j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Mijn Lieve Lancelot,
Hoe treurig stemde mij uw laatste bericht. Ik begrijp uw verlangen naar de tijden van weleer als geen ander. Ook ik kan daar vol weemoed naar verlangen, maar toch bezie ik die tijd ook in een ander licht, zie ook de duistere kanten van het tijdperk waar wij elkander leerde kennen. Was het immers niet onze verboden liefde die de ondergang van Camelot en Avalon bewerkstelligde. Doordat ik U beminde kon ik Arthur, mijn gemaal immers niet meer beminnen en hem geen kinderen schenken. En toen onze Liefde aan het daglicht werd getoond, is immers de strijd losgebroken, gij zijt vertrokken op uwer queeste, ik moest gedwongen het Klooster in en die Arme Arthur is gesneuveld in de strijd. Op het eiland Avalon, dat ook toendertijd slechts bereikbaar was voor enkele ingewijden waren wij vrouwen inderdaad gelijkwaardig echter buiten Avalon was dat een ander verhaal. Daar moest ik mij schikken naar de luimen van mijn Vader en zo kon het gebeuren dat ik uitgehuwlijkt werd. Was dat niet gebeurt, dan was de ronde Tafel, Camelot en Avalon wellicht niet ten onder gegaan. Of dat zou zijn gegaan zullen wij echter nimmer weten. En ook toen mijn lief waren wij slechts uitzonderingen gelijk in deze tijd, het volk, de boeren, het gepeupel ook zij waren slechts uit op kortstondig vermaak, de oorlog en de strijd woedde hevig. Wellis waar op een andere wijze uitgevochten, maar toch! En hoe triest dan ook de tijd kunnen wij niet terugdraaien. Toch kan ik ook in deze moderne tijd nog steeds genieten van de natuur, van de bloemen die in de Lente weer beginnen te bloeien, van de vogel die bij mijn dakraam vrolijk zijn ochtend groet fluit. Van de riviertjes die meanderen door dit platte land. Lang en veel heb ik getreurd toen gij mij moest verlaten mijn lief, mijn hart was gebroken en ik dacht dat ik nooit meer vrolijk kon zijn. Doch in de stilte van het klooster vond ik zoetjes aan rust. Leerde weer te leven. En in de vele levens na dat leven heb ik vergeefs naar u gezocht mijn lief, echter zonder u te vinden. En, juist nu de tijden wederom zo donker zijn krijg ik een levensteken van u mijn lief waardoor mijn hart met vreugde wordt gevuld, ik weer glimlachten en stralen kan. De lucht weer blauwer lijkt, de zon weer stralender lijkt. Kon ik u doch slechts met een fractie van mijn levenslust en vreugde beroeren dan zou het leven voor u wellicht ook wat zonniger worden. In mijn dromen ben ik bij u mijn koene ridder. De knallen en het gedonder afgelopen nacht deden mij diep onder mijn dekbed kruipen, bedroefd dat ik u niet bereiken kon omdat deze helse machine de verbinding vertikte uit te voeren. Edoch dat euvel heb ik nu verholpen het ding doet het weer en zo kan ik uw zoete woorden weer lezen en herlezen. Vol verlangen kijk ik uit naar weer een schrijven van u mijn liefste.
Voor eeuwig de uwe,
Guinevere
verveling | 01 januari 2007komt er nog een einde aan deze roman ? |
Lancelot | 01 januari 2007Guinevere, ik vervaag !!! Ik vervaag !!! Was ik dan toch slechts de virtuele illusie in het hoofd van de in slaap gevallen Klaas, een droom die hij zelf niet zal kunnen duiden als hij geheel is ontwaakt . En hij is reeds aan het ontwaken, hij draait zich om en om, voelt reeds hoe zijn verstand de droom verjaagt. Mijn virtuele bestaan ontglipt mij. Straks doet Klaas zijn ogen open, staart hij verward en vol onbegrip |
Klaas | 01 januari 2007Wat een zoete, verwarde droom had ik. Er kwam een Lancelot in voor en een beeldschone vrouw met een moeilijke naam. Ook iets met kwade machten. Ik ga hem mijn moeder vertellen ! |
Auteur | 02 januari 2007Best Guinevere. Ik ben de bedenker van de personages Klaas en Lancelot. Ik wil je graag laten weten dat ik genoten heb van de briefwisseling. Je was heel schrander, poetisch en grappig. Ik had best moeite je bij te benen. Ik bedank je . Als auteur houd ik me altijd achter de schermen op en spreek uitsluitend via mijn personages. Hartelijke groeten. Auteur. |
Spinstertje | 02 januari 2007Beste Auteur, |
penelopeia | 13 januari 2007Ach, ach ach, verdwenen is ook de column waaronder ik mij kenbaar maakte, zoek mij nu maar mijn beste homerus, want ik blijf bestaan ook buiten uw geest om |
Homerus | 14 januari 2007De moeder van Klaas heeft mij er in een onderonsje van overtuigd dat ik niet moet proberen te verhinderen dat Penelopeia, jij dus, de vleugels vrijelijk moet kunnen uitslaan. Wel stel ik voor dat je een nieuwe column begint als Guinevere/Penelopeia. Als schrijvers worden wij immers graag veel gelezen. Veel avontuur toegewenst. Homerus |