De draad die door mijn leven loopt,

die moet ik nodig eens ontwarren.

Want het gat dat mij tot jagen noopt

doet mij te vaak sub- met objectiviteit verwarren.

Maar de kluwen doet mij gruwen.

Er zit van alles in de knoop doorhakken

doet misschien de storm luwen in mijn hoofd,

vergeefs gesust met dope.

Ik zal het allemaal best klaren

en misschien is het allemaal zo erg niet

De koers die ik tot dusver heb gevaren,

en leerzaam schipperen tussen vreugde en verdriet.

Heeft me toch wel taai gemaakt.

Geheel afhankelijk van aan wie je het vraagt

word ik opgehemeld dan wel verlaagd.

Ik zal dus wel ergens in het midden liggen.

Ergens tussen zuiver zij en varkensdrek.

Tussen 'Haute Coiture' en zeug met biggen.

Tussen geniaal en knettergek.

Ik krijg de draad, steeds weer,

niet echt goed te pakken.

En zo ik hem al even grijp,

al snel raak ik de draad weer kwijt.

Uit koppigheid laat ik,

lekker púh, de moed niet zakken.

Al verdaag ik dit proces

naar een nader te bepalen tijd.