Als vader probeer je de opvoeding van je dochter in goed overleg met je vrouw, familie en close friends zo goed mogelijk in elkaar te breien.  

Papa´s bruine ogen en zware stem en dito gewicht dwingen.   

Maar raar genoeg is de ‘politsie´nog steeds de grootste autoriteit in mijn dochters drie-en een half jarige leventje.

Veel vrienden kennen wel een anekdote, waarin m’n dochter tegen mensen in een uniform vertelt hoeveel keer papa – in zijn vaderlijke loopbaan - al ´door rood is gerijd´.

De teller staat momenteel op twee merkte ik vanmiddag, toen ze dit tegen een echte agent, die hier in de Bermudadriehoek* op straat liep, uit de doeken deed.    

De agent had ook weer eens een goede dag: de onderdrukkende lach werd vergezeld met een ernstige berisping voor papa.                                                

´En als-tie het nog een keer doet dan komen jullie hem ophalen voor het gevang, toch?` was haar vraag.

Toen de agent even later weg probeerde te lopen, vond ze het toch ook wel weer zielig voor papa en schreeuwde: ´maar papa heeft ook de stoute jongens weggejaagd uit de speeltuin`hoor!´                                             

`Welke stoute jongens´vroeg de agent, terwijl hij resoluut zijn dienstboekje en pen erbij pakte: hij kreeg er zin in.   

´Nou, nou, die stoute jongens gingen alle speelgoed uit het huisje van de speeltuin stolen en toen heeft papa ze tegengehout en toen, en toen..´                               

´En toen heb jij gezegd dat jouw papa de politie zou bellen, als ze het nog een keer wilden doen!’ maakte ik haar zin af.

Snel vertelde ik tegen de agent dat dit buiten zijn wijk viel, omdat we op die dag op visite gingen bij opa en oma.     

Ze doelde op een akkefietje van een aantal dagen geleden, toen papa even helemaal uit z’n plaat ging tegen een paar opgeschoten - Tokkie-achtige jongens - uit de Maashaven, die hun eigen ramen stonden in te gooien.                     

Zij waren namelijk het speelhuisje van de speeltuin (waar hun eigen ouders vroeger ook nog in hadden gespeeld) – respectloos - aan het leeg roven.                               

De kinderen stonden met hun rug tegen het hek, nadat ik op - niet-mistane wijze - een oorzaak- en gevolgverhaal over het niet optreden van hun eigen ouders, vandalisme en het al dan niet sluiten van speeltuinen, had afgestoken (ondertussen semi-agressief fietsjes en skelters terugplaatsend in het huisje).                                  

Toen ik even daarna probeerde om de geschrokken jongens zover te krijgen het gesloopte huisje – gezamenlijk - te repareren, kwam opeens m’n dochter (die de hele tijd achter m’n been had mee staan luisteren) heldhaftig naar voren stappen:   ‘Jaah, en alzie niet oppasz, dan beltie wel even met de politsie!’

*Bermudadriehoek: vinexwijken ten zuiden van Rotterdam, waar veel Rotterdammers verdwijnen.

Dick Ursinus is beeldend kunstenaar uit Rhoon-Portland, die twee keer per week columns en verhalen op z’n website www.dickursinus.nl plaatst.

TIP: de hangmatfiles