Gij die ik eertijds mijn geliefde mijn minnaar mocht noemen, nu na eeuwen van eenzaamheid en verlangen heb ik u dan eidelijk weder gevonden. En nu in deze 21ste eeuw is er geen koning Arthur meer aan wie ik verbonden ben. De eeuwen zijn voorbij gevlogen. Vele gedaantes heb ik aangenomen sinds ik u mijn koene ridder voor de laatste keer heb omhelst. Sinds enige dagen hebben wij wederom kontakt met elkaar via dit moderne medium. Nochtans weet ik niet waar Gij verblijft en dat is ook van gener belang. Wat wel van belang is dat wij met elkander van gedachten kunnen wisselen en zo wellicht de eeuwen kunnen overbruggen die achter ons liggen. In deze tijd zijn wij wellicht verdwaalde en verdwaasde vreemdelingen. Maar ook dat is niet van belang. Mijn hart bloeit op bij het zien van de woorden die gij aan mij richt, ze voeren mij terug naar de uren van het stille en intense genot dat ik ooi mocht ervaren toen gij nog een ridder der ronde tafelen was en ik de gemalin van onze geliefde vorst. Nu in deze tijd is er geen Merlijn meer die konkelt en draait, machtspelletjes speelt om het hof voor Arthur te behouden. Edoch zijn er ander Merlijnen, de Merlijnen van deze tijd zijn geen tovenaars maar politicie, maar aangezxien wij ons niet langer aan het hof bevinden hebben wij daar niets van te vrezen lijkt mij en daarom lijkt de weg veilig om u mijn koene ridder via deze weg te benaderen. Vertel mij de ervaringe die gij opdeed in de eeuwen dat wij gescheiden waren zo zal ik u vertellen van mijn ervaringen door de eeuwen heen. Mijn lief, deze brief houd ik kort en wacht vol spanning uwe reactie af.
Voor eeuwig de uwe Guinevere
Waardeer:
Array
(
[108570] => Array
(
[naam] => Pielemoos
[link] =>
[reactie] => O u, bekoorlijke Guinevere
Uw woorden zijn als honingh zo zoet, doch niet aan mij gerigt.
Zoals de kolibrie, om zich te voedden met hemelsche nectar, ieder zijn eigense bloem heeft, zo gelijk heeft uw hart Lancelot, de mensch die uwen bekoring geniet en mede uw prachtigen zinnen streelt.
Doch vrees niet maar weesch lanckmoedig en stapel uw geduld op uw geduld, sedert dat zijn den eigenlijcken wegen waar ook uwen Ridder zich strijbaar voor maackt en zijn inzet is uw hart. Hijzelve heeft dat mij vertrouwd.
Dat zijnen weg ook de uwen moge zijn, voor gansch zijn geheele leven. Hij vermogt zijn zwaard eensch ten rusten leien om zijnen hoofd te leien in uwen schoot.
Ick verbleid mij in de gedachte dat zijnen boodschap u middelsch mijn dienstbaarheid ter ogen komt en laat uwen liefde waaragtig zijn, zoalsch uw spreken hem sterken zal wanneer ik hem dit alles brenghen zou.
Met zijn zwaard zoudt hij den ronden tafel tot een vierkante houwen, en geheel Camelot zal hem danckbaar zijn zoals het hem altijd des dierbaaresch gebleven is.
Zo alles heeft hij mij dit toegezegd, en ick zal geheel ter uwer beschicking staan.
Voorwaar een boodschapper bleide nieuws brenghen kan; ik zijdt uw dienaar.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-28 19:22:32
[react_date_changed] => 2006-12-28 19:22:32
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 4HKSZB8YWA7J5CK
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108570
[editable] => 1
)
[108561] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Guinevere, lieve vrouwe. Er gebeuren geheimzinnige zaken . Ik heb u twee keer geschreven om U te waarschuwen voor Pielemoos die niemand anders is dan Merlijn in een van zijn vele vermommingen. Hij hanteert zowel vrouwelijke als manlijke vermommingen. Ik smeek u, negeer hem. Lees zijn schrijfsels niet. Bekijk ook een eventueel plaatje niet. Hij zal trachten u met woord en beeld te betoveren. Mijn eerdere twee waarschuwingen zijn plotseling van uwe column verdwenen !!! Ik waarschuw U als ook dit bericht verdwijnt. Er gebeuren duistere en kwalijke zaken.Een bericht uwerzijds is zeer welkom. Ik zei U: We moeten samen strijden tegen de kwade krachten der duisternis. Lancelot.
[afbeelding] => 17592
[afbeelding_id] => 17592
[afbeelding_name] => kwaad.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 10:20:25
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229162025_kwaad.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593656
[afbeelding_width] => 109
[afbeelding_height] => 70
[afbeelding_size] => 2294
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 10:20:25
[react_date_changed] => 2006-12-29 10:20:25
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 9FVQ8PSD5XV9RHR
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108561
[editable] => 1
)
[108559] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Niets is mij teveel, edele vrouwe, het kontakt met u te behouden, ondanks de duistere krachten. hierboven beschreven. Nogmaals, laat u niet verrassen door de boosaardige tovenaar Merlijn. Volg mijn raad op !!Mocht ik weer verhinderd worden door Merlijn of het blinde toeval, kontakt met u op te nemen, dan weet ik wat mij te doen staat. Ach, bezitster van mijn hart, de kloof der verstreken tijden zal zich niet makkelijk laten dichten. Maar laten we niet wanhopen. Onze liefde zal tot meer in staat blijken te zijn dan we durven dromen. Wij zijn schimmen van een heidens verleden. Maar weldra zullen wij tot waarachtige mensen uitgroeien als de duisternis wijkt. Negeer Merlijn, laat hem verdwalen in zijn woestijn van onkruid. Onze eenzame harten, roepend naar elkaar in een oneindig leeg heelal , hebben reeds de echoos van onze hartenklop opgevangen. De kwaadaardigste tovenaar kan ons meer scheiden. Nog moeten we gebruik maken van onze computers, die armzalige machines waarmee de mensen van deze tijd hun eigen geroep de ruimte inslingeren.
Ze hopen op een voldoening waarvan ze de naam niet eens kennen. Je moest eens weten, guinevere, de mensen van deze tijd zijn niets en proberen met deze machines iets te worden. Maar nu genoeg over dir mensenras dat onherroepelijk afgesneden is van de heilige oerbronnen van ons paradijselijke eiland waar wij opgegroeid zijn. Wij hebben geen schijnheilige boodschappers van node, uit op de ondergang van onze liefde. En, overbeninde guinevere, laten wij de verschrikkingen van onze queestes achter ons laten in de schoot van het onverschillige universum en ons richten op de toekomst van onze liefde. Onze eerste opgave zal moeten zijn de kloof der verstreken tijd te dichten, ondanks de bemoeizucht van Merlijn. Laten we plannen uitbroeden ! En verdwijnen mijn berichten weer, daN IS HET DUIDELIJK DAT NIET HET TOEVAL MAAR EEN SINISTERE KRACHT ER ACHTER ZIT !!! En weet ik wat me te doen staat.Ik smacht naar je aanwezigheid, je prachtige haar en liefhebbende, warme ogen. Lancelot.
[afbeelding] => 17593
[afbeelding_id] => 17593
[afbeelding_name] => sinister.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 11:27:46
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229172746_sinister.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593686
[afbeelding_width] => 106
[afbeelding_height] => 112
[afbeelding_size] => 2580
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 11:27:47
[react_date_changed] => 2006-12-29 11:27:47
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 78S24BFRFSE5YTT
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108559
[editable] => 1
)
[108557] => Array
(
[naam] => Tita Tovenaar
[link] =>
[reactie] => Wij zijn niet gevangen in de ijzeren greep van het verleden. We zijn gevangen in de ijzeren greep van de illusie dat we onszelf moeten beschermen tegen wat er in het verleden is gebeurd. Wanneer we het heden ervaren voor wat werkelijk is, dan is het meestal verrassen onbelast.
