De man zei niks, maar zijn ogen hadden meer gezien als ik zou willen.
Ik maakte mij uit de voeten, want hem neerslaan zou ongepast zijn.
De trap weer aflopend besefte ik, dat ik alleen de benen in mij had opgenomen, en dat ik niet eens wist wat er nu eigenlijk opgebouwd was.
Dit was niet iets om trots op te zijn, en de feministische dames zullen dat zeker niet zijn.
En ik wil hierbij natuurlijk mijn excuses aanbieden voor mijn dierlijke driften.
Maar God als ze eens wisten hoe mooi men dit toch kan vinden, misschien zouden ze dan een beetje medelijden met deze driften hebben, want echt hoor het is gewoon zielig, heel zielig, maar zo fijn…..