Het leek wel of ineens heel Nederland over Het Zesde Zintuig sprak. Was het KRO-programma van begin-tot-einde doorgestoken kaart geweest? Skepsis wist er wel raad mee. Op hun site werd de hele santekraam van engelen, wichelroedelopers, geesten en tarotlezers op een hoop geveegd en naar het rijk der fabelen gestuurd. Ze deden allemaal maar. Mijn vriendin Roza had er zo haar eigen ideeën over.....

Voor haar had het er altijd al bijgehoord, de schimmige wereld vol onverklaarbaarheden. Als klein kind had ze vaak voorvoeld, geweten. Later, toen het besef kwam dat anderen haar daardoor 'vreemd' vonden, had ze zich er voor afgesloten. Had ze bewust afscheid genomen van de haar toegenegen boodschappers.

Eenmaal volwassen, evenwichtig, op haar plaats, kwam het verlangen naar hen terug. En ze waren er nog! Ze had haar boodschappers verwelkomd als lang gemiste vrienden. Door het herstelde contact bloeide haar intuïtie als nooit tevoren. Moeiteloos vond ze precies dat jurkje bij die ene winkel, nog afgeprijsd ook. Feilloos wist ze de schaarse vrije parkeerplaatsen te vinden. En in telepathische seconden wist zij zich bij vrienden die duizenden kilometers van haar vandaan leefden. De meeste vrienden hadden daar geen weet van, slechts met één had zich een telepathisch verbond ontwikkeld. Een filosoof uit Bari, gepromoveerd op een studie naar G.I. Gurdjieff. Soms vertelde Roza mij over hem. Eén verhaal wil ik jullie niet onthouden.

Vorige week had haar vriend een emailtje gestuurd. Hij vertelde over geluk. Ze liet het me lezen. 'Goethe was op the opinion that happiness is like a sphere, it is a very simple form. One cannot say too much about it. Instead, unhappiness is like a many faceted geometric figure, a 'poliedro'. Unhappiness is full of things. What is the secret of happiness? Good health is essential, of course. Harmony in relationships is perhaps more essential? And what about a good relationship with our own being? Yet, happiness remains a mystery... is it a form of madness? In fact, one must be 'mad' if he is happy for no reason, or for a reason he does not know. We are all a bit mad, sometimes, or often. In this particular moment I feel very mad, so I cannot stay longer inside this internet point. I go out to enjoy the sunshine and .... a special dish of pasta which I am going to cook for myself. Ciao.'

Op dat moment had Rozs het geweten. Hij ging niet naar huis. Hij ging eerst naar de markt voor verse garnaaltjes en inktvis. Daarna zou hij zwarte spaghetti koken, een sausje maken van zwarte boontjes en rode pepertjes. 's Avonds stuurde ze hem een sms-je. 'Are you happy? Did you enjoy your dish?' Het antwoord verbaasde haar niet. 'Yes, he was happy!'  Hij was de gelukkigste man op de wereld!  Hij had de heerlijkste garnaaltjes en inktvisjes gegeten, zjin bonensausje was zo goed gelukt, en de inktvis-pasta was subliem geweest.

Roza had over het geluk-mailtje nagedacht. Wat was geluk? Zelf had ze zich in tijden vol ongelukkigheid eigenlijk alleen nog maar ongelukkiger gevoeld omdat ze krampachtig op zoek naar geluk was gegaan. Misschien kon je maar beter niet actief naar geluk zoeken en je juist door geluk laten verrassen. Geluk zat toch vaak maar in kleine dingetjes, kleine gebaren. Zo herinnerde ze zich een zonsondergang, samen met X, op het strand van Scheveningen. Samen zittend in het nog warme zand, genietend van een broodje met nieuwe haring en uitjes. Een ultiem geluk moment. Maar X was niet meer en..... Nog voor ze zich aan sombere gedachten had kunnen overgeven had ze een sms-je ontvangen. Het was van haar pasta-vriend. Hij schreef: 'Soon you will have new maatjes & fresh onions. Wish you lots of happiness.'

Roza wist het zeker. Er was meer tussen hemel en aarde. En ik? Ik moest het wel met haar eens zijn.