Drie jaar geleden was ze mijn wintersportvakantieliefde. Na wat omzwervingen spraken we begin dit jaar na al die tijd weer eens af. Het begon met een gezellig avondje stappen waarna we aarzelend weer toegaven aan de hartstocht.

Vervolgens zagen we elkaar gemiddeld om het weekend. Ze raakte betrokken bij mijn sociale leven. Ik leefde mee met haar dagelijkse wel en wee. Ze steunde me bij mijn hobbys (optreden met gelegenheidsband en varen). Ik had alle aandacht voor alles wat ze me vertelde.

Maar ik bleef huiverig. Zou ik me wel weer aan iemand gaan binden? Ik ging in de zelfverdediging, wou geen relatie. We begonnen als leuk en gezellig. We waren niet verliefd op elkaar. Althans, dat zeiden we tegen elkaar. Al na een maand wilde zij toch meer zekerheid en zijn we serieuzer gegaan door echt wat met elkaar te hebben met als belangrijkste verschil met daarvoor, dat we het vanaf toen alleen met elkaar zouden doen. Een op een dus.

Doordat ik mijn twijfels bleef uiten over de duurzaamheid van onze relatie, heeft zij op een gegeven moment geopperd te stoppen. Ik, in al mijn onzekerheid over wat ik met haar moest, stemde in. We gingen eerst nog een gezellig weekendje weg, en daarna zou het uit zijn. Gewoon als vrienden uit elkaar...

Mijn zus zei : 'Best een aardig meisje.'.
Mijn moeder zei : 'Neem haar vaker mee!'.
Mijn vrienden zeggen : 'Wat een leuke meid!'.
De vriendin van een vriend van me vroeg: 'Nee! Is het uit? Ik vind haar gezellig!'.
Een goede vriendin van me zei : 'Volgens mij vinden jullie elkaar veels te leuk.'.

Nu gaat ze weer haar eigen leven in. Dat leven waar ik stiekum toch wel graag bij had willen horen. Waarvan zij, in al haar wijsheid heeft besloten, dat ik daar niet bij hoor. Ik ben blij voor haar, dat zij tenminste wél weet wat ze wil.

"Dan zei ze ik vergeet je.
Ze lachte zelfs een beetje.
Je komt er wel doorheen.
Jij redt het wel alleen."
(couplet uit het lied 'Domino' van de vlaamse popgroep Clouseau)

Laat dit schrijven, deze uiting, deze schuldbekentenis dan een ode zijn aan haar, een gevolg van hoe een schoonheid zij bezit, waard om gekoesterd te worden.

Array
(
    [107417] => Array
        (
            [naam] => huijgens
            [link] => T.HUIJGENS@CHELLO.NL
            [reactie] => als je de ode in weeg schaal leg doe der een kuikenveer bij ,anders geef het het geen gewicht aan
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2007-04-09 08:35:54
            [react_date_changed] => 2007-04-09 08:35:54
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 98487
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => CBJ567GMQ25ZRCT
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 107417
            [editable] => 1
        )

)