Hoe het penelopeia verder vergaat, zij ontmoet ........
Ja, waar kon ik heen in deze voor mij vreemde en kille wereld? Terug naar het strand, omdat dat voor mij de enige vertrouwde plek was, en ook in de hoop om daar dat vreemde ding weer terug te vinden dat mij hier gebracht had. En zo liep ik terug naar het strand, waar de zee me wachtte vertrouwd als altijd, maar helaas het eivormige geval was nergens te bekennen hoe ik ook zocht. Moe zonk in neer in het duin en legde mijn moede hoofd te rusten tegen de grashalmen. De volgende ochtend werd ik verfomfaaid wakker en liep zoeken het strand af, echter zonder resultaat. Lang bleef ik niet bij de pakken neerzitten oké ik was hier in deze voor mij nog vreemde wereld beland en dus moest ik er maar het beste van zien te maken ging het door mij heen, was het niet immers zo dat ik me thuis in Ithaca dood verveelde achter het spinnewiel, hier lagen nieuwe uitdagingen op mij te wachten, hier kent mij niemand en hier kan ik zelf een wending aan mijn leven maken sprak ik mij moed in en zo toog ik wederom naar de stad. Daar aangekomen besloot ik eerst maar eens de mensen te gaan observeren alvorens ik verdere stappen ging ondernemen, gezeten in een klein glazen hokje waar een bankje in stond zag ik mensen op en af gaan, ze stonden daar even te wachten en stapten dan in het grote monster dat bij het hokje stopte. Niks ging er kalm of rustig aan toe iedereen leek gehaast en ongeduldig, uren heb ik daar gezeten tot op een gegeven moment een vriendelijk menspersoon me vriendelijk aansprak en vroeg waar ik naartoe wilde. Daar kon ik niet meteen een antwoord op geven en dus vertelde ik dat ik dat nog aan het overdenken was en zo raakten we aan de praat. Guinevere zo heette de mens die mij aansprak vertelde me dat zij op een koude dag in deze stad beland was en zich verloren voelde, ver van haar woonstee op zoek naar haar geliefde Lancelot, die zij nu gevonden had maar niet kon bereiken. Ik vertelde haar mijn verhaal en zij nodigde mij uit met haar mee te gaan naar haar huis. Samen stapte we in het grote monster, dat zo ze mij vertelde een bus genoemd werd en waarmee je van de ene plek naar de andere plek kan reizen zonder daarvoor te hoeven lopen.
Waar zou ik in die begin periode zijn geweest zonder mijn dierbare vriendin Guinevere die me wegwijs maakte in deze wereld, me vertelde over de vele vreemde gewoonte van de mensen, in deze tijd. Veel heb ik van haar geleerd, en ook dat je in deze wereld voor alles wat je wilt hebben of doen geld moet betalen, en dat je om aan geld te komen moet werken. Maar hoe kon ik nu aan werk komen, gelukkig kon ik bij Guinevere blijven wonen tot ik iets anders had gevonden, maar ach, mijn hart wordt zwaar nu ik dit zo aan het schrijven ben. Wat mis ik haar mijn vriendin die zomaar op een dag in de nevelen verdween terug naar haar geliefde Lancelot die vervaagd was en zonder welke zij niet verder kon of wilde en zo liet zij zich terug voeren naar haar eigen tijd en verblijf ik alleen in haar woning.
Leef, leef je uit en laaf je aan de geneugten van deze tijd waarin wij vrouwen net zo vrij zijn als de mannen gaf ze me nog mee voordat zij de gouden draad volgde die het spinstertje voor haar gesponnen had om zich bij haar geliefde te voegen.
En zo stond ik er wederom alleen voor dit keervastbesloten om mijn eigen weg te zoeken, maar daar vertel ik in een volgend schrijven meer over.
Waardeer:
Array
(
[108150] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Hoe is dat mogelijk, beminde . Ge moet u vergissen. Nog in onze briefwisseling van 18 januari vertelde ik u dat ik Lancelot ontmoet had in de bibliotheek en hoe ik daar een sluw plan beraamd heb om te ontsnappen aan Homerus, de bemoeizuchtige. Hebt ge dat dan niet gelezen ? Arme Guinevere, wat zal haar lot zijn nu Lancelot nog steeds in deze tijd ronddwaalt ? Ontsnapt aan de dromen van Klaas. Ik smeek u, lees mijn brief van 18 januari alsnog. Het kan niet anders of onze schrijvens hebben elkaar gekruist.
Ik zal Lancelot inlichten. Die gouden draad van dat spinstertje, dat moet een list geweest zijn van
Merlijn ! Hoe kunt ge u dat niet gerealiseerd hebben ? Merlijn is van alle tijden, nooit zal het kwaad ophouden te proberen het gemoed van mensen te verontrusten. Pas goed op uw woonruimte. Guinevere kan ontsnappen en terugkeren naar deze tijd en deze stad. En willen terugkeren in haar woning. Ik ben bezorgd.
[afbeelding] => 17984
[afbeelding_id] => 17984
[afbeelding_name] => merlijn.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-26 09:59:25
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070126095925_merlijn.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 696557
[afbeelding_width] => 119
[afbeelding_height] => 60
[afbeelding_size] => 2517
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-26 09:59:25
[react_date_changed] => 2007-01-26 09:59:25
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 3QWATV6AS8EZXUK
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108150
[editable] => 1
)
[108141] => Array
(
[naam] => Natasja
[link] =>
[reactie] => Odysseus, waarom ziet gij altijd overal gevaar en kwaad. Zijt gij nooit rustig en op uw gemak?
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-26 15:52:57
[react_date_changed] => 2007-01-26 15:52:57
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => UFKGZUSGZY999CU
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108141
[editable] => 1
)
[108138] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Mijn beste Odysseus,
Hoeveel berichten zend je niet uit, met hoeveel vragen en hoe moet ik daar zo snel een antwoord op zien te vinden zonder dat alles door elkaar gaat lopen. Het is te merken dat jij niet hoeft te werken voor je brood en dus alle tijd hebt om berichten uit te zenden en in de bibliotheek rond te hangen om je eigen avonturen te herlezen. Ik moet het doen vanuit mijn herinneringen en gelukkig beschik ik over een goed geheugen. Laat ik beginnen met Guinevere en Lancelot hoe triest is dit, mijn lieve Guinevere die vol vreugde de draad van het spinstertje besteeg in de volle overtuiging haar lief weer te ontmoeten en nu, nu blijkt zoals ik uit uw woorden mag opmerken dat Lancelot nog in deze wereld ronddwaalt. O hoe hoop ik dat Guinevere haar weg terug naar hier vindt ik zal haar met open armen ontvangen, zij die mij zo welkom in deze wereld heeft geheten en mij wegwijs heeft gemaakt in de gebruiken en gewoonten van dit land en deze stad. Hoe heerlijk zal het zijn om haar weer hier in dit huis te ontmoeten en weer samen met haar bij de open haard te vertoeven bij een goed glas wijn en de vele verhalen die we dan uit te wisselen hebben.
En mijn lief wat valt het mij van u tegen dat gij Lancelot niet bij u uitgenodigd hebt, maar hem door de straten van deze spierballenstad laat zwerven of hebt gij zelf geen huis waar ge kunt vertoeven en hem welkom kunt heten? Ge laat hem aan zijn lot over tot het moment dat ge met hem afgesproken hebt en wie weet wat Merlijn in de tussentijd weer voor listen uithaalt, wie weet heeft hij een verbond met Homerus gesloten. Ach Odysseus ik had u als strateeg toch echt wat slimmer ingeschat, hoe kon ik mij zo vergissen in u. Of is het zo vraag ik mij steeds weer af Homerus geweest die uw strategische kwaliteiten heeft bedacht en dat gij uw eigen kwaliteiten nog moet ontdekken nu ge u zo langzaam maar zeker van hem aan het losmaken bent!
