In de kou en regen wandelde mijn huisgenote en ik naar de schouwburg, ja nu kunnen we wandelen we wonen nu immers in de buurt.Eenmaal aangekomen, en veels te vroeg vertrokken dus, werden we bij de ingang meteen suf van de extreme warmte.Ik stond in de rij bij de kassa en eenmaal aan de beurt vroeg ik om mijn kaarten, de juffrouw zocht mijn naam op in de computer en schudde haar hoofd. Mijn hart ging sneller kloppen, ik had s middags juist nog gebeld voor de zekerheid.Ik gaf voor de zekerheid ook nog mijn 2^e en 3^e naam, maar de vrouw keek me vertwijfeld aan en verzekerde mij ervan geen kaarten te hebben onder mijn naam.De moed zakte al in mijn mooie laarzen wanneer ik een stem hoor “mevrouw?” ik kijk verlegen op en een man verteld mij dat ik bij de ‘perskant’ moet zijn.Mijn hart begint langzaam weer te kloppen, hij heeft me gereanimeerd met deze opmerking.Wat gek kijkend geeft hij mij een ‘persmap’ en 2 bonnen voor gratis drankjes, ook verteld hij me dat er na de voorstelling een borrel is.Annet en ik schieten de wc in, ieeeeee klinkt het uit de wc waardoor een vrouw snel aan ons voorbij schiet.Ik had niet durven dromen zulke mooie plaatsen te hebben en een persmap, ze namen me wel erg serieus.

De voorstelling, wanneer ik mijn plaatsen gevonden had voelde ik een soort van kalmte op me neerdalen. Wat ken ik de Rotterdamse Schouwburg toch goed. Wanneer de lichten uitgaan verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Maar dit zou geen recensie zijn als ik beide kanten zou belichten.

Dogville is een speciale voorstelling, de acteurs zijn ouder dan in de bekende film maar het verhaal krijgt niet minder betekenis door de leeftijd.

Het verhaal loopt goed op, de verteller houdt de spanning er goed in en ik moet dan dus ook beamen dat hij een van mijn favoriete karakters in het stuk is.De verkrachtingen die zo weerzinwekkend naar voren komen binnen het stuk zijn erg bizar neergezet.

Wanneer Grace stijgt als persoon, maar opeens een val maakt waardoor iedereen haar misbruikt op de meest gruwelijke wijze is intrigerend.

Goed gespeeld, sterke cast een prachtig stuk.

Ook het decor en de kleding is makkelijk gehouden, net als in de film. (jammer alleen van de jurk van Jaqueline *Grace* voor de pauze, die jurk kon echt niet).

Wat ik wat minder vond.Al meteen in de eerste scène hapert de microfoon van Grace wat niet meteen word opgelost. De mensen ergeren zich zeker 10/15 minuten aan haar ruisende en uitvallende microfoon, maar het verhaal maakt veel goed.

Erg jammer was ook dat ik, en na wat ondervragingen ben ik hier niet alleen in, absoluut GEEN spanning voelde tussen Grace en Tom. Het stel is in het verhaal zo verliefd, maar er is bar weinig van te merken. Er was meer wederzijdse seksuele spanning tussen Chuck en Grace dan tussen Grace en Tom. Dit is jammer want het had het verhaal goed gedaan als dit anders was geweest.

Als ik het nu toch over Chuck heb, ik vond hem de sterkste speler. Aat Ceelen heeft een echte rotrol binnen Dogville, het is geen goede man en wat hij met Grace doet is werkelijk weerzinwekkend. Ik vond hem echt geweldig, petje af voor deze getalenteerde acteur.

Tot de volgende recensie.

Groetjes de nog niet echt ervaren recent