De Stadsvisie Rotterdam van de gemeente Rotterdam ligt van verschillende kanten onder vuur. Dat bleek Woensdagavond in de Arminiuskerk waar het Architectuurinstituut Rotterdam (AIR) en de dienst Stedebouw en Volkshuisvesting (dS+V) een debat organiseerden over de inhoud van de visie. Belangrijkste kritiekpunt is de aanpak van voorraad betaalbare huurwoningen.

De Stadsvisie is volgens Astrid Sanson, directeur dS+V, geschreven om niet alleen de burgers en het bedrijfsleven te vertellen wat hen te wachten staat in 2030, maar ook om hen om advies te vragen. Iedereen die wil, mag zijn of haar mening geven.

Ruim vijfhonderd geïnteresseerden kwamen op de bijeenkomst in de Arminia af. Nagenoeg allemaal blank en 40+. De enige aanwezige bewonersvereniging was die uit het Lommerrijke Kralingen-Oost.

Is dat verrassend? Nee. Is het jammer? Ja. Alle mooie ideeën ten spijt, van contact tussen de ambtenaren van dS+V en de Rotterdamse burgers, met name uit de probleemwijken op Zuid, zal waarschijnlijk geen sprake zijn.

En juist deze mensen zullen de gevolgen van het gemeentebeleid zoals zich dat tot 2030 gaat voltrekken, voelen. Een belangrijk punt in de conceptnota is het veranderen van de bestaande woningvoorraad. Doel: het bestrijden van achterstandswijken. Rotterdam heeft er maar liefst zeven, volgens minister Ella Vogelaar.

De groep mensen met een gemiddeld inkomen is in Rotterdam in vergelijking met de andere grote steden als Amsterdam, Den Haag en Utrecht klein. De hoeveelheid laaggeschoolde arbeid en de werkloosheid in Rotterdam is juist veel hoger, zo bleek deze week uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Rotterdam ziet het restant van zijn middenklasse vluchten naar omringende gemeenten. Terwijl de lagere sociale klassen achterblijven. Deze scheiding arm en rijk, waarbij arm in de stad blijft wonen en rijk de stad ontvlucht, is volgens de Stadsvisie een van de oorzaken van het ontstaan van achterstandswijken.

De oplossing die wordt aangedragen in de Stadsvisie is heel simpel. Als je wilt dat niet alleen arm maar ook de middenklasse in de stad blijft wonen, moet je duurdere koop- en huurwoningen bouwen op de plekken waar nu veel te veel sociale huurwoningen staan. Als de middenstand namelijk naar haar zin kan wonen in Rotterdam, dan blijft ze wel.

Er wordt met geen woord gesproken over de mensen die met een verhuispremie van vijfduizend euro op zaak de wijk moeten verlaten, omdat de nieuwe woningen voor hen onbetaalbaar zijn. Vandaar ook de kritiek van Wytze Patijn, de oud-rijksbouwmeester die in Rotterdam West woont, dat ,,Rotterdam armen de stad uitjaagt.”

Directeur Rudy Stroink van TCN Property Projects is een geboren Rotterdammer. Omdat zijn vader ,,fout was” in de oorlog, had het gezin Stroink het na de oorlog niet makkelijk. Rudy storink wist zich echter te ontwikkelen tot een zeer succesvol ondernemer.

Hij heeft een hekel een overheid die de rol van bouwer van de samenleving claimt. De overheid doet dat ,,vaak zonder te kijken of er wel behoefte aan is”. Volgens hem spant de gemeente ook nu het paard achter de wagen. In plaats van eerst de woningvoorraad te verbouwen, kan de stad beter zorgen dat ze die werkgelegenheid creëert die ervoor zorgt dat de huidige kansarme Rotterdammers zich weten op te werken tot een middenklasse. Dan komt daarna die woningvraag wel aan bod. Stroink: ,,We moeten af van dat investeren in het tastbare, het fysieke, en meer investeren in het kwalitatieve. We moeten de stad meer leren managen. Dat kan alleen maar als we goed begrijpen hoe de stad nu in elkaar zit.” En dat doet dS+V nu niet volgens Stroink.   

Overigens nuanceert wethouder Hamit Karakus de kritiek. Een groot aantal woningen wordt volgens hem slechts ,,gerenoveerd, niet afgebroken." Wel geeft hij aan gevoelig te zijn voor de kritiek van Rudy Stroink, en dat mee te willen nemen in de definitieve nota.

Iedereen die de stadvisie wil inzien, of zijn mening wil geven, kan terecht op www.rotterdam.nl/stadsvisie