We waren er vroeg bij, dan konden we zoveel mogelijk bezoeken. Om half acht was de opening van de museumnacht bij het Onderwijsmuseum, dat een expositie had over sexuele voorlichting.

Vervolgens gingen we, heel simpel, op nummer onze weg. Zo namen we eerst een kijkje in de Laurenskerk en vervolgens bekeken we tangoschilderijtjes in een galerietje.

Toen werd het tijd om te borrelen. Studio Hergebruik had de koelkasten van enkele bekende Rotterdammers geplunderd en koks maakten er de meest exquise borrelhapjes mee. Lekker chill. Wijntje erbij ...

In het Gemeentearchief was het aardig te zien welke op zich mooie gebouwen tegen de vlakte gingen om plaats te maken voor mooiere dan wel lelijkere gebouwen.

Nummer zes op de route leek ons net iets te suf, dus op naar nummer zeven: Het Schielandshuis. De lezing over Barbie was leuk als ook de beelden rondom het Bombardement.

Nu begonnen we toch wel door te krijgen, dat de avond veels te kort was om alles te kunnen zien. We moesten prioriteiten stellen. Het Goethe Instituut en Alliance Francaise leken me erg leuk om te bezoeken. Ik verwachtte er een mix van vakantiegevoel en op-reis-gevoel te krijgen door het ervaren van respectievelijk de duitse en franse cultuur. Het viel tegen. In beide toko's was de aandacht gevestigd op de voordrachten. Het publiek werd niet geprikkeld. Er werden geen typische versnaperingen (wijn!?) aangeboden. Er was behalve de voordrachten niets waarmee men de cultuur kon ervaren. Dat vond ik erg jammer.

Het Oogziekenhuis dan? Het rook er lekker klinisch. In schril contrast met de Zuid-Amerikaanse band die er speelde.

Het was tegen twaalven en we gingen dansen in het Nationaal Architectuur Instituut. Je kon er wel zien welke instelling goed flink wat te besteden had. Toch niet mijn belastinggeld?

Om twee uur even uitrusten in de Witte de With straat en nogmaals helemaal uit ons dak in Gaypalace. Volgend jaar weer en dan graag langer. Liefst de hele nacht Museumnacht!

Array
(
)