Genoten heb ik van het schimmenspel dat de odysee heette en waarin uw avonturen op het doek vertoond werden, welliswaar gespeeld door acteurs die in de verte niet op u geleken, maar toch ik waande mij even terug op Ithaca en leefde met u mee toen gij aan de mast van het schip vastgeklonken stond om de sirenes te weerstaan. Ik werd meegezogen in het tafereel dat zich voor mij ontrolde toen je in de grot van de reus eenoog je list bedacht om aan hem te ontsnappen. Toen ik na het schimmenspel weer thuis was vroeg ik me af hoe ik je in deze wereld weer terug kon vinden hoe het mogelijk is dat hier een illusie geschapen werd waarin je de wereld om je heen even kunt vergeten. Wat mijn lief is werkelijkheid en wat is fantasie en hoe ver ga je daarin? Ben ik penelopeia echt of ben ik slechts een droom die voorbij glijdt en ingehaald wordt door de tijd?
Heel benieuwd ben ik naar u plannen om met Lancelot van plaats te verwisselen om zo mij te kunnen ontmoeten ik hoor graag van u hoe u dat gepland heeft en welke stappen gij van mij verwacht. Als het zover is hoor ik graag van je en dan kan ik bepalen of ik er in mee kan gaan.
Tot zolang verwijl ik hier en wacht vol verlangen op een bericht van u mijn lief.
[afbeelding] => 17991
[afbeelding_id] => 17991
[afbeelding_name] => globesm.gif
[afbeelding_date] => 2007-01-26 21:06:12
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070126210612_globesm.gif
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 697094
[afbeelding_width] => 100
[afbeelding_height] => 87
[afbeelding_size] => 8331
[afbeelding_type] => gif
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-26 21:06:12
[react_date_changed] => 2007-01-26 21:06:12
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => ZM2V6BHGX9C8YMK
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108138
[editable] => 1
)
[108137] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Mijn beste Natasja, het kwaad rust nooit, is het niet binnen u dan is het buiten u, dus ees altijd op uw hoede, zelfs in uw slaap. maar vergeet onderwijl niet te genieten van het leven.
groet penelopeia
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-26 21:08:37
[react_date_changed] => 2007-01-26 21:08:37
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 8LB8X988JDCML53
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108137
[editable] => 1
)
[108130] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Rustig en op mijn gemak ben ik best wel eens, Natasja. Maar dan moet ik bewust mijn herinneringen en mijn kennis en mijn dagelijkse waarneming van zeer kwade zaken naar de achtergrond van mijn brein dringen. Me in een zekere bewusteloosheid dompelen. En aktief proberen het op een genieten te zetten. Dat lukt mij lang niet altijd. En dat wil ik ook zeker niet altijd. Vriendelijke groeten. Odysseus
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-27 08:18:04
[react_date_changed] => 2007-01-27 08:18:04
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => BV6ZC2YWJ5GKU8
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108130
[editable] => 1
)
[108128] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Helaas, Penelopeia, moet ik nu opnieuw een schrijven aan u herhalen dat enkele uren geleden verdwenen is op onverklaarbare wijze. Opnieuw dus, geliefde. Voor u schrijf ik het duizend maal over als het moet. Wie heeft de macht mijn schrijven te verduisteren ? Allerbeminnelijkste Vrouwe Penelopeia. Lancelot zelf verkoos door de straten van deze erbarmingsloze stad te zwerven. Geen moment wilde hij verzaken om naar zijn Quinevere te kunnen zoeken.Ruim behuisd als ik ben heb ik hem wel degelijk onderdak aangeboden.Ge hebt gelijk, edele vrouwe. Ik moet mezelf nog ontdekken nu ik doende ben mezelf te bevrijden van de pose van dappere held, mij door Homerus toegedicht. Maar, is niet ieders leven een voortdurend poseren in steeds nieuwe rollen ? Rollen, gedwongen door ouders, school, speelplaats, samenleving, werkgevers en ga zo maar door. Rollen waarin we ons nooit echt comfortabel voelen. Voelden we ons in Ithaca zelfs niet gedwongen Ithacaanse rollen te spelen ? Mensen trachten (lang niet allen ) zichzelf te vernieuwen, iets te worden wat we ONSZELF noemen, maar verzeilen we niet steeds opnieuw in
weer andere rollen ? Ge ziet wel, allerliefste, dat ik niet nutteloos in de bibliotheek rondhang ( zoals gij dat noemt ) maar filosofieboeken lees om kennis in te halen, kennis die ik tijdens mijn talloze avonturen niet kon verwerven. En nu, het valt me zwaar, moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat wat de Sirens betreft, ik nog elke nacht van ze droom en dat het me dan niet zint om te ontwaken, vol heimwee. Ze spoken in mijn nachtrust als de Verleiding zelve. Is het niet zo dat in ieders leven 1 allergrootste, allerdiepste en onvergelijkbaarste liefde is ? Maar daarnaast zijn er tal van kleine genegenheden en opzwepende verleidelijkheden. Die te weerstaan heet trouw maar waarom weerstond ik
de Sirenes als ze mij nachtelijke bezoeken blijven brengen, om mijn legerstee dansen en heupwiegen en
me knarsentanden doen woelen en draaien ondanks mijn liefde voor U ?
En nieuwgierig ben ik ook naar Quinevere, Natasja en al die andere vrouwen die voor mij Eeuwige Sirenes zijn, gefantaseerde lichtpuntjes in een wereld vol duister Kwaad. Of ben reeds in handen gevallen van de demonen van deze moderne wereld ? Uw Odysseus.
[afbeelding] => 17994
[afbeelding_id] => 17994
[afbeelding_name] => sireen.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-27 17:21:50
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070127172150_sireen.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 698259
[afbeelding_width] => 85
[afbeelding_height] => 121
[afbeelding_size] => 3093
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-27 17:21:50
[react_date_changed] => 2007-01-27 17:21:50
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 5VYQHAYTTFWBZZ5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108128
[editable] => 1
)
[108127] => Array
(
[naam] => Homerus
[link] =>
[reactie] => Ik verzeker u, Odysseus, in deze kolommen waren demonen rond waar die van onze oude wereld kinderspel bij waren.
[afbeelding] => 17995
[afbeelding_id] => 17995
[afbeelding_name] => demon.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-27 17:33:31
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070127173331_demon.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 698267
[afbeelding_width] => 78
[afbeelding_height] => 133
[afbeelding_size] => 2950
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-27 17:33:31
[react_date_changed] => 2007-01-27 17:33:31
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => BYGH9EZKVQQUXDX
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108127
[editable] => 1
)
[108125] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Nog even voor het slapen gaan wil ik kort wat van me laten horen, morgen als ik weer fris ontwaakt ben en de indrukken van deze dag een plaats gegeven heb, mijn hart wat minder zwaar is als op dit moment kan en wil ik u een antwoord geven op uw schrijven. nu ben ik te zeer aangeslagen door het afscheid dat ik moest nemen van mijn vriendin een lichtpuntje in deze wereld die overmorgen vertrekt naar een ander werelddeel. We hebben vanmiddag nog langs het strand gewandeld, gepraat, gefilosofeerd over het leven, op de boulevard thee gedronken, gepraat, onze monden stonden zoals gewoonlijk niet stil, thuis wijn gedronken bij de brandende kachel, een visje gegeten, weer doorgepraat, bij de tramhalte afscheid genomen een afscheid voor lange tijd, met de vage belofte dat ik haar een keer ga opzoeken aan de andere kant van de wereld. Mijn hart huilt van de pijn haar te moeten missen, mijn hart loopt over van vreugde om haar geluk en liefde die haar naar de andere kant van de wereldbol laat gaan. Dit moet ik eerst verwerken voor ik u weer antwoord kan geven, dit grijpt dieper dan ik kon bevroeden. Voor nu kruip ik diep onder mijn dekbed, laat de wereld even de wereld zijn, laat het leven even het lenven zijn, het is me om het even. Nu voel ik alleen maar verdriet en verlangen en heb het even nodig om me terug te trekken, mijn wonden te likken om dan weer te herrijzen. Ach dit klinkt zo hoogdravend, maar ik weet het nu even niet meer, de tranen die aan de oppervlakte liggen willen niet komen omdat ik nooit geleerd heb om te huilen. Heeft dit nu te maken met to be or not to be?
uw opmerking over de rollen die wij toebedeeld krijgen vanaf onze jeugd boeien mij zeer en ik heb daar zeker een mening en een weerwoord op, maar nu kan ik dat even niet verwoorden omdat de rouwe pijn van dit afscheid mij te zeer in zijn greep heeft. tot morgen als het daglicht het leven er weer heel anders laat uitzien.