[afbeelding] => 17595
[afbeelding_id] => 17595
[afbeelding_name] => 1127072000crystal%20balljpg.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 12:30:36
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229183036_1127072000crystal%20balljpg.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593702
[afbeelding_width] => 147
[afbeelding_height] => 110
[afbeelding_size] => 4229
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 12:30:36
[react_date_changed] => 2006-12-29 12:30:36
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 5V67UQXELYXGPZ5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108557
[editable] => 1
)
[108555] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Ach mijn lieve Lancelot, vanochtend nog voordat ik op pad moest las ik uw bericht en werd mijn hart erdoor in vervoering gebracht. Rijdend op mijn ijzeren ros waart gij steeds in mijn gedachten, mij verheugend in het wedervonden contact. Uw waarschuwing omtrend Merlijn nam ik niet licht. zal hij dan nooit rusten de onverlaat. begrijpt hij dan niet dat de tijden veranderd zijn en dat Camelot slechts voort leeft in de harten van hen die er ooit deel van uitmaakten net als dat met Avalon het geval is. Nu in deze tijdsspanne waarin vele van ons weer terug gekeerd zijn op deze aarde, mocht je hopen dat zijn macht verminderd is. Echter wij mogen hem niet onderschatten en moeten inderdaad op onze hoede blijven. Vreemd dat hij het voor elkaar krijgt jou bericht aan mij te laten verdwijnen. gelukkig had ik het al gelezen en was gewaarschuwd voor die onverlaat. Het ware wellicht verstandiger geweest in de beslotenheid onder de column van de ander te blijven, echter mijn verlangen naar u en uit de duisternis te treden hadden mij overmoedig gemaakt. Maar laten wij ons niet bang maken door de kunstjes van die onverlaat. Zo blijf ik mij scholen in de edele kunsten der mystiek en duik ik in het dagelijkse leven onder in dat van een gewone menselijke gedaante waarin ik niet herkenbaar ben. Slechts hier kan ik mij voor even openlijk aan u vertonen mijn lief en dat sterkt mij om verder te gaan. O! hoe verlang ik naar uw sterke armen en uw edele gelaat. Echter deze kostbare momenten van vreugde wil ik mij door Merlijn en zijn trawanten niet laten ontstelen, dus blijf ik u schrijven mijn lief omdat dat zo het schijnt het enige is wat ons voorlopig is toegestaan tot de macht van de Merlijn nog verder afgebrokkeld is. In mijn dromen zijn we weer verenigd mijn lief en ik hoop van ganser harte dat onze dromen werkelijkheid zullen worden. Maar tot dan rest ons deze minder nobele weg. Maar ach elk levensteken van u mijn lieve bemeinde Lancelot doet mijn hart van vreugde bloeien. Tot gouw mijn lief, in mijn gedachten rijk ik naar je uit,
Je Guinevere geliefde voor immer
[afbeelding] => 17596
[afbeelding_id] => 17596
[afbeelding_name] => liefste.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 12:40:30
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229184030_liefste.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593718
[afbeelding_width] => 508
[afbeelding_height] => 272
[afbeelding_size] => 39429
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 12:40:30
[react_date_changed] => 2006-12-29 12:40:30
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => BGBU2V7BS6ZCX5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108555
[editable] => 1
)
[108553] => Array
(
[naam] => Lancelot.
[link] =>
[reactie] => Wat nu ? Gij rijdt rond op een fiets in deze verkeersbarbarij ? Ik heb u niets te verbieden, uw liefde is als alle liefde een GUNST. Maar ik bid u, wees voorzichtig. Ze rijden hier als gekken. Wellicht rijdt ook Merlijn vermomd rond op een fiets, achtervolgt hij u om uw verblijfplaats te weten te komen. En u onthult dat ge in gewone, menselijke gedaante onderduikt in deze spierballenstad ? Maar dan kan het zijn dat we naast elkaar in dezelfde tram zitten zonder elkaar te herkennen. Dan hebben we vergeefs de tijdsbarriere overwonnen. Kunt ge mij geen tip geven hoe ik u in uw gewone menselijke gedaante kan herkennen ?
Mij kunt ge herkennen aan mijn schoenmaat. 43 !!! Fietsen doe ik niet. Ach, Guinevere, zingende zwaluw, het moet me wel van het hart dat ik me bezeer aan al deze moderne woorden. Het is alsof ik in een gekkenhuis beland ben, op zoek naar een poetische ziel. Zelfs de poezie in deze stad is van ijzer, evenals de harten van de meeste inwoners. Laten we ons terugtrekken in onze wonderwereld vol fantasie, klagende muziek en dansende mystici. Laten we geen woorden meer verspillen aan dit inhumane, naargeestige, dolzinnige tijdperk waar men vergeten is dat duister niet hetzelfde is als licht. Gij zijt mijn licht, Guinevere. Lancelot.
[afbeelding] => 17599
[afbeelding_id] => 17599
[afbeelding_name] => zwaluw.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 13:29:36
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229192936_zwaluw.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593734
[afbeelding_width] => 110
[afbeelding_height] => 117
[afbeelding_size] => 1846
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 13:29:36
[react_date_changed] => 2006-12-29 13:29:36
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => Q8MYWMK7YV3E4
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108553
[editable] => 1
)
[108552] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Mijn lieve Lancelot, gij zijt zo te horen nog niet gewend aan deze moderne tijd, maar vrees niet juist omdat het zo onopvallend is neem ik mijn ijzeren ros, zou ik te paard mij in deze spierballenstad begeven dan zou ik eerst recht opvallen. En ja het zou zeer wel mogelijk zijn dat gij en ik in de zelfde tram verweilen en elkander ongemerkt voorbij gaan. dat is ons trieste lot vrees ik maar laten wij dat in deze stonde vergeten en een poos verweilen in het land der dromerijen en ons laven aan de woorden en de liefde van eertijds. De roep van ons hart volgen om de realiteit van dezer moderne wereld even achter ons te laten. zo zie ik u nog voor mij toen gij mij ophaalde en vergezelde naar Camelot. het was tijdens deze reis dat onze liefde een aanvang nam. onze paarden die geduldig naast elkaar voortdraafden. De mooie plekjes van ons geliefde eiland staan in mijn gedachten gegrift net als uw geliefde gelaat welk ik nimmer meer zal vergeten. Uw zachte lippen en sterke armen, die mij omarmden en beschermde tegen het kwaad dat om ons welig tierde. Hoe veilig waande ik mij in uw nabijheid. Helaas was ik reeds aan Koning Arthur beloofd en kon ik nooit de uwe worden. Dat is echter een voordeel van deze donkere tijd dat ik als vrouw nu niet meer gedwongen wordt een gemaal te nemen die ik niet bemin, maar kan wachten op de man van mijn hart. Ach Lieve koene ridder, helaas kan ik u nu geen hint geven hoe gij mij kunt herkennen, zou ik dat doen juist dan zou Merlijn mij sneller kunnen vinden. Niet eens een hint over mijner verblijfplek kan ik u geven, weet dat dit mijn hart verscheurd, ik bittere tranen ween. zo heb ik een levensteken van u vernomen en doch kunnen wij elkander niet vinden, het water is nog steeds te diep. Zeeen heb ik bevaren om in uw nabijheid te kunne zijn, het is geen water meer dat ons nu scheid. Maar toch lijkt de afstand onoverbrugbaar, hoe vreemd ten tijde van alle moderne vervoersmiddelen waarin in onze tijd slecht Merlijn weet van had, maar had hij dat vernoemd, wie zou hem gegloofd hebben?
Hoe mis ik de eenvoud van het hof, de barden, de warme brandende haarden die ons verwarmden, maar meer nog dan dat mis ik uw sterke aanwezigheid uw warme stem die zulke mooie woorden fluistren kon.
