j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Buiksprekers horen eigenlijk tot het genre tv-show van Ivo Niehe. Op de knie van de buikspreker zit een pop die met zijn schepper in discussie is. De pop is charmant, eigenwijs en een tikje brutaal. Een soort Pietje Bel.
Eigenlijk is het in Morgenster niet veel anders. Duda Paiva brengt de een jonge duivel tot leven. Een vileine charmeur, die het slecht zijn nog moet leren. Duiveltje wil graag domineren maar heeft ook nog veel liefde nodig. Alle buikspreek clichés passeren de revue. Ik zit in mijn theaterstoel en laat me ongegeneerd entertainen. Ik geniet van de perfecte beheersing van de pop, van het spel tussen meester en leerling, de kleine kinky verwijzingen (Robert Maplethorple komt nog even langs) en het innemende gefleem van de jonge duivel.
Een echte een toevoeging aan het buikspreekrepertoire vind ik de integratie van dans in het stuk. Duda Paiva dans enkele mooie duo´s met zijn alter ego (?). Wat mij betreft had hij daar nog meer mee mogen doen. On-top-of-that kan De Paiva ook nog zingen. Het zal niet lang duren of hij staat werkelijk in een televisieshow.
Een echt verhaal heeft Morgenster niet te vertellen. Er is losjes geassocieerd op de duivel en zijn rakkers. Het dient als kapstok om De Paiva´s virtuositeit te etaleren. Dramatisch gezien gaat het dan ook mis in de slotscene, wanneer ons lief duiveltje en zijn meester de bomgordel omdoen. Eén cliché teveel.
Gezien in L/V 11-01-07
http://www.dudapaiva.com
nog te zien 17-02-07 in Isala, Cappelle aan den IJssel
Eems | 12 januari 2007Ik ben er gedeeltelijk met je eens. Ik vond persoonlijk de dansstukjes het minste. |