j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
In het jaar dat het weer van slag was,
broedse vogels in januari
uitbottende takken
het zal onze tijd wel duren,
smeltende permafrost geeft geheimen prijs,
niemand mist de vrieskou,
terrasjes blijven in gebruik
In het jaar dat rukwinden ons land teisterden,
de ergste storm sinds 100 jaar,
televisiebeelden slechts geknakte bomen toonden
crisiscentrum ministerie paraat,
reizigers stranden overal,
strand in de winter, da's toch logisch,
weeralarm, kicken man,
In het jaar dat nog maar zo pril was,
toen het gebeurde,
het nieuws dat mij kippenvel gaf van afschuw
fundamenteel bericht
ondergesneeuwd door windkracht 10
alsof het een ver-van-mijn-bed-show betrof
toch nog sneeuw in warme winter
In het jaar dat ik verwelkomde in Abu Simbel
geen vuurwerk, geen champagne, moslimland
koude woestijnnacht, sterloze donkerte over het land
wij elkaar alcoholloos toeklonken
mijn dierbaren en ik
oprechte wensen uitwisselden
geluk, gezondheid, liefde
In dat jonge, maar nu al vermaledijde jaar,
besloot een klein miezerig mannetje
een vrije, kritische geest te vermoorden
volgens ooggetuigen droeg hij een spijkerjackie
riep hij na zijn daad: ik heb een niet-moslim gedood
de man, want vrouwen moorden niet zo snel,
koos 't hazepad, wat lastig zou zijn in lange witte jurk.
Het stormt nu in mij, ik wil vloeken, razen,
het mannetje met rukwinden richting beloofde hoeries zenden
en hem vlak voor de ingang met een harde plof terug op aarde laten vallen
bevlekt spijkerjackie, wat een schande,
geweigerd voor de hoofdprijs.
In dit nog geen vier weken oude nieuwe jaar
denk ik in de stilte na de storm
een in memoriam, voor Hrant Dink, de man van het woord
breek ik een lans voor zij die durven,
intellectuelen die zich de mond niet laten snoeren,
onderzoekers met scherpe doch oprechte pen,
zij die zich door niets en niemand laten knechten
Zal ik, oprecht agnost, nu bidden? Tot wie zal ik mijn smeekbede zenden?
het antwoord blijf ik schuldig
mij rest de hoop op nieuwe dapperen
in de geest van Anna Politkovskaja en Hrant Dink
en de mensen voor wie zij opkwamen
Hopen mag, tegen beter weten in, zonder hoop geen toekomst
en dus hoop ik, reken ik op nieuwe
journalisten van kaliber,
geen stukkiekakkers van effe snel,
maar ware Schrijvers met beroepsethiek
Het jaar schrijdt voort, tijd is oneindig,
ik een oud mens, van de dingen die voorbij gaan
een laatste eruptie van actie
of beginnende dementie?
zoek tevergeefs naar de PSP, ik weet het,
naïeve puurheid, bloot meisje en zwart-witte koe.
Those were the days, my friend.....
RM | 23 januari 2007Vertel mij eens wat meer. Over die days... |
Marijk | 23 januari 2007Dank voor je reactie. Maar eh.... dat zou toch in de trant van 'grootmoeder vertelt' worden en of je daar nou op zit te wachten? Rini zei me eens dat ik daar voor moet waken..... :-( Desondanks heb ik soms last van een eruptie van weemoed en opstandigheid die ik niet kan onderdrukken, daarna gaat de blik weer nieuwsgierig richting heden (en toekomst?). |
Karin | 23 januari 2007Lieve Marijke, de wereld heeft altijd behoefte aan lieve, wijze grootmoeders. Ga vooral zo door zou ik zeggen. |
Rini | 24 januari 2007Laat je niet door mij weerhouden, ik kan me niet herinneren dat ik dat gezegd heb. Maar ik zeg sowieso veel te veel... |