Ik kan nu niet verder schijven tranen van weemoed overmannen mij toch hoop ik snel van u te horen mijn lief. voor immer de uwe Guinevere
[afbeelding] => 17600
[afbeelding_id] => 17600
[afbeelding_name] => 1march_1.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 14:21:53
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229202153_1march_1.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593769
[afbeelding_width] => 974
[afbeelding_height] => 782
[afbeelding_size] => 123302
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 14:21:53
[react_date_changed] => 2006-12-29 14:21:53
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => JE5QV782ZM8XY8A
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108552
[editable] => 1
)
[108551] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Ja, ook ik herinner mij liever de gelukzaligheden uit ons verleden. Hoe wij even gemoedelijk omgingen met de eenvoudige boerenbevolking als met de edelen aan het hof. Wij hadden elkaar lief en de mensen hadden ons lief, Ik herinner mij het lied dat de bard zong op het feest van de rijzende maan ( op mijn verzoek.Ik had hem royaal betaald..) : Guinevere, maak mij blij. Hou van mij, o hou van mij. Natuurlijk begreep gij dat de hofmakerij van mij kwam en nog zie ik uw glimlach toen ge mij aankeek en antwoordde: Ik hou van U. En herinnert ge dat toen het hele eiland in een betoverend gouden licht gehuld werd en dat de bevolking op de knieen zonk en de maangod met welluidende liederen dankten . Maar al deze zalige herinneringen dompelen mij eveneens in weemoed en smart. We kunnen toch niet altoos voortgaan met onze liefde voor elkaar uit te spreken ?
We moeten handelen. Laat ons een plan maken. Lancelot.
[afbeelding] => 17601
[afbeelding_id] => 17601
[afbeelding_name] => gebed.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 14:47:39
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229204739_gebed.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593777
[afbeelding_width] => 112
[afbeelding_height] => 140
[afbeelding_size] => 4537
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 14:47:39
[react_date_changed] => 2006-12-29 14:47:39
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => B88ZYXKXMZ4SGH
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108551
[editable] => 1
)
[108550] => Array
(
[naam] => Carmen
[link] =>
[reactie] => Guinevere & Lancelot, Ik ben erg blij dat jullie een eigen plekje hebben gevonden om jullie liefde voor elkaar te delen. Ik wens jullie uiteraard een heerlijk samen zijn in de toekomst. Wie weet steek ik nog iets op van jullie romance, kan ik dan mooi toepassen in het nieuwe jaar. Ik wens jullie alle geluk voor de toekomst...
[afbeelding] => 17602
[afbeelding_id] => 17602
[afbeelding_name] => vrouw&man in zeestranding.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 15:03:44
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229210344_vrouw&man_in_zeestranding.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593785
[afbeelding_width] => 409
[afbeelding_height] => 640
[afbeelding_size] => 33623
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 15:03:44
[react_date_changed] => 2006-12-29 15:03:44
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 9WEQBTE5RG9LM3
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108550
[editable] => 1
)
[108549] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Ik herlees en herlees steeds opnieuw
de column oud en nieuw van 20 december waarin onze hervonden liefde een aanvang nam. Het maakt mij gelukkig. Herinnert ge, Guinevere?
[afbeelding] => 17603
[afbeelding_id] => 17603
[afbeelding_name] => lees.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 15:07:51
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229210750_lees.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593793
[afbeelding_width] => 91
[afbeelding_height] => 103
[afbeelding_size] => 2465
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 15:07:51
[react_date_changed] => 2006-12-29 15:07:51
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => UEX3C8WX2QFDTR4
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108549
[editable] => 1
)
[108548] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Mijn lieve Lancelot,
Natuurlijk herriner ik mij het lied van de bard en de betoverende gouden gloed van ons geliefde eiland, hoe vreemd dat Pielemoos, wie dat ook moge zijn schrijft dat zijn gedachten vervagen tegelijkertijd hij ze denkt wellicht een teken van dementie, maar daar heb ik gelukkig geen last van en herinner ik mij alle gelukzalige momenten die ik met je doorbracht eeuwen geleden, helaas heb ik je nog niet kunnen ontmoeten in dit leven, of toch maar dan wisten wij het niet van elkander. ja laten wij plannen smeden om elkander weder te zien, maar ik kan er op dit moment geen een bedenken om dat te doen zonder dat Merlijn of Morgaine ons pad zullen kruisen of ontdekken wie of waar wij momenteel vertoeven, zonder te onthullen welke gedaante wij in dit leven aangenomen hebben. Slechts een tip van de sluier kan ik oplichten en dat nog met grote vreze dat Merlijn die snoodaard of Morgaine ons op het spoor zullen komen. Maar uit ware liefde voor u mijn koene ridder waag ik het er maar op. Immer en altoos draag ik het teken de reizigers bij me, welliswaar verborgen onder mijn gewaad of anders aan de sleutel van mijn ijzeren ros. Diep hebben mij de woorden van tita tovenaar geraakt, ze hebben mij in verwarring gebracht omdat het niet duidelijk maar wazig blijft of deze tovernaar aan onze zijde staat of wederom een aanhanger of leerling van Merlijn is. Het zijn woorden die mijn therapeut gesproken zou kunnen hebben, ze doen me daar n elk geval aan denken en zo wankelt ook het waarachtigheids beeld van mijn therapeut. is hij ook een bedrieger in mensen gedaante vraag ik mij nu vol twijfel af. En gij Mijn liefste bent gij echt wie gij zegt te zijn. O! al deze intriges al dit gekonkel, hoe moet ik daar als eenvoudige maagd nog uit zien te komen?
Rest mij slechts op mijn gevoel af te gaan want dat is het enige waarachtige wat nog echt is en door de eeuwen mij overgebleven is. En zo mijn Lieve Lancelot ben ik er zeker van, mocht ik u in de tram ontmoeten dan voel ik beslist dat gij het zijt en zal ik mijn talisman, die gij nu zeker zult herkennen tonen in de hoop dat gij uw gevoel en intuitie ook behouden hebt.
Ook ik mijn lief heb bewuste column herlezen in de hoop een glimp op te vangen van hoe wij elkander weder konden vinden. Laten wij ons nu in deze laatste dagen van 2006 verheugen in het gegeven dat we elkander via deze weg weer kunnen benaderen en wie weet wat 2007 ons nog brengen zal. Het wordt een magisch jaar, voor mij altans lijkt het. Immers als alles loopt zoals voorzien zal ik in 2007 afstuderen aan de school der magie en ben ik dus beter toegerust om u mijn lief toch sneller te herkennen. Maar toch als Gij mijn koene ridder een beter en doordachter plan hebt zal ik dat gaarne van u vernemen.
In gedachten omhels ik u. Guinevere
[afbeelding] => 17604
[afbeelding_id] => 17604
[afbeelding_name] => christoffel.png
[afbeelding_date] => 2006-12-29 16:15:33
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229221533_christoffel.png
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593809
[afbeelding_width] => 180
[afbeelding_height] => 282
[afbeelding_size] => 74748
[afbeelding_type] => png
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 16:15:33
[react_date_changed] => 2006-12-29 16:15:33
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => FLSRM239BD73QRC
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108548
[editable] => 1
)
[108547] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Hoe heb ik u niet gewaarschuwd de woorden en beelden van vreemde personages te vermijden. Geloof mij, allen zijn vermommingen van Merlijn. Verdiept u zich in gods naam niet in deze doortraptelingen. Maar misschien is het kwaad al geschied.Uw interesse in 2007 is een slecht voorteken.Wellicht is Merlijn aan de winnende hand. Wat moet er van ons worden.Mijn interesses liggen achter mij, in vroger tijden. Het jaar 2007 kan mij niets schelen. Het ziet er naar uit dat ge u op uw gemak voelt in deze moderne tijd waar nabootsing tot het hoogste goed verheven is. Bezin Uzelve. Groet. Lancelot.
[afbeelding] => 17605
[afbeelding_id] => 17605
[afbeelding_name] => imi.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-29 16:42:44
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061229224244_imi.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593817
[afbeelding_width] => 118
[afbeelding_height] => 76
[afbeelding_size] => 3880
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 16:42:44
[react_date_changed] => 2006-12-29 16:42:44
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => ZUG8K6U44TPDKZQ
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108547
[editable] => 1
)
[108546] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Ach mijn lievé Lance, hoe voel ik mij op mijn plaats gezet door uwer woorden en doch komt mijn hart in opstand tegen uwer woorden. Ik kan niet anders en wil ook niet anders, deze in uwer ogen vreemde en vrijmoedige tijd is een zegen voor mij en zou dat ook voor u moeten zijn. waren wij vroeger gebonden aan conventies en een strak regieme, nu zijn wij dat niet meer. Ik bergijp dat dat voor u mijn lief moeilijk te verteren is immers mannelijkheid en ridderlijkheid waren in onzer dagen een hoog goed en nu in deze voor u zo verwarde tijden is dat minder het gevsl en hebben wij vrouwen wat meer inbreng een inbreng die mij vreugde brenget en die u mijn lief afschrikt, onnodig afschrikt, bedenk nu ik een vrije keuze heb, kan ik vrijelijk voor u kiezen en daar ook helemaal voor gaan. en dat maakt mijn liefde voor u waarachtiger dan ze ooit is geweest. juist daarom is deze tijd een zegen voor mij en gij mijn koene ridder hoe staat het met u, wilt gij mij in onderdanigheid, ik mag het niet hopen, dan is onze liefde gedoemd te sterven. En daar staat Merlijn helemaal buiten mijnlief hij zou het willen dat hij daar invloed op had. maar dat is niet zo. als vrouwe geevalueerd door de tijd moet gij begrijpen mijn lief dat ik mijn waarde ken en hoogacht, mij niet meer hoef te conformeren aan de tijdend van weleer en zo mijn eigen keuze kan maken en mijn lief mijn dierbare Lancelot mijn hart behoort u toe daar kan geen feminisme tegenop, daar kan geen tovenaar, geen Merlijn geen Morgaine wat aan doen en hoe ik nu ook in het leven sta mijn vrijheid bevochten heb. Mijn liefde voor u mijn Lancelot staat daar oos van die is eeuwig niet te verslaan niet te ondermijnen. maar juist in die liefde is gelijkwaardigheid een bestendig iets, zonder mijn eigen waarde zonder dat ik u laat zien dat ik tegen de tegenslagen van deze tijd ben opgewassen zou onze liefde slechts schijn, een schersvertoning zijn. Wat denkt gij hoe kan een liefde als de onze tegen tijd en eeuwen van verandering opgeassen zijn als zij niet gelijkwaardig is. Mijn Lief mijn Lancelot ik smeek u kijk over uw grenzen heen en geef Merlijn niet de voldoening een wig tussen ons te drijven. Dompel u onder in deze eeuw omzowel uzelve als mij te kunnen begrijpen. En hoezeer ik ook verlang naar mijn eiland het eiland van de lering en mystiek toch moet ik erkennen dat de moderne tijden invloed op mij hebben, ik er de voordelen voor mij van meeneem, ach mijn lief vrees niet maar verander mee. Immers ik studeer niet voor niets aan de mysieke en esoterische scholen om de voeling met Avalon te behouden. Ik hoop u daar tegen te komen omdat ik eigenlijk toch wel verwacht dat ook gij het mystieke pad niet verlochend. en geloof mij op het moent dat wij elkaar ontmoeten zij het in de tram zij het waar dan ook we zullen het
voelen en weten. en to zo lang mijn lieve Lance blijf ik wachten op jou, blijf ik dromen van jou. Schieten woorden tekort. Ach Lance zoals gij reeds begreoen hebt berisp mij niet daardoor verwijdert gij u slechts van mij.
dat doet mij bittere tranen wenen, want ondanks alles blijf ik een vrouw met gevoelens, maar ook een vrouwe die haar eigen identieteit wil behouden. ach mijn lieve Lancelot mijn haret huilt bitter zijn mijn tranen vol weemoed naar de tijd van wel eer, vol smart en pijn, maar toch als gij het mij vraagt ik kan niet anders zij als die ik nu ben ondanks alle smart en pijn.
mijn hart bloedt, ik ween bittere tranen en kan niet anders kan niet terrug, ach mijn Lancelot, verlaat mij niet, het is niet anders.
De eeuwen zijn voorbij gegaan en ik draag u in mijn hart. Laat snel van u horen mijn lief.
[afbeelding] => 17606
[afbeelding_id] => 17606
[afbeelding_name] => IMG_1100_2.JPG
[afbeelding_date] => 2006-12-29 19:01:41
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061230010141_IMG_1100_2.JPG
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 593857
[afbeelding_width] => 2592
[afbeelding_height] => 1944
[afbeelding_size] => 1329150
[afbeelding_type] => JPG
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-29 19:01:42
[react_date_changed] => 2006-12-29 19:01:42
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => XBKBJLVLL9ZKVKE
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108546
[editable] => 1
)
[108541] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Neen, duif van mijn hart. Het is verre van mij u te willen berispen. Ja, ik was teleurgesteld dat u mijn waarschuwing u niet in te laten met Merlijn, in welke van zijn vermommingen dan ook, in de wind hebt geslagen. Om u nogmaals te waarschuwen, scherpte ik mijn tong aan. Niet uit onwellevendheid maar uit mijn grote bezorgdheid voor U, mijn stralende ster. Wellicht zijt gij vergeten hoe arglistig Merlijn kan zijn. En als ik u waarschuw, ja misschien zelfs als ik u berisp, stel ik mij NAAST U, niet BOVEN u.
UW WENEN DOET MIJ WENEN ! Maar inderdaad, hebben wij niet het punt bereikt waar wij tot bezinning gedwongen worden. De richting van onze wegen lijkt tegenovergesteld.
Gij hebt een zekere mate van verzoening bereikt met dit tijdperk.
Ik daarentegen verfoei het. Mijn zintuigen, mijn hart en mijn geest, worden geteisterd door verworvenheden die naar een toekomst verwijzen die ik veracht en afwijs.
Mijn verlangen en mijn pogingen zijn gericht op terugkeer naar Avalon. Naar de heidense mystiek, naar het oerplezier, naar het onbedorvene. Hedendaagse mystiekbeleving is niet aan mij besteed. Terug in de tijd dus. En waren op ons eiland man en vrouw niet volkomen gelijkwaardig ? O Avalon. O eiland van mijn hartstochtelijke dromen !! Neen, ik voel mij niet afgeschrikt door vrouwen die hun vrijheid, onafhankelijkheid en gelijkwaardigheid nastreven. Integendeel, het zijn de besten. Gij zijt daar het ultieme voorbeeld van. Toch moeten we het onder ogen zien. Mochten wij besluiten dat onze wegen zich moeten scheiden, laat het dan ditmaal niet door Merlijns kwade intriges zijn, maar uit eigen, vrije en verstandige wil. Onze liefde zal blijven bestaan. Voor altijd uw Lancelot.
Ik heb u lief. Lancelot.
[afbeelding] => 17608
[afbeelding_id] => 17608
[afbeelding_name] => vriewil.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-30 03:09:26
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061230090926_vriewil.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 594419
[afbeelding_width] => 101
[afbeelding_height] => 135
[afbeelding_size] => 3013
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-30 03:09:26
[react_date_changed] => 2006-12-30 03:09:26
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => U5LLJZMCPUYMYY
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108541
[editable] => 1
)
[108536] => Array
(
[naam] => RM
[link] =>
[reactie] => Kortstondige opleving van de kasteelroman ?
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-30 08:58:24
[react_date_changed] => 2006-12-30 08:58:24
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => TQXUXVBJMFGVQ3
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108536
[editable] => 1
)
[108534] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Ach Lancelot, hoe jammer is het dat gij het leven zo zwaarmoedig beziet. Elke tijd kent zijn goede en kwade kanten. En wat oordeelt gij weer razend snel zonder de feiten te kennen over waar ik mij mee bezig houdt. En ja ook ik verlang naar de heidense mystiekbeleving, het oer plezier en het onbedorvene, en vind dat op mijn manier in de sporadische momenten van dagdromerij en in de tijdreizen die ik maak. Er is zo lijkt het mij nog een lange weg te gaan voor wij elkander weer echt kunnen bereiken, de eeuwen die zijn verstreken hebben ons verder uit elkaar gedreven dan ik ooit kon bevroeden. En toch blijf ik hopen dat gij mijn lief uw zwaarmoedigheid voor even aan de kant wilt zetten om te leren kijken door mijn ogen om zo de schone kanten van dit tijdperk te leren kennen en waarderen. Immers de zee die eeuwig ruist, zingt nog steeds haar oneindige lied en het is er goed toeven in tijden dat mijn hart bezwaard is van de vele vedorvenheden die ik om mij heen gewaar wordt. En zo als in elke tijd zijn er ook in deze tijd onverlaten die anderen hun geluk niet gunnen of er schamper over doen. Dat leg ik naast me neer miijn lief en laat mij daardoor niet beinvloeden. En mochten onze wegen zich wederom scheiden, zo zal ik dat betreuren, zo zal ik uw zoete woorden die ik weer even mocht proeven vreselijk gaan missen. Of zullen wij een andere weg vinden wie weet de tijd zal het leren.
Voor altijd de Uwe, mijn geliefde mijn koene ridder,
Guinevere
[afbeelding] => 17617
[afbeelding_id] => 17617
[afbeelding_name] => afscheid.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-30 13:09:06
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061230190906_afscheid.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 594683
[afbeelding_width] => 508
[afbeelding_height] => 272
[afbeelding_size] => 29696
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-30 13:09:06
[react_date_changed] => 2006-12-30 13:09:06
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => CGBUABCW3E9GJU6
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108534
[editable] => 1
)
[108532] => Array
(
[naam] => lANCELOT
[link] =>
[reactie] => Elk nieuw schrijven van U verheugt mij mateloos. Wat bewonder ik uw schrander verstand, uw gloedvolle woorden, en uw nimmer twijfelende liefde. Maar een enkele, respektvolle kantekening is op zijn plaats. U schrijft dat ik het leven zwaarmoedig bezie. Maar ik ben niet zwaarmoedig geboren. Nimmer was mijn blik zwaarmoedig. Maar toen het kwaad van Merlijn ons trof, is de zwaarmoedigheid begonnen. De bloemen verwelkten, ik zag enkel nog bomen die hun bladeren verloren terwijl ze zomer en winter groen hadden moeten zijn.En ik besef nu dat Merlijn slechts een sprookjesnaam is voor de zwaarmoedigheid in het menselijke hart. En nu, in deze zouteloze wereld van als paarden ingespannen mensen, voortgejaagd door de zwepen van lieden die uit onbenul boven zijn komen drijven, die hun commerciele belangen verkopen als liefde en begrip, wel in deze wereld leef ik. En het kost mij de uiterste inspanning om uit hun greep te blijven. Ik vrees echter dat ik onder het geweld zal bezwijken. Natuurlijk, lieve guinevere, weet ik dat de mensen in dit tijdperk en in dit land niet beter weten, dat ze ieder nieuw aanbod van amusement omhelzen als hongerige kinderen, elke nieuwe film als manna uit hun hemel en iedere gelegenheid om luidruchtig te zijn , zien als hun natuurlijke recht, dat ze niet eens beseffen wanneer ze grof en onaangenaam zijn. Ik weet, er zijn ook lieve beschaafde mensen, maar ook hun hol gepraat verdragen mijn oren niet meer. Inderdaad, nu we elkander peilen, proberen te leren kennen, openbaren zich direkt werelden van verschillen die moeilijk lijken te overbruggen, net zo moeilijk als de eeuwen die ons scheiden van Avalon. Ik kijk door uw ogen, maar zie niets.Als er al schone kanten aan dit tijdperk zitten, dan zijn die karig overgeleverd uit de menselijke wereld van Avalon. De zee kan ruisen wat ze wil, het strand zal ik daarom niet bezoeken. De strandwandeling verhevigt slechts mijn heimwee naar Avalon. U vroeg: zal de liefde de tijd overwinnen ?
Ik ben soms bang van niet. Liefde is slechts een veroveringsspel voor mensen van nu vol geplaag, vol onuitgesproken eisen aan elkaar, vol imitatie van de liefde zoals die voorgespeeld wordt door film en t.v. Vaak ook zonder respekt voor elkaar. Wat liefde voor mij is, weet ik niet. Van nature ben ik vrolijk en ik kan nog altijd zeer uitbundig zijn . Dan speelt Avalon in mijn gedachten en ben ik gelukkig, de omgeving is dan zonder enig belang. Vergeef mij deze uitwijding. Ik besef dat ik de moderne mens te kort doe. Maar waarom ik hem tekort doe , is mij eigenlijk duister. Zal de liefde de tijd overwinnen ? Zal de tijd het leren ? Veel liefde van uw vrolijke Lancelot.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-30 13:53:39
[react_date_changed] => 2006-12-30 13:53:39
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => 6S4TV2CMRDWX5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108532
[editable] => 1
)
[108530] => Array
(
[naam] => Pielemoos
[link] =>
[reactie] => Ick denck dat de tijd het ten alle tijd zal leren Lancelot, zolang als u oprecht zijdt in toewijding ende uwen geduld den proeve doorstaan zal.
Ween om uw verliezen egter koester uw herinnering opdat uw hoop het het vuur der tijd doorstaan zal.
Verspeel geen onwijze woorden aan moogenlijke tovenaars die u tot waanbeelden en oover den rand van de afgronden der waanzin zullen storten.
Vrolijckheid is vaak een verkeerd zalf om een verhuld verdriet tijdelijck te verdoezelen wijlens men echt geluck slechts bevinden zal in den loutering welk verdriet den mens biedt.
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-30 17:47:21
[react_date_changed] => 2006-12-30 17:47:21
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => F74EB42U32BJFZF
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108530
[editable] => 1
)
[108515] => Array
(
[naam] => Lancelot
[link] =>
[reactie] => Allerliefste oogappelske, aanbeden bijna-gemalin. Buiten knalt het, krijgsrumoer! Gevaar ! Waarom ben ik niet bij u om u te beschermen.
Ik zal proberen U niet meer te bebrommen of te beknorren. Maar ik wacht nog op uw mening. Ervaart U mijn bebrommen onaangenaam, van boven U komende of van naast U ? Deze kwestie moet de wereld uit ! Uw trouwe, toegenegen Lancelot.
[afbeelding] => 17632
[afbeelding_id] => 17632
[afbeelding_name] => gemalin.jpg
[afbeelding_date] => 2006-12-31 17:02:01
[afbeelding_info] =>
[afbeelding_filename] => site25_20061231230201_gemalin.jpg
[afbeelding_site] => 78
[afbeelding_deleted] => 0
[afbeelding_maker] =>
[afbeelding_formanswer] => 595570
[afbeelding_width] => 150
[afbeelding_height] => 113
[afbeelding_size] => 3947
[afbeelding_type] => jpg
[afbeelding_isimage] => 1
[afbeelding_isextranet] => 0
[afbeelding_user] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2006-12-31 17:02:01
[react_date_changed] => 2006-12-31 17:02:01
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => LJK8ASLSXLB4X8
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108515
[editable] => 1
)
[108509] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Ach mijn lief, dat ik niet eerder schreef lag aan het feit dat ik deze helse machine opnieuw moest installeren, en zoals dat nu eenmaal gaat, ging het ook dit keer niet vlekkeloos, maar nu mijn lief is het mij dan toch gelukt, en kan ik u weer schrijven. heb nog even geduld en ik stuur u in de loop van deze dag nog een nieuwe brief
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-01 07:59:02
[react_date_changed] => 2007-01-01 07:59:02
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => PR9MCYCZF8CK5K5
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108509
[editable] => 1
)
[108508] => Array
(
[naam] => Guinevere
[link] =>
[reactie] => Voor immer de uwe, ik ben nog wat opgewonden mijn lief, vergeef het mij.
uw toegenegen Guinevere
[afbeelding] => 0
[spambot controle] =>
[react_date] => 2007-01-01 08:00:24
[react_date_changed] => 2007-01-01 08:00:24
[react_page] => 0
[react_user] => 19238
[react_user_target] => 0
[react_parent] => 98845
[react_count_reads] =>
[react_count_views] =>
[react_confirmstring] => VZXJGW5B8PR828B
[u_name] =>
[u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
[react_id] => 108508
[editable] => 1
)
)
Pielemoos | 28 december 2006
O u, bekoorlijke Guinevere
Uw woorden zijn als honingh zo zoet, doch niet aan mij gerigt.
Zoals de kolibrie, om zich te voedden met hemelsche nectar, ieder zijn eigense bloem heeft, zo gelijk heeft uw hart Lancelot, de mensch die uwen bekoring geniet en mede uw prachtigen zinnen streelt.
Doch vrees niet maar weesch lanckmoedig en stapel uw geduld op uw geduld, sedert dat zijn den eigenlijcken wegen waar ook uwen Ridder zich strijbaar voor maackt en zijn inzet is uw hart. Hijzelve heeft dat mij vertrouwd.
Dat zijnen weg ook de uwen moge zijn, voor gansch zijn geheele leven. Hij vermogt zijn zwaard eensch ten rusten leien om zijnen hoofd te leien in uwen schoot.
Ick verbleid mij in de gedachte dat zijnen boodschap u middelsch mijn dienstbaarheid ter ogen komt en laat uwen liefde waaragtig zijn, zoalsch uw spreken hem sterken zal wanneer ik hem dit alles brenghen zou.
Met zijn zwaard zoudt hij den ronden tafel tot een vierkante houwen, en geheel Camelot zal hem danckbaar zijn zoals het hem altijd des dierbaaresch gebleven is.
Zo alles heeft hij mij dit toegezegd, en ick zal geheel ter uwer beschicking staan.
Voorwaar een boodschapper bleide nieuws brenghen kan; ik zijdt uw dienaar.
Lancelot | 29 december 2006
Guinevere, lieve vrouwe. Er gebeuren geheimzinnige zaken . Ik heb u twee keer geschreven om U te waarschuwen voor Pielemoos die niemand anders is dan Merlijn in een van zijn vele vermommingen. Hij hanteert zowel vrouwelijke als manlijke vermommingen. Ik smeek u, negeer hem. Lees zijn schrijfsels niet. Bekijk ook een eventueel plaatje niet. Hij zal trachten u met woord en beeld te betoveren. Mijn eerdere twee waarschuwingen zijn plotseling van uwe column verdwenen !!! Ik waarschuw U als ook dit bericht verdwijnt. Er gebeuren duistere en kwalijke zaken.Een bericht uwerzijds is zeer welkom. Ik zei U: We moeten samen strijden tegen de kwade krachten der duisternis. Lancelot.
Lancelot | 29 december 2006
Niets is mij teveel, edele vrouwe, het kontakt met u te behouden, ondanks de duistere krachten. hierboven beschreven. Nogmaals, laat u niet verrassen door de boosaardige tovenaar Merlijn. Volg mijn raad op !!Mocht ik weer verhinderd worden door Merlijn of het blinde toeval, kontakt met u op te nemen, dan weet ik wat mij te doen staat. Ach, bezitster van mijn hart, de kloof der verstreken tijden zal zich niet makkelijk laten dichten. Maar laten we niet wanhopen. Onze liefde zal tot meer in staat blijken te zijn dan we durven dromen. Wij zijn schimmen van een heidens verleden. Maar weldra zullen wij tot waarachtige mensen uitgroeien als de duisternis wijkt. Negeer Merlijn, laat hem verdwalen in zijn woestijn van onkruid. Onze eenzame harten, roepend naar elkaar in een oneindig leeg heelal , hebben reeds de echoos van onze hartenklop opgevangen. De kwaadaardigste tovenaar kan ons meer scheiden. Nog moeten we gebruik maken van onze computers, die armzalige machines waarmee de mensen van deze tijd hun eigen geroep de ruimte inslingeren.
Ze hopen op een voldoening waarvan ze de naam niet eens kennen. Je moest eens weten, guinevere, de mensen van deze tijd zijn niets en proberen met deze machines iets te worden. Maar nu genoeg over dir mensenras dat onherroepelijk afgesneden is van de heilige oerbronnen van ons paradijselijke eiland waar wij opgegroeid zijn. Wij hebben geen schijnheilige boodschappers van node, uit op de ondergang van onze liefde. En, overbeninde guinevere, laten wij de verschrikkingen van onze queestes achter ons laten in de schoot van het onverschillige universum en ons richten op de toekomst van onze liefde. Onze eerste opgave zal moeten zijn de kloof der verstreken tijd te dichten, ondanks de bemoeizucht van Merlijn. Laten we plannen uitbroeden ! En verdwijnen mijn berichten weer, daN IS HET DUIDELIJK DAT NIET HET TOEVAL MAAR EEN SINISTERE KRACHT ER ACHTER ZIT !!! En weet ik wat me te doen staat.Ik smacht naar je aanwezigheid, je prachtige haar en liefhebbende, warme ogen. Lancelot.
Tita Tovenaar | 29 december 2006
Wij zijn niet gevangen in de ijzeren greep van het verleden. We zijn gevangen in de ijzeren greep van de illusie dat we onszelf moeten beschermen tegen wat er in het verleden is gebeurd. Wanneer we het heden ervaren voor wat werkelijk is, dan is het meestal verrassen onbelast.
Guinevere | 29 december 2006
Ach mijn lieve Lancelot, vanochtend nog voordat ik op pad moest las ik uw bericht en werd mijn hart erdoor in vervoering gebracht. Rijdend op mijn ijzeren ros waart gij steeds in mijn gedachten, mij verheugend in het wedervonden contact. Uw waarschuwing omtrend Merlijn nam ik niet licht. zal hij dan nooit rusten de onverlaat. begrijpt hij dan niet dat de tijden veranderd zijn en dat Camelot slechts voort leeft in de harten van hen die er ooit deel van uitmaakten net als dat met Avalon het geval is. Nu in deze tijdsspanne waarin vele van ons weer terug gekeerd zijn op deze aarde, mocht je hopen dat zijn macht verminderd is. Echter wij mogen hem niet onderschatten en moeten inderdaad op onze hoede blijven. Vreemd dat hij het voor elkaar krijgt jou bericht aan mij te laten verdwijnen. gelukkig had ik het al gelezen en was gewaarschuwd voor die onverlaat. Het ware wellicht verstandiger geweest in de beslotenheid onder de column van de ander te blijven, echter mijn verlangen naar u en uit de duisternis te treden hadden mij overmoedig gemaakt. Maar laten wij ons niet bang maken door de kunstjes van die onverlaat. Zo blijf ik mij scholen in de edele kunsten der mystiek en duik ik in het dagelijkse leven onder in dat van een gewone menselijke gedaante waarin ik niet herkenbaar ben. Slechts hier kan ik mij voor even openlijk aan u vertonen mijn lief en dat sterkt mij om verder te gaan. O! hoe verlang ik naar uw sterke armen en uw edele gelaat. Echter deze kostbare momenten van vreugde wil ik mij door Merlijn en zijn trawanten niet laten ontstelen, dus blijf ik u schrijven mijn lief omdat dat zo het schijnt het enige is wat ons voorlopig is toegestaan tot de macht van de Merlijn nog verder afgebrokkeld is. In mijn dromen zijn we weer verenigd mijn lief en ik hoop van ganser harte dat onze dromen werkelijkheid zullen worden. Maar tot dan rest ons deze minder nobele weg. Maar ach elk levensteken van u mijn lieve bemeinde Lancelot doet mijn hart van vreugde bloeien. Tot gouw mijn lief, in mijn gedachten rijk ik naar je uit,
Je Guinevere geliefde voor immer
Lancelot. | 29 december 2006
Wat nu ? Gij rijdt rond op een fiets in deze verkeersbarbarij ? Ik heb u niets te verbieden, uw liefde is als alle liefde een GUNST. Maar ik bid u, wees voorzichtig. Ze rijden hier als gekken. Wellicht rijdt ook Merlijn vermomd rond op een fiets, achtervolgt hij u om uw verblijfplaats te weten te komen. En u onthult dat ge in gewone, menselijke gedaante onderduikt in deze spierballenstad ? Maar dan kan het zijn dat we naast elkaar in dezelfde tram zitten zonder elkaar te herkennen. Dan hebben we vergeefs de tijdsbarriere overwonnen. Kunt ge mij geen tip geven hoe ik u in uw gewone menselijke gedaante kan herkennen ?
Mij kunt ge herkennen aan mijn schoenmaat. 43 !!! Fietsen doe ik niet. Ach, Guinevere, zingende zwaluw, het moet me wel van het hart dat ik me bezeer aan al deze moderne woorden. Het is alsof ik in een gekkenhuis beland ben, op zoek naar een poetische ziel. Zelfs de poezie in deze stad is van ijzer, evenals de harten van de meeste inwoners. Laten we ons terugtrekken in onze wonderwereld vol fantasie, klagende muziek en dansende mystici. Laten we geen woorden meer verspillen aan dit inhumane, naargeestige, dolzinnige tijdperk waar men vergeten is dat duister niet hetzelfde is als licht. Gij zijt mijn licht, Guinevere. Lancelot.
Guinevere | 29 december 2006
Mijn lieve Lancelot, gij zijt zo te horen nog niet gewend aan deze moderne tijd, maar vrees niet juist omdat het zo onopvallend is neem ik mijn ijzeren ros, zou ik te paard mij in deze spierballenstad begeven dan zou ik eerst recht opvallen. En ja het zou zeer wel mogelijk zijn dat gij en ik in de zelfde tram verweilen en elkander ongemerkt voorbij gaan. dat is ons trieste lot vrees ik maar laten wij dat in deze stonde vergeten en een poos verweilen in het land der dromerijen en ons laven aan de woorden en de liefde van eertijds. De roep van ons hart volgen om de realiteit van dezer moderne wereld even achter ons te laten. zo zie ik u nog voor mij toen gij mij ophaalde en vergezelde naar Camelot. het was tijdens deze reis dat onze liefde een aanvang nam. onze paarden die geduldig naast elkaar voortdraafden. De mooie plekjes van ons geliefde eiland staan in mijn gedachten gegrift net als uw geliefde gelaat welk ik nimmer meer zal vergeten. Uw zachte lippen en sterke armen, die mij omarmden en beschermde tegen het kwaad dat om ons welig tierde. Hoe veilig waande ik mij in uw nabijheid. Helaas was ik reeds aan Koning Arthur beloofd en kon ik nooit de uwe worden. Dat is echter een voordeel van deze donkere tijd dat ik als vrouw nu niet meer gedwongen wordt een gemaal te nemen die ik niet bemin, maar kan wachten op de man van mijn hart. Ach Lieve koene ridder, helaas kan ik u nu geen hint geven hoe gij mij kunt herkennen, zou ik dat doen juist dan zou Merlijn mij sneller kunnen vinden. Niet eens een hint over mijner verblijfplek kan ik u geven, weet dat dit mijn hart verscheurd, ik bittere tranen ween. zo heb ik een levensteken van u vernomen en doch kunnen wij elkander niet vinden, het water is nog steeds te diep. Zeeen heb ik bevaren om in uw nabijheid te kunne zijn, het is geen water meer dat ons nu scheid. Maar toch lijkt de afstand onoverbrugbaar, hoe vreemd ten tijde van alle moderne vervoersmiddelen waarin in onze tijd slecht Merlijn weet van had, maar had hij dat vernoemd, wie zou hem gegloofd hebben?
Hoe mis ik de eenvoud van het hof, de barden, de warme brandende haarden die ons verwarmden, maar meer nog dan dat mis ik uw sterke aanwezigheid uw warme stem die zulke mooie woorden fluistren kon.
Ik kan nu niet verder schijven tranen van weemoed overmannen mij toch hoop ik snel van u te horen mijn lief. voor immer de uwe Guinevere
Lancelot | 29 december 2006
Ja, ook ik herinner mij liever de gelukzaligheden uit ons verleden. Hoe wij even gemoedelijk omgingen met de eenvoudige boerenbevolking als met de edelen aan het hof. Wij hadden elkaar lief en de mensen hadden ons lief, Ik herinner mij het lied dat de bard zong op het feest van de rijzende maan ( op mijn verzoek.Ik had hem royaal betaald..) : Guinevere, maak mij blij. Hou van mij, o hou van mij. Natuurlijk begreep gij dat de hofmakerij van mij kwam en nog zie ik uw glimlach toen ge mij aankeek en antwoordde: Ik hou van U. En herinnert ge dat toen het hele eiland in een betoverend gouden licht gehuld werd en dat de bevolking op de knieen zonk en de maangod met welluidende liederen dankten . Maar al deze zalige herinneringen dompelen mij eveneens in weemoed en smart. We kunnen toch niet altoos voortgaan met onze liefde voor elkaar uit te spreken ?
We moeten handelen. Laat ons een plan maken. Lancelot.
Carmen | 29 december 2006
Guinevere & Lancelot, Ik ben erg blij dat jullie een eigen plekje hebben gevonden om jullie liefde voor elkaar te delen. Ik wens jullie uiteraard een heerlijk samen zijn in de toekomst. Wie weet steek ik nog iets op van jullie romance, kan ik dan mooi toepassen in het nieuwe jaar. Ik wens jullie alle geluk voor de toekomst...
Lancelot | 29 december 2006
Ik herlees en herlees steeds opnieuw
de column oud en nieuw van 20 december waarin onze hervonden liefde een aanvang nam. Het maakt mij gelukkig. Herinnert ge, Guinevere?
Guinevere | 29 december 2006
Mijn lieve Lancelot,
Natuurlijk herriner ik mij het lied van de bard en de betoverende gouden gloed van ons geliefde eiland, hoe vreemd dat Pielemoos, wie dat ook moge zijn schrijft dat zijn gedachten vervagen tegelijkertijd hij ze denkt wellicht een teken van dementie, maar daar heb ik gelukkig geen last van en herinner ik mij alle gelukzalige momenten die ik met je doorbracht eeuwen geleden, helaas heb ik je nog niet kunnen ontmoeten in dit leven, of toch maar dan wisten wij het niet van elkander. ja laten wij plannen smeden om elkander weder te zien, maar ik kan er op dit moment geen een bedenken om dat te doen zonder dat Merlijn of Morgaine ons pad zullen kruisen of ontdekken wie of waar wij momenteel vertoeven, zonder te onthullen welke gedaante wij in dit leven aangenomen hebben. Slechts een tip van de sluier kan ik oplichten en dat nog met grote vreze dat Merlijn die snoodaard of Morgaine ons op het spoor zullen komen. Maar uit ware liefde voor u mijn koene ridder waag ik het er maar op. Immer en altoos draag ik het teken de reizigers bij me, welliswaar verborgen onder mijn gewaad of anders aan de sleutel van mijn ijzeren ros. Diep hebben mij de woorden van tita tovenaar geraakt, ze hebben mij in verwarring gebracht omdat het niet duidelijk maar wazig blijft of deze tovernaar aan onze zijde staat of wederom een aanhanger of leerling van Merlijn is. Het zijn woorden die mijn therapeut gesproken zou kunnen hebben, ze doen me daar n elk geval aan denken en zo wankelt ook het waarachtigheids beeld van mijn therapeut. is hij ook een bedrieger in mensen gedaante vraag ik mij nu vol twijfel af. En gij Mijn liefste bent gij echt wie gij zegt te zijn. O! al deze intriges al dit gekonkel, hoe moet ik daar als eenvoudige maagd nog uit zien te komen?
