j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Kleur bekennen
2002: zielloos wit, inbouw halogeen, Jan de Bouvrie cocoon’t niet .
Neem uw kids op en wandel
2002: in 1 week 15 jaar terug, terug naar huur, te duur. Was geel, ik kocht oranje bij. Schreeuwde bij elkaar, mijn buikschreeuw kwam eruit, in geur en kleur, werd blij, werd m’n eigen ik. Zocht de zon, zag de kleuren, rook de zinderingen, proefde zout en zoet, ik was er weer!!
2002-2006;: zocht en verkende grenzen, van mij, van anderen, alle uithoeken van het land, van het nét niet, van het nét over de top. Grenzen werden penibel, onrust kwam weer, verstand won van gevoel, ging over de landsgrens. Neem uw bed op en wandel,
Zielloos Belgisch kot, snel gebouwd in 1960, voor-, zij- en achterkant gelijk , maar we pasten er allemaal in.
2007: maandje verplicht op de bank, spinnenwebben zien. Spoorloos, doelloos.
Onrust is terug, energie is op, raak mij niet, vraag mij niets, ik raak jou niet, vraag jou niets.
Hoofd als bruisbal, mond gesloten als ware er een kaakklem in.
2007: vroeg warm, leven buiten begint weer, wereld krijgt weer kleur. Ik zie het, raakt me niet maar toch; ik moet, een opgeruimde geest in een opgeruimd lichaam.
Klussenman besteld, altijd te laat maar de winterschilder legt ook in Mei zijn ei.
Alles wit, geen gezeur, kwasten die zooi, ik wil rust, ik wil leeg, ik wil overzicht, ik ben mij eigen kleurdoos.
Ik wil wat anders, ik wil blauw, dromend over de zee uitkijken, gewichtloos op het water, klotsend tot rust komen.
NEE, mag niet, kan niet, zonde, je woont toch niet op een WC……
Ren 5 minuten voor sluit de Praxis in. Licht autistje als altijd aan mijn broekspijp, brengt mij feilloos de kleurstaal van groen, 100’’en kleuren groen, jagersgroen, gillende lime-groen, haalt er de kleur van het kersenhouten parket bij, legt er wit van de nu nog rode bank naast.
Grote bruine ogen, voor één keer zelfverzekerd; kijk Mama, zo hebben we altijd de tuin in huis…..
Kom uitgewrongen binnen vanmiddag, enige sprietje zon van de week peert zich naar binnen, hoor geen eindexamenverslag, hoor geen hongééerr, hoor geen gillende zusjes, zie ….GROEN!!!
Lichaam hunkert naar rust; trap op, 2e deur rechts (ooit de bekende zin als een date mocht komen).
Abrikozen bedlampje aan, rode muur, rode/oranje gordijnen, rood beddegoed, mijn eigen plekje, mijn baarmoeder.
Zie nu wat ik zoek, zoek warmte, zoek geborgenheid, wil even geen zorgen, wil even weer dat hele kleine meisje zijn , dromend, onschuldig, hoopvol, geen pijn en verdriet.
Ik kruip terug in de baarmoeder, als altijd alleen, 2e dekbed blijft leeg, vervangende warmte, kussens, té veel, worden nat, voelt koud…..
Morgen fris en fruitig weer op, geef mijn appelmuur een hernieuwe blik, met een hoofd vol moes.
Hans | 29 mei 2007Linda, ik kan je geruststellen. Je komt nog steeds over als een heel klein meisje. |
margot ten caat | 31 mei 2007kom je bij me spelen lieve linda? |
Linda | 31 mei 2007tuurlijk Gootje, ik hep net een niew springtauw, mag jij draajje ;) |
ruud | 04 juni 2007god linda meets margot, what a small world it is |
Linda | 04 juni 2007en jij mag niet mee springen Ruudepuutje..lekker puh ;) |