Uw Penelopeia
[afbeelding] => 17996
[afbeelding_id] => 17996
[afbeelding_name] => DSC00039.JPG
[afbeelding_date] => 2007-01-27 22:27:29
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070127222729_DSC00039.JPG
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 698323
[afbeelding_width] => 1280
[afbeelding_height] => 1024
[afbeelding_size] => 191792
[afbeelding_type] => JPG
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-27 22:27:29
[react_date_changed] => 2007-01-27 22:27:29
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 79FJ9RMQ2DGYDF
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108125
[editable] => 1
)
[108122] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Neem uw tijd, Penelopeia. Hervat onze briefwisseling eerst wanneer ge u er goed genoeg voor voelt. Uw Odysseus.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-28 09:02:14
[react_date_changed] => 2007-01-28 09:02:14
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => RPPGR5XG62FJZX
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108122
[editable] => 1
)
[108121] => Array
(
[naam] => Landloper
[link] =>
[reactie] => Uw woorden klinken echt, niet hoogdravend. Woorden kunnen niet alle verdriet vertolken.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-28 09:05:24
[react_date_changed] => 2007-01-28 09:05:24
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => G22CZTZBG4WSH4
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108121
[editable] => 1
)
[108093] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Dank je wel Landloper voor je woorden, inderdaad kunnen woorden niet alles vertolken. Soms kan je alleen nog maar voelen en dat is dan genoeg.
Mijn beste Odysseus, Het is inderdaad zo dat we noodgedwongen al vanaf onze kindertijd rollen op ons nemen, dat begint al in de wieg, waar je als snel leert hoe je je ouders moet behagen om te kunnen overleven en zo gaat dat zo'n beetje je hele leven door, net zolang tot het lijkt dat je jezelf kwijtgeraakt bent, en zo gaan we dan weer opzoek naar onszelf. Maar wat is dat nu precies jezelf zijn, lastig hoor door al die rollen heen. Maar toch geloof ik dat je door al die rollen heen een stukje van jezelf blijft, een stukje van je ware ik sijpelt er altijd wel doorheen, dat laat zich niet verloochenen en dat is maar goed ook. Want welke rol ik op het moment ook speel, of het nu het lieve meisje is dat mijn ouders zo graag zien, of de harde werkster, zoals mijn baas me graag ziet, of de zorgzame moeder zoals mijn kinderen me graag zien, of zoals de vrolijke vriendin zoals mijn vrienden me graag zien, het is allemaal om het even zolang ik maar weet dat ik een rol aan het spelen ben en vaak, meestal overigens, blijf ik daarin voor het grootste gedeelte mezelf, als ik even niet vrolijk, lief,zorgzaam of de harde werkster wil zijn dan ben ik het even niet dan ben ik gewoon op dat moment, moe, lui, vervelend, of verdrietig of wat dan ook. En wie weet is dat ook maar een rol die ik op dat moment weer op me neem. Ik denk van niet, maar zeker weten doe ik het natuurlijk nooit, want soms ben ik gewoon lui, soms verdrietig, soms vrolijk en ga zo maar door. Ik heb me echter ontworsteld aan een aantal door andere opgelegde rollen, zo wens ik niet langer het onderdanige vrouwtje te zijn dat op haar man zit te wachten achter het spinnewiel, en dus doe ik dat ook niet meer. Zo vertik ik het mee te doen aan modetrends, laat ik me verleiden en verlokken door de geneugten van deze moderne wereld, maar alleen voor zover ik daar op dat moment zin en behoefte aan heb.
Staan de sirenes uit jou avonturen niet voor verleding en verlokking waar je weerstand aan moest bieden om een goed mens te kunnen zijn, maar wie o wie bepaald wat een goed mens is. En waarom zou je een minder goed mens zijn als je je zo nu en dan laat verleiden en verlokken? Zolang het maar geen verslaving gaat worden en je er niet afhankelijk van wordt lijkt het mij dat het niet erg is.
Is het niet ergerd an waar ge nu last van hebt, zo geobserdeerd door de sirenes dat ze snachts door uw dromen blijven spoken. Geef dan beter toe aan eentje, zodat je ze los kunt laten en de nachten weer van jou worden zodat je kunt slapen.
groet Penelopeia
ps. laat nog even weten of je Lancelot nog tegengekomen bent en hem hebt verteld dat Guinevere terug naar haar tijd gereisd is, wellicht kunnen we dan kijken of hij zich bij haar kan voegen of dat er een mogelijkheid is om Guinevere terug naar hier te halen.
[afbeelding] => 18041
[afbeelding_id] => 18041
[afbeelding_name] => ulysses_and_the_sirens_waterhouse.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-29 19:52:44
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070129195244_ulysses_and_the_sirens_waterhouse.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 699803
[afbeelding_width] => 528
[afbeelding_height] => 249
[afbeelding_size] => 51694
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-29 19:52:44
[react_date_changed] => 2007-01-29 19:52:44
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => LT973MWBYY7LV9
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108093
[editable] => 1
)
[108090] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Beste Penelopeia. Fijn u weer te spreken.Hoewel lichtelijk verbaasd, zie ik toch wijsheid in uw raad om aan verleiding en verlokking toe te geven, zij het gecontroleerd en met mate. Toch raak ik in de knoop met mijn beloftes van eeuwige trouw aan U. Die kan ik niet zomaar terzijde schuiven alhoewel u mij van deze verplichting lijkt te ontslaan. Ik vraag me af. Is slapeloosheid zoveel erger dan trouweloosheid ?
En gij ? Hoe is het in uw slaap ? Dolen er daar dan geen verleiders en verlokkers in rond ? Hoe hebt ge weerstand kunnen bieden aan al die knappe vrijers toen U op mij wachtte ? Was er dan niet eentje die u deed smelten en weerloos maken ? En, hoewel ik nu opgelucht ben dat ik mijn nachtelijk woelen heb opgebiecht zonder dat u in toorn bent ontstoken, nu ben ik tevens teleurgesteld dat ge geen onvoorwaardelijke trouw meer van me verlangt. Hoe is het karakter van onze liefde toch veranderd. Het moet de invloed van dit oppervlakkige tijdsgewricht zijn die als een slang in ons gekropen is , deze tijd waarin het hoogste goed is je lusten na te jagen. Vertel mij hoe gij met dit probleem omgaat. En wat denkt ge ? Eis ik nog steeds dat ge mij trouw blijft ? Het mag toch niet zo zijn dat ik mij voorrechten veroorloof die ik U ontzeg. Wellicht zijn we op Ithaca in onze onschuld te hard van stapel gelopen : alles of niets. Maar neen, deze tijd corrumpeert de mens die maar al te graag zijn ziel aan de duivel verkoopt en dan volhoudt dat de duivel een goed mens is. De hedendaagse mensen praten recht wat krom is en wat krom is houden voor het recht te leven zoals ze willen, wat ze overigens voortdurend als een worst voor de neus gehouden wordt. Lustconsumenten zijn het, ik verachtt hen. Neen ik wil niet leven zoals een hedendaags mens. Ik ben van Ithaca. Laat dat genoeg zijn. Van Lancelot heb ik niets meer gehoord. Hij is niet verschenen op onze afspraak. Odysseus.
[afbeelding] => 18045
[afbeelding_id] => 18045
[afbeelding_name] => lust.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-29 20:47:26
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070129204726_lust.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 699827
[afbeelding_width] => 100
[afbeelding_height] => 142
[afbeelding_size] => 3412
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-29 20:47:27
[react_date_changed] => 2007-01-29 20:47:27
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => AML5AUJUCE5ATFM
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108090
[editable] => 1
)
[108089] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Beste Odysseus,
In mijn slaap dolen geen sirenes rond, ik slaap de slaap der onschuldigen om het eens netjes uit te drukken. En ach die vrijers dat waren lomperikken die alleen uit waren op macht en geld, daar kon ik slechts van walgen. En wat is trouw? trouw is in mijn ogen als je elkaar blijft respecteren, elkaar niet beliegdt en bedriegt. Ik bedoel niet te zeggen mijn beste Odysseus dat je je lusten moet gaan najagen dan heb je me toch echt verkeerd begrepen. Je mag best toegeven aan verleidingen en verlokkingen als je dat maar met respect voor het leven doet en niet mateloos, en zeker niet als je daarbij het respect en de ruimte van de ander bij uit het oog verliest. Gij denkt echter enkel in termen van vleselijke lusten, zo had ik er nog niet eens naar gekeken. En niets mijn lief, niets duurt eeuwig, alles of niets is erg kort door de bocht. Je hebt gelijk als je zegt dat veel mensen recht praten wat krom is en en zich voor houden het recht te leven zolas ze willen. Ja iedereen heeft het recht om te leven zoals hij of zij dat wil, mits ze daar een ander niet opzettelijk te kort mee doen. En het leven in welke eeuw dan ook kent zijn verleidingen, zijn goede kanten en zijn slechte kanten, het een kan niet zonder het ander. En nee ook ik wil geen lustconsument worden, dat zit overigens ook niet in mij. En zo eis ik wel degelijk trouw van u Odysseus, maar geen onvoorwaardelijke trouw een mens kan nu eenmaal niet het onmogelijke van de ander verwachten laat staan eisen.
Ik maak mij overigens ernstig ongerust over Lancelot, waar kan hij toch gebleven zijn, ik hoop dat hij zijn weg naar Guinevere gevonden heeft. Het arme stel, hun verhaal lijt op dat van die twee koningskinderen ze hadden elkander zo lief, maar helaas was er het water te diep. Hoe triest.
[afbeelding] => 18046
[afbeelding_id] => 18046
[afbeelding_name] => vuur07.gif
[afbeelding_date] => 2007-01-29 21:22:44
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070129212244_vuur07.gif
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 699835
[afbeelding_width] => 161
[afbeelding_height] => 450
[afbeelding_size] => 39234
[afbeelding_type] => gif
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-29 21:22:44
[react_date_changed] => 2007-01-29 21:22:44
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => TKYDYMS9MVM5HYC
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108089
[editable] => 1
)
[108086] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Beste Penelopeia. Ik kan U niet meer volgen. Ge zijt verblind in tegenspraak met uzelve. Natuurlijk had ik het over vleselijke lusten. Geestelijk hebben vrouwen mij niets te bieden. Gij zijt de uitzondering. En met respekt ontrouw zijn, waar hebt ge het over. Ach, wat groeien wij pijlsnel uit elkaar. Niet de geografische afstand maar de geestelijke verwijdering doet mij pijn. Ik ga maar slapen (hoop ik) Odysseus.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-29 22:21:57
[react_date_changed] => 2007-01-29 22:21:57
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => AB9W6JQ4RTAP4G
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108086
[editable] => 1
)
[108082] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Weer een nacht vol gewoel maar nu omdat ik steeds moest denken aan mijn lot. Ik heb Homerus gesmeekt mij terug te voeren naar Ithaca. Hij zou het in welwillende overweging nemen.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 07:57:07
[react_date_changed] => 2007-01-30 07:57:07
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => GYYHPJC6JK2GYR
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108082
[editable] => 1
)
[108080] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Mijn beste Odysseus, ik zie dat gij mijn woorden wederom zeer anders intepretterd dan ik ze bedoel. ik heb het niet over ontrouw zijn, ontrouw zijn zoals gij het bestempeld is inzichzelf al respectloos. Ik begrijp uw verwarring temeer gij eerst pas uzelf uit de vleugels van Homerus aan het los weken bent. Het valt mechter van u tegen dat ge meteen bij de eerste tegenvaller terug naar hem kruipt. Ik had u sterker ingeschat.
Ik ben geschokt door uw woorden dat vrouwen u geestelijk niets te bieden hebben, dit getuigd van hoogmoed die aan waanzin grenst, wat denkt ge wel niet wie je bent.
Vrouwen zijn meer als een lustobject, bah, zoals je je nu uitlaat wil ik je nieteens meer kennen, het is merkbaar dat je nog te zeer door die vrouwenhater van een homerus wordt beeinvloed.
[afbeelding] => 18070
[afbeelding_id] => 18070
[afbeelding_name] => mijn heks.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 11:59:13
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130115913_mijn_heks.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700160
[afbeelding_width] => 256
[afbeelding_height] => 162
[afbeelding_size] => 12055
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 11:59:13
[react_date_changed] => 2007-01-30 11:59:13
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => ZKAZV6SG79Y8HG
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108080
[editable] => 1
)
[108079] => Array
(
[naam] => Odysseus
[link] =>
[reactie] => Ja, ik voel dat ik aan het waanzinnigen sla. De psychiatrische inrichtingen staan te trappelen om de eer te hebben dat ik .... Ge vraagt wie ik wel denk dat ik ben. Ik ben de waanzinnig geworden minnaar. Ik ben de vleesgeworden hoogmoed. Waarom zou ik de lof van de vrouwelijke geest verkondigen ? Ik steek toch ook niet de loftrompet over de manlijke geest. Tralalalala !!!!
Ik ben de grootste, de beste, de dapperste. Met uitpuilende ogen sluipen ze om mij heen. Mijn lijfeigenen toeterlialialialia. Ik een vrouwenhater ? Nog liever begeef ik mij in het hol van Merlijn dan mijn begeerte afzweren. Hepeloppipipipi. Gij eiste van mij geen trouw. Dat deed mijn ziel verkleuren, krimpen, pijn. Liefde eist trouw. Gij hebt mij niet langer lief Gloperdeglopdegloppp. En mocht Homerus, die vrouwengek, mij naar ithaca terugzenden op een boot, dan zal ik me op de zalige plek van de Sirenes niet vastbinden aan de mast hahahahahaha. Uw vroegere minnaar, uw krankzinnig geworden minaar, de grootste, Odysseus.
[afbeelding] => 18072
[afbeelding_id] => 18072
[afbeelding_name] => krank.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 12:32:31
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130123231_krank.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700187
[afbeelding_width] => 116
[afbeelding_height] => 85
[afbeelding_size] => 3836
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 12:32:31
[react_date_changed] => 2007-01-30 12:32:31
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 4SWQDRH37D7XV
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108079
[editable] => 1
)
[108078] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Wat is er in u gevaren? hebt ge teveel gedronken of zijt ge echt krankzinnig aan het worden? Gij verdraait mijn woorden aan alle kanten. Wat is er in u gevaren? Ik eiste wel degelijk trouw van u maar geen onvoorwaardelijke, gij draait en kronkeld met mijn woorden tot ze niets meer voorstellen. Gij ziet alles zwart of wit, ik raad u aan probeer eens een kleuren bril. Ik hoop dat ge snel weer bij zinnen komt mijn lief
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 13:22:27
[react_date_changed] => 2007-01-30 13:22:27
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => XRAK54QMP9SBKTH
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108078
[editable] => 1
)
[108076] => Array
(
[naam] => Geneesheer-directeur
[link] =>
[reactie] => Vandaag is er een verwarde man in onze psychiatrisch ziekenhuis opgenomen. Hij liep naakt op de trambaan. Hij noemt zichzelf beurtelings Odysseus of Homerus. Ofschoon wijzelf uiteraard niet op ons achterhoofd gevallen zijn,herkent niemand van ons deze namen. Af en toe brult hij : voorwaardelijke trouw !!. En dan kronkelt hij van het lachen en rollen de tranen uit zijn ogen. Ik vrees dat het een lange, onomkeerbare opname wordt. Wellicht een tragische liefdesgeschiedenis. Maar ik vrees dat wij daar nooit achter zullen komen.
[afbeelding] => 18078
[afbeelding_id] => 18078
[afbeelding_name] => inri.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 15:55:07
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130155507_inri.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700262
[afbeelding_width] => 116
[afbeelding_height] => 102
[afbeelding_size] => 2863
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 15:55:07
[react_date_changed] => 2007-01-30 15:55:07
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => GXP4DTWUDYMBGS
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108076
[editable] => 1
)
[108074] => Array
(
[naam] => Homerus
[link] =>
[reactie] => Ik kan dit niet toestaan. Ik heb Odysseus bevrijd en gekalmeerd. Ik ga hen maar Ithaca terugbrengen. Als ge meewilt, Penelopeia, kan dat. Ge kunt dan daar samenleven en nog lang gelukkig zijn. Odysseus wil voor geen goud in dit tijdsgewricht blijven. Hij heeft u nog steeds lief, maar is vastbesloten tot zijn terugkeer.
[afbeelding] => 18079
[afbeelding_id] => 18079
[afbeelding_name] => homerus.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 16:30:30
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130163030_homerus.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700278
[afbeelding_width] => 89
[afbeelding_height] => 119
[afbeelding_size] => 2868
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 16:30:30
[react_date_changed] => 2007-01-30 16:30:30
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => K2QVSD5QWB48UEP
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108074
[editable] => 1
)
[108073] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Hoe triest is dit alles, maar wie of wat heeft mijn liefste zo tot waanzin gedreven. Waren het dan toch de sirenes die hem alsnog in zijn macht gekregen hebben of kon hij de vrijheid niet aan. Natuurlijk ga ik met hem mee ik kan mijn liefste nu hij het zo moeilijk heeft toch niet zomaar in de steek laten. waar ziet ge me voor aan. Laat me maar weten wanneer en hoe ik samen met mijn Odysseus uit dit tijdsgewricht kan verdwijnen zodat wij voor immer samen gelukkig kunnen zijn.
groet Penelopeia
[afbeelding] => 18080
[afbeelding_id] => 18080
[afbeelding_name] => 69px-GustaveMoreau03.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 16:45:49
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130164549_69px-GustaveMoreau03.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700286
[afbeelding_width] => 69
[afbeelding_height] => 120
[afbeelding_size] => 3052
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 16:45:49
[react_date_changed] => 2007-01-30 16:45:49
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => FWLZMWXSZZHQT46
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108073
[editable] => 1
)
[108070] => Array
(
[naam] => Homerus
[link] =>
[reactie] => De tijdmachine staat klaar waar ge maar wilt, Penelopeia. Ge kunt overal instappen. Odysseus is geheel en al weer de oude en wacht u met smart. Op Athica zal uw zoon Telemachos en de gehele bevolking klaar staan om u met muziek en dans te verwelkomen.
U zult een gelukkig leven leiden . Rest mij slechts, Penelopeia, U te bedanken voor u geweldige bijdrage aan mijn nieuwe boek. Ge doet als auteur niet voor mij onder. Zeus zegene u en bescherme u !
[afbeelding] => 18083
[afbeelding_id] => 18083
[afbeelding_name] => tijd.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 17:46:01
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130174601_tijd.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700338
[afbeelding_width] => 130
[afbeelding_height] => 130
[afbeelding_size] => 4869
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 17:46:01
[react_date_changed] => 2007-01-30 17:46:01
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => DT4E9G4AR5H9EA5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108070
[editable] => 1
)
[108067] => Array
(
[naam] => penelopeia
[link] =>
[reactie] => Vanacht vlieg ik erop uit en zal de tijdmachine zeker vinden om mij bij mijn geliefde Odysseus te voegen ik verlang naar hem en mijn hart zingt van vreugde nu ik weet dat ik hem weer zal zien. Vaarwel gij mensen uit deze eeuw het was me een genoegen jullie te leren kennen. Homerus, ik kijk uit naar je boek en hoop dat je zodra het klaar is mij een proefexemplaar wilt zenden.
Groet Penelopeia
[afbeelding] => 18084
[afbeelding_id] => 18084
[afbeelding_name] => mijn heks.jpg
[afbeelding_date] => 2007-01-30 19:25:31
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20070130192531_mijn_heks.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 700410
[afbeelding_width] => 256
[afbeelding_height] => 162
[afbeelding_size] => 12055
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-30 19:25:31
[react_date_changed] => 2007-01-30 19:25:31
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98749
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 5VXZ4MZH5ZFDEWM
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108067
[editable] => 1
)
)
Odysseus | 26 januari 2007
Hoe is dat mogelijk, beminde . Ge moet u vergissen. Nog in onze briefwisseling van 18 januari vertelde ik u dat ik Lancelot ontmoet had in de bibliotheek en hoe ik daar een sluw plan beraamd heb om te ontsnappen aan Homerus, de bemoeizuchtige. Hebt ge dat dan niet gelezen ? Arme Guinevere, wat zal haar lot zijn nu Lancelot nog steeds in deze tijd ronddwaalt ? Ontsnapt aan de dromen van Klaas. Ik smeek u, lees mijn brief van 18 januari alsnog. Het kan niet anders of onze schrijvens hebben elkaar gekruist.
Ik zal Lancelot inlichten. Die gouden draad van dat spinstertje, dat moet een list geweest zijn van
Merlijn ! Hoe kunt ge u dat niet gerealiseerd hebben ? Merlijn is van alle tijden, nooit zal het kwaad ophouden te proberen het gemoed van mensen te verontrusten. Pas goed op uw woonruimte. Guinevere kan ontsnappen en terugkeren naar deze tijd en deze stad. En willen terugkeren in haar woning. Ik ben bezorgd.
Natasja | 26 januari 2007
Odysseus, waarom ziet gij altijd overal gevaar en kwaad. Zijt gij nooit rustig en op uw gemak?
penelopeia | 26 januari 2007
Mijn beste Odysseus,
Hoeveel berichten zend je niet uit, met hoeveel vragen en hoe moet ik daar zo snel een antwoord op zien te vinden zonder dat alles door elkaar gaat lopen. Het is te merken dat jij niet hoeft te werken voor je brood en dus alle tijd hebt om berichten uit te zenden en in de bibliotheek rond te hangen om je eigen avonturen te herlezen. Ik moet het doen vanuit mijn herinneringen en gelukkig beschik ik over een goed geheugen. Laat ik beginnen met Guinevere en Lancelot hoe triest is dit, mijn lieve Guinevere die vol vreugde de draad van het spinstertje besteeg in de volle overtuiging haar lief weer te ontmoeten en nu, nu blijkt zoals ik uit uw woorden mag opmerken dat Lancelot nog in deze wereld ronddwaalt. O hoe hoop ik dat Guinevere haar weg terug naar hier vindt ik zal haar met open armen ontvangen, zij die mij zo welkom in deze wereld heeft geheten en mij wegwijs heeft gemaakt in de gebruiken en gewoonten van dit land en deze stad. Hoe heerlijk zal het zijn om haar weer hier in dit huis te ontmoeten en weer samen met haar bij de open haard te vertoeven bij een goed glas wijn en de vele verhalen die we dan uit te wisselen hebben.
En mijn lief wat valt het mij van u tegen dat gij Lancelot niet bij u uitgenodigd hebt, maar hem door de straten van deze spierballenstad laat zwerven of hebt gij zelf geen huis waar ge kunt vertoeven en hem welkom kunt heten? Ge laat hem aan zijn lot over tot het moment dat ge met hem afgesproken hebt en wie weet wat Merlijn in de tussentijd weer voor listen uithaalt, wie weet heeft hij een verbond met Homerus gesloten. Ach Odysseus ik had u als strateeg toch echt wat slimmer ingeschat, hoe kon ik mij zo vergissen in u. Of is het zo vraag ik mij steeds weer af Homerus geweest die uw strategische kwaliteiten heeft bedacht en dat gij uw eigen kwaliteiten nog moet ontdekken nu ge u zo langzaam maar zeker van hem aan het losmaken bent!
Genoten heb ik van het schimmenspel dat de odysee heette en waarin uw avonturen op het doek vertoond werden, welliswaar gespeeld door acteurs die in de verte niet op u geleken, maar toch ik waande mij even terug op Ithaca en leefde met u mee toen gij aan de mast van het schip vastgeklonken stond om de sirenes te weerstaan. Ik werd meegezogen in het tafereel dat zich voor mij ontrolde toen je in de grot van de reus eenoog je list bedacht om aan hem te ontsnappen. Toen ik na het schimmenspel weer thuis was vroeg ik me af hoe ik je in deze wereld weer terug kon vinden hoe het mogelijk is dat hier een illusie geschapen werd waarin je de wereld om je heen even kunt vergeten. Wat mijn lief is werkelijkheid en wat is fantasie en hoe ver ga je daarin? Ben ik penelopeia echt of ben ik slechts een droom die voorbij glijdt en ingehaald wordt door de tijd?
Heel benieuwd ben ik naar u plannen om met Lancelot van plaats te verwisselen om zo mij te kunnen ontmoeten ik hoor graag van u hoe u dat gepland heeft en welke stappen gij van mij verwacht. Als het zover is hoor ik graag van je en dan kan ik bepalen of ik er in mee kan gaan.
Tot zolang verwijl ik hier en wacht vol verlangen op een bericht van u mijn lief.
penelopeia | 26 januari 2007
Mijn beste Natasja, het kwaad rust nooit, is het niet binnen u dan is het buiten u, dus ees altijd op uw hoede, zelfs in uw slaap. maar vergeet onderwijl niet te genieten van het leven.
groet penelopeia
Odysseus | 27 januari 2007
Rustig en op mijn gemak ben ik best wel eens, Natasja. Maar dan moet ik bewust mijn herinneringen en mijn kennis en mijn dagelijkse waarneming van zeer kwade zaken naar de achtergrond van mijn brein dringen. Me in een zekere bewusteloosheid dompelen. En aktief proberen het op een genieten te zetten. Dat lukt mij lang niet altijd. En dat wil ik ook zeker niet altijd. Vriendelijke groeten. Odysseus
Odysseus | 27 januari 2007
Helaas, Penelopeia, moet ik nu opnieuw een schrijven aan u herhalen dat enkele uren geleden verdwenen is op onverklaarbare wijze. Opnieuw dus, geliefde. Voor u schrijf ik het duizend maal over als het moet. Wie heeft de macht mijn schrijven te verduisteren ? Allerbeminnelijkste Vrouwe Penelopeia. Lancelot zelf verkoos door de straten van deze erbarmingsloze stad te zwerven. Geen moment wilde hij verzaken om naar zijn Quinevere te kunnen zoeken.Ruim behuisd als ik ben heb ik hem wel degelijk onderdak aangeboden.Ge hebt gelijk, edele vrouwe. Ik moet mezelf nog ontdekken nu ik doende ben mezelf te bevrijden van de pose van dappere held, mij door Homerus toegedicht. Maar, is niet ieders leven een voortdurend poseren in steeds nieuwe rollen ? Rollen, gedwongen door ouders, school, speelplaats, samenleving, werkgevers en ga zo maar door. Rollen waarin we ons nooit echt comfortabel voelen. Voelden we ons in Ithaca zelfs niet gedwongen Ithacaanse rollen te spelen ? Mensen trachten (lang niet allen ) zichzelf te vernieuwen, iets te worden wat we ONSZELF noemen, maar verzeilen we niet steeds opnieuw in
weer andere rollen ? Ge ziet wel, allerliefste, dat ik niet nutteloos in de bibliotheek rondhang ( zoals gij dat noemt ) maar filosofieboeken lees om kennis in te halen, kennis die ik tijdens mijn talloze avonturen niet kon verwerven. En nu, het valt me zwaar, moet ik eerlijkheidshalve bekennen dat wat de Sirens betreft, ik nog elke nacht van ze droom en dat het me dan niet zint om te ontwaken, vol heimwee. Ze spoken in mijn nachtrust als de Verleiding zelve. Is het niet zo dat in ieders leven 1 allergrootste, allerdiepste en onvergelijkbaarste liefde is ? Maar daarnaast zijn er tal van kleine genegenheden en opzwepende verleidelijkheden. Die te weerstaan heet trouw maar waarom weerstond ik
de Sirenes als ze mij nachtelijke bezoeken blijven brengen, om mijn legerstee dansen en heupwiegen en
me knarsentanden doen woelen en draaien ondanks mijn liefde voor U ?
En nieuwgierig ben ik ook naar Quinevere, Natasja en al die andere vrouwen die voor mij Eeuwige Sirenes zijn, gefantaseerde lichtpuntjes in een wereld vol duister Kwaad. Of ben reeds in handen gevallen van de demonen van deze moderne wereld ? Uw Odysseus.
Homerus | 27 januari 2007
Ik verzeker u, Odysseus, in deze kolommen waren demonen rond waar die van onze oude wereld kinderspel bij waren.
penelopeia | 27 januari 2007
Nog even voor het slapen gaan wil ik kort wat van me laten horen, morgen als ik weer fris ontwaakt ben en de indrukken van deze dag een plaats gegeven heb, mijn hart wat minder zwaar is als op dit moment kan en wil ik u een antwoord geven op uw schrijven. nu ben ik te zeer aangeslagen door het afscheid dat ik moest nemen van mijn vriendin een lichtpuntje in deze wereld die overmorgen vertrekt naar een ander werelddeel. We hebben vanmiddag nog langs het strand gewandeld, gepraat, gefilosofeerd over het leven, op de boulevard thee gedronken, gepraat, onze monden stonden zoals gewoonlijk niet stil, thuis wijn gedronken bij de brandende kachel, een visje gegeten, weer doorgepraat, bij de tramhalte afscheid genomen een afscheid voor lange tijd, met de vage belofte dat ik haar een keer ga opzoeken aan de andere kant van de wereld. Mijn hart huilt van de pijn haar te moeten missen, mijn hart loopt over van vreugde om haar geluk en liefde die haar naar de andere kant van de wereldbol laat gaan. Dit moet ik eerst verwerken voor ik u weer antwoord kan geven, dit grijpt dieper dan ik kon bevroeden. Voor nu kruip ik diep onder mijn dekbed, laat de wereld even de wereld zijn, laat het leven even het lenven zijn, het is me om het even. Nu voel ik alleen maar verdriet en verlangen en heb het even nodig om me terug te trekken, mijn wonden te likken om dan weer te herrijzen. Ach dit klinkt zo hoogdravend, maar ik weet het nu even niet meer, de tranen die aan de oppervlakte liggen willen niet komen omdat ik nooit geleerd heb om te huilen. Heeft dit nu te maken met to be or not to be?
uw opmerking over de rollen die wij toebedeeld krijgen vanaf onze jeugd boeien mij zeer en ik heb daar zeker een mening en een weerwoord op, maar nu kan ik dat even niet verwoorden omdat de rouwe pijn van dit afscheid mij te zeer in zijn greep heeft. tot morgen als het daglicht het leven er weer heel anders laat uitzien.
Uw Penelopeia
Odysseus | 28 januari 2007
Neem uw tijd, Penelopeia. Hervat onze briefwisseling eerst wanneer ge u er goed genoeg voor voelt. Uw Odysseus.
Landloper | 28 januari 2007
Uw woorden klinken echt, niet hoogdravend. Woorden kunnen niet alle verdriet vertolken.
penelopeia | 29 januari 2007
Dank je wel Landloper voor je woorden, inderdaad kunnen woorden niet alles vertolken. Soms kan je alleen nog maar voelen en dat is dan genoeg.
Mijn beste Odysseus, Het is inderdaad zo dat we noodgedwongen al vanaf onze kindertijd rollen op ons nemen, dat begint al in de wieg, waar je als snel leert hoe je je ouders moet behagen om te kunnen overleven en zo gaat dat zo'n beetje je hele leven door, net zolang tot het lijkt dat je jezelf kwijtgeraakt bent, en zo gaan we dan weer opzoek naar onszelf. Maar wat is dat nu precies jezelf zijn, lastig hoor door al die rollen heen. Maar toch geloof ik dat je door al die rollen heen een stukje van jezelf blijft, een stukje van je ware ik sijpelt er altijd wel doorheen, dat laat zich niet verloochenen en dat is maar goed ook. Want welke rol ik op het moment ook speel, of het nu het lieve meisje is dat mijn ouders zo graag zien, of de harde werkster, zoals mijn baas me graag ziet, of de zorgzame moeder zoals mijn kinderen me graag zien, of zoals de vrolijke vriendin zoals mijn vrienden me graag zien, het is allemaal om het even zolang ik maar weet dat ik een rol aan het spelen ben en vaak, meestal overigens, blijf ik daarin voor het grootste gedeelte mezelf, als ik even niet vrolijk, lief,zorgzaam of de harde werkster wil zijn dan ben ik het even niet dan ben ik gewoon op dat moment, moe, lui, vervelend, of verdrietig of wat dan ook. En wie weet is dat ook maar een rol die ik op dat moment weer op me neem. Ik denk van niet, maar zeker weten doe ik het natuurlijk nooit, want soms ben ik gewoon lui, soms verdrietig, soms vrolijk en ga zo maar door. Ik heb me echter ontworsteld aan een aantal door andere opgelegde rollen, zo wens ik niet langer het onderdanige vrouwtje te zijn dat op haar man zit te wachten achter het spinnewiel, en dus doe ik dat ook niet meer. Zo vertik ik het mee te doen aan modetrends, laat ik me verleiden en verlokken door de geneugten van deze moderne wereld, maar alleen voor zover ik daar op dat moment zin en behoefte aan heb.
Staan de sirenes uit jou avonturen niet voor verleding en verlokking waar je weerstand aan moest bieden om een goed mens te kunnen zijn, maar wie o wie bepaald wat een goed mens is. En waarom zou je een minder goed mens zijn als je je zo nu en dan laat verleiden en verlokken? Zolang het maar geen verslaving gaat worden en je er niet afhankelijk van wordt lijkt het mij dat het niet erg is.
Is het niet ergerd an waar ge nu last van hebt, zo geobserdeerd door de sirenes dat ze snachts door uw dromen blijven spoken. Geef dan beter toe aan eentje, zodat je ze los kunt laten en de nachten weer van jou worden zodat je kunt slapen.
groet Penelopeia
ps. laat nog even weten of je Lancelot nog tegengekomen bent en hem hebt verteld dat Guinevere terug naar haar tijd gereisd is, wellicht kunnen we dan kijken of hij zich bij haar kan voegen of dat er een mogelijkheid is om Guinevere terug naar hier te halen.
Odysseus | 29 januari 2007
Beste Penelopeia. Fijn u weer te spreken.Hoewel lichtelijk verbaasd, zie ik toch wijsheid in uw raad om aan verleiding en verlokking toe te geven, zij het gecontroleerd en met mate. Toch raak ik in de knoop met mijn beloftes van eeuwige trouw aan U. Die kan ik niet zomaar terzijde schuiven alhoewel u mij van deze verplichting lijkt te ontslaan. Ik vraag me af. Is slapeloosheid zoveel erger dan trouweloosheid ?
En gij ? Hoe is het in uw slaap ? Dolen er daar dan geen verleiders en verlokkers in rond ? Hoe hebt ge weerstand kunnen bieden aan al die knappe vrijers toen U op mij wachtte ? Was er dan niet eentje die u deed smelten en weerloos maken ? En, hoewel ik nu opgelucht ben dat ik mijn nachtelijk woelen heb opgebiecht zonder dat u in toorn bent ontstoken, nu ben ik tevens teleurgesteld dat ge geen onvoorwaardelijke trouw meer van me verlangt. Hoe is het karakter van onze liefde toch veranderd. Het moet de invloed van dit oppervlakkige tijdsgewricht zijn die als een slang in ons gekropen is , deze tijd waarin het hoogste goed is je lusten na te jagen. Vertel mij hoe gij met dit probleem omgaat. En wat denkt ge ? Eis ik nog steeds dat ge mij trouw blijft ? Het mag toch niet zo zijn dat ik mij voorrechten veroorloof die ik U ontzeg. Wellicht zijn we op Ithaca in onze onschuld te hard van stapel gelopen : alles of niets. Maar neen, deze tijd corrumpeert de mens die maar al te graag zijn ziel aan de duivel verkoopt en dan volhoudt dat de duivel een goed mens is. De hedendaagse mensen praten recht wat krom is en wat krom is houden voor het recht te leven zoals ze willen, wat ze overigens voortdurend als een worst voor de neus gehouden wordt. Lustconsumenten zijn het, ik verachtt hen. Neen ik wil niet leven zoals een hedendaags mens. Ik ben van Ithaca. Laat dat genoeg zijn. Van Lancelot heb ik niets meer gehoord. Hij is niet verschenen op onze afspraak. Odysseus.
penelopeia | 29 januari 2007
Beste Odysseus,
In mijn slaap dolen geen sirenes rond, ik slaap de slaap der onschuldigen om het eens netjes uit te drukken. En ach die vrijers dat waren lomperikken die alleen uit waren op macht en geld, daar kon ik slechts van walgen. En wat is trouw? trouw is in mijn ogen als je elkaar blijft respecteren, elkaar niet beliegdt en bedriegt. Ik bedoel niet te zeggen mijn beste Odysseus dat je je lusten moet gaan najagen dan heb je me toch echt verkeerd begrepen. Je mag best toegeven aan verleidingen en verlokkingen als je dat maar met respect voor het leven doet en niet mateloos, en zeker niet als je daarbij het respect en de ruimte van de ander bij uit het oog verliest. Gij denkt echter enkel in termen van vleselijke lusten, zo had ik er nog niet eens naar gekeken. En niets mijn lief, niets duurt eeuwig, alles of niets is erg kort door de bocht. Je hebt gelijk als je zegt dat veel mensen recht praten wat krom is en en zich voor houden het recht te leven zolas ze willen. Ja iedereen heeft het recht om te leven zoals hij of zij dat wil, mits ze daar een ander niet opzettelijk te kort mee doen. En het leven in welke eeuw dan ook kent zijn verleidingen, zijn goede kanten en zijn slechte kanten, het een kan niet zonder het ander. En nee ook ik wil geen lustconsument worden, dat zit overigens ook niet in mij. En zo eis ik wel degelijk trouw van u Odysseus, maar geen onvoorwaardelijke trouw een mens kan nu eenmaal niet het onmogelijke van de ander verwachten laat staan eisen.
Ik maak mij overigens ernstig ongerust over Lancelot, waar kan hij toch gebleven zijn, ik hoop dat hij zijn weg naar Guinevere gevonden heeft. Het arme stel, hun verhaal lijt op dat van die twee koningskinderen ze hadden elkander zo lief, maar helaas was er het water te diep. Hoe triest.
Odysseus | 29 januari 2007
Beste Penelopeia. Ik kan U niet meer volgen. Ge zijt verblind in tegenspraak met uzelve. Natuurlijk had ik het over vleselijke lusten. Geestelijk hebben vrouwen mij niets te bieden. Gij zijt de uitzondering. En met respekt ontrouw zijn, waar hebt ge het over. Ach, wat groeien wij pijlsnel uit elkaar. Niet de geografische afstand maar de geestelijke verwijdering doet mij pijn. Ik ga maar slapen (hoop ik) Odysseus.
Odysseus | 30 januari 2007
Weer een nacht vol gewoel maar nu omdat ik steeds moest denken aan mijn lot. Ik heb Homerus gesmeekt mij terug te voeren naar Ithaca. Hij zou het in welwillende overweging nemen.
penelopeia | 30 januari 2007
Mijn beste Odysseus, ik zie dat gij mijn woorden wederom zeer anders intepretterd dan ik ze bedoel. ik heb het niet over ontrouw zijn, ontrouw zijn zoals gij het bestempeld is inzichzelf al respectloos. Ik begrijp uw verwarring temeer gij eerst pas uzelf uit de vleugels van Homerus aan het los weken bent. Het valt mechter van u tegen dat ge meteen bij de eerste tegenvaller terug naar hem kruipt. Ik had u sterker ingeschat.
Ik ben geschokt door uw woorden dat vrouwen u geestelijk niets te bieden hebben, dit getuigd van hoogmoed die aan waanzin grenst, wat denkt ge wel niet wie je bent.
Vrouwen zijn meer als een lustobject, bah, zoals je je nu uitlaat wil ik je nieteens meer kennen, het is merkbaar dat je nog te zeer door die vrouwenhater van een homerus wordt beeinvloed.
Odysseus | 30 januari 2007
Ja, ik voel dat ik aan het waanzinnigen sla. De psychiatrische inrichtingen staan te trappelen om de eer te hebben dat ik .... Ge vraagt wie ik wel denk dat ik ben. Ik ben de waanzinnig geworden minnaar. Ik ben de vleesgeworden hoogmoed. Waarom zou ik de lof van de vrouwelijke geest verkondigen ? Ik steek toch ook niet de loftrompet over de manlijke geest. Tralalalala !!!!
Ik ben de grootste, de beste, de dapperste. Met uitpuilende ogen sluipen ze om mij heen. Mijn lijfeigenen toeterlialialialia. Ik een vrouwenhater ? Nog liever begeef ik mij in het hol van Merlijn dan mijn begeerte afzweren. Hepeloppipipipi. Gij eiste van mij geen trouw. Dat deed mijn ziel verkleuren, krimpen, pijn. Liefde eist trouw. Gij hebt mij niet langer lief Gloperdeglopdegloppp. En mocht Homerus, die vrouwengek, mij naar ithaca terugzenden op een boot, dan zal ik me op de zalige plek van de Sirenes niet vastbinden aan de mast hahahahahaha. Uw vroegere minnaar, uw krankzinnig geworden minaar, de grootste, Odysseus.
penelopeia | 30 januari 2007
Wat is er in u gevaren? hebt ge teveel gedronken of zijt ge echt krankzinnig aan het worden? Gij verdraait mijn woorden aan alle kanten. Wat is er in u gevaren? Ik eiste wel degelijk trouw van u maar geen onvoorwaardelijke, gij draait en kronkeld met mijn woorden tot ze niets meer voorstellen. Gij ziet alles zwart of wit, ik raad u aan probeer eens een kleuren bril. Ik hoop dat ge snel weer bij zinnen komt mijn lief
Geneesheer-directeur | 30 januari 2007
Vandaag is er een verwarde man in onze psychiatrisch ziekenhuis opgenomen. Hij liep naakt op de trambaan. Hij noemt zichzelf beurtelings Odysseus of Homerus. Ofschoon wijzelf uiteraard niet op ons achterhoofd gevallen zijn,herkent niemand van ons deze namen. Af en toe brult hij : voorwaardelijke trouw !!. En dan kronkelt hij van het lachen en rollen de tranen uit zijn ogen. Ik vrees dat het een lange, onomkeerbare opname wordt. Wellicht een tragische liefdesgeschiedenis. Maar ik vrees dat wij daar nooit achter zullen komen.
Homerus | 30 januari 2007
Ik kan dit niet toestaan. Ik heb Odysseus bevrijd en gekalmeerd. Ik ga hen maar Ithaca terugbrengen. Als ge meewilt, Penelopeia, kan dat. Ge kunt dan daar samenleven en nog lang gelukkig zijn. Odysseus wil voor geen goud in dit tijdsgewricht blijven. Hij heeft u nog steeds lief, maar is vastbesloten tot zijn terugkeer.
penelopeia | 30 januari 2007
Hoe triest is dit alles, maar wie of wat heeft mijn liefste zo tot waanzin gedreven. Waren het dan toch de sirenes die hem alsnog in zijn macht gekregen hebben of kon hij de vrijheid niet aan. Natuurlijk ga ik met hem mee ik kan mijn liefste nu hij het zo moeilijk heeft toch niet zomaar in de steek laten. waar ziet ge me voor aan. Laat me maar weten wanneer en hoe ik samen met mijn Odysseus uit dit tijdsgewricht kan verdwijnen zodat wij voor immer samen gelukkig kunnen zijn.
groet Penelopeia
Homerus | 30 januari 2007
De tijdmachine staat klaar waar ge maar wilt, Penelopeia. Ge kunt overal instappen. Odysseus is geheel en al weer de oude en wacht u met smart. Op Athica zal uw zoon Telemachos en de gehele bevolking klaar staan om u met muziek en dans te verwelkomen.
U zult een gelukkig leven leiden . Rest mij slechts, Penelopeia, U te bedanken voor u geweldige bijdrage aan mijn nieuwe boek. Ge doet als auteur niet voor mij onder. Zeus zegene u en bescherme u !
penelopeia | 30 januari 2007
Vanacht vlieg ik erop uit en zal de tijdmachine zeker vinden om mij bij mijn geliefde Odysseus te voegen ik verlang naar hem en mijn hart zingt van vreugde nu ik weet dat ik hem weer zal zien. Vaarwel gij mensen uit deze eeuw het was me een genoegen jullie te leren kennen. Homerus, ik kijk uit naar je boek en hoop dat je zodra het klaar is mij een proefexemplaar wilt zenden.
Groet Penelopeia