Rest mij slechts op mijn gevoel af te gaan want dat is het enige waarachtige wat nog echt is en door de eeuwen mij overgebleven is. En zo mijn Lieve Lancelot ben ik er zeker van, mocht ik u in de tram ontmoeten dan voel ik beslist dat gij het zijt en zal ik mijn talisman, die gij nu zeker zult herkennen tonen in de hoop dat gij uw gevoel en intuitie ook behouden hebt.
Ook ik mijn lief heb bewuste column herlezen in de hoop een glimp op te vangen van hoe wij elkander weder konden vinden. Laten wij ons nu in deze laatste dagen van 2006 verheugen in het gegeven dat we elkander via deze weg weer kunnen benaderen en wie weet wat 2007 ons nog brengen zal. Het wordt een magisch jaar, voor mij altans lijkt het. Immers als alles loopt zoals voorzien zal ik in 2007 afstuderen aan de school der magie en ben ik dus beter toegerust om u mijn lief toch sneller te herkennen. Maar toch als Gij mijn koene ridder een beter en doordachter plan hebt zal ik dat gaarne van u vernemen.
In gedachten omhels ik u. Guinevere
Lancelot | 29 december 2006
Hoe heb ik u niet gewaarschuwd de woorden en beelden van vreemde personages te vermijden. Geloof mij, allen zijn vermommingen van Merlijn. Verdiept u zich in gods naam niet in deze doortraptelingen. Maar misschien is het kwaad al geschied.Uw interesse in 2007 is een slecht voorteken.Wellicht is Merlijn aan de winnende hand. Wat moet er van ons worden.Mijn interesses liggen achter mij, in vroger tijden. Het jaar 2007 kan mij niets schelen. Het ziet er naar uit dat ge u op uw gemak voelt in deze moderne tijd waar nabootsing tot het hoogste goed verheven is. Bezin Uzelve. Groet. Lancelot.
Guinevere | 29 december 2006
Ach mijn lievé Lance, hoe voel ik mij op mijn plaats gezet door uwer woorden en doch komt mijn hart in opstand tegen uwer woorden. Ik kan niet anders en wil ook niet anders, deze in uwer ogen vreemde en vrijmoedige tijd is een zegen voor mij en zou dat ook voor u moeten zijn. waren wij vroeger gebonden aan conventies en een strak regieme, nu zijn wij dat niet meer. Ik bergijp dat dat voor u mijn lief moeilijk te verteren is immers mannelijkheid en ridderlijkheid waren in onzer dagen een hoog goed en nu in deze voor u zo verwarde tijden is dat minder het gevsl en hebben wij vrouwen wat meer inbreng een inbreng die mij vreugde brenget en die u mijn lief afschrikt, onnodig afschrikt, bedenk nu ik een vrije keuze heb, kan ik vrijelijk voor u kiezen en daar ook helemaal voor gaan. en dat maakt mijn liefde voor u waarachtiger dan ze ooit is geweest. juist daarom is deze tijd een zegen voor mij en gij mijn koene ridder hoe staat het met u, wilt gij mij in onderdanigheid, ik mag het niet hopen, dan is onze liefde gedoemd te sterven. En daar staat Merlijn helemaal buiten mijnlief hij zou het willen dat hij daar invloed op had. maar dat is niet zo. als vrouwe geevalueerd door de tijd moet gij begrijpen mijn lief dat ik mijn waarde ken en hoogacht, mij niet meer hoef te conformeren aan de tijdend van weleer en zo mijn eigen keuze kan maken en mijn lief mijn dierbare Lancelot mijn hart behoort u toe daar kan geen feminisme tegenop, daar kan geen tovenaar, geen Merlijn geen Morgaine wat aan doen en hoe ik nu ook in het leven sta mijn vrijheid bevochten heb. Mijn liefde voor u mijn Lancelot staat daar oos van die is eeuwig niet te verslaan niet te ondermijnen. maar juist in die liefde is gelijkwaardigheid een bestendig iets, zonder mijn eigen waarde zonder dat ik u laat zien dat ik tegen de tegenslagen van deze tijd ben opgewassen zou onze liefde slechts schijn, een schersvertoning zijn. Wat denkt gij hoe kan een liefde als de onze tegen tijd en eeuwen van verandering opgeassen zijn als zij niet gelijkwaardig is. Mijn Lief mijn Lancelot ik smeek u kijk over uw grenzen heen en geef Merlijn niet de voldoening een wig tussen ons te drijven. Dompel u onder in deze eeuw omzowel uzelve als mij te kunnen begrijpen. En hoezeer ik ook verlang naar mijn eiland het eiland van de lering en mystiek toch moet ik erkennen dat de moderne tijden invloed op mij hebben, ik er de voordelen voor mij van meeneem, ach mijn lief vrees niet maar verander mee. Immers ik studeer niet voor niets aan de mysieke en esoterische scholen om de voeling met Avalon te behouden. Ik hoop u daar tegen te komen omdat ik eigenlijk toch wel verwacht dat ook gij het mystieke pad niet verlochend. en geloof mij op het moent dat wij elkaar ontmoeten zij het in de tram zij het waar dan ook we zullen het
voelen en weten. en to zo lang mijn lieve Lance blijf ik wachten op jou, blijf ik dromen van jou. Schieten woorden tekort. Ach Lance zoals gij reeds begreoen hebt berisp mij niet daardoor verwijdert gij u slechts van mij.
dat doet mij bittere tranen wenen, want ondanks alles blijf ik een vrouw met gevoelens, maar ook een vrouwe die haar eigen identieteit wil behouden. ach mijn lieve Lancelot mijn haret huilt bitter zijn mijn tranen vol weemoed naar de tijd van wel eer, vol smart en pijn, maar toch als gij het mij vraagt ik kan niet anders zij als die ik nu ben ondanks alle smart en pijn.
mijn hart bloedt, ik ween bittere tranen en kan niet anders kan niet terrug, ach mijn Lancelot, verlaat mij niet, het is niet anders.
De eeuwen zijn voorbij gegaan en ik draag u in mijn hart. Laat snel van u horen mijn lief.
Lancelot | 30 december 2006
Neen, duif van mijn hart. Het is verre van mij u te willen berispen. Ja, ik was teleurgesteld dat u mijn waarschuwing u niet in te laten met Merlijn, in welke van zijn vermommingen dan ook, in de wind hebt geslagen. Om u nogmaals te waarschuwen, scherpte ik mijn tong aan. Niet uit onwellevendheid maar uit mijn grote bezorgdheid voor U, mijn stralende ster. Wellicht zijt gij vergeten hoe arglistig Merlijn kan zijn. En als ik u waarschuw, ja misschien zelfs als ik u berisp, stel ik mij NAAST U, niet BOVEN u.
UW WENEN DOET MIJ WENEN ! Maar inderdaad, hebben wij niet het punt bereikt waar wij tot bezinning gedwongen worden. De richting van onze wegen lijkt tegenovergesteld.
Gij hebt een zekere mate van verzoening bereikt met dit tijdperk.
Ik daarentegen verfoei het. Mijn zintuigen, mijn hart en mijn geest, worden geteisterd door verworvenheden die naar een toekomst verwijzen die ik veracht en afwijs.
Mijn verlangen en mijn pogingen zijn gericht op terugkeer naar Avalon. Naar de heidense mystiek, naar het oerplezier, naar het onbedorvene. Hedendaagse mystiekbeleving is niet aan mij besteed. Terug in de tijd dus. En waren op ons eiland man en vrouw niet volkomen gelijkwaardig ? O Avalon. O eiland van mijn hartstochtelijke dromen !! Neen, ik voel mij niet afgeschrikt door vrouwen die hun vrijheid, onafhankelijkheid en gelijkwaardigheid nastreven. Integendeel, het zijn de besten. Gij zijt daar het ultieme voorbeeld van. Toch moeten we het onder ogen zien. Mochten wij besluiten dat onze wegen zich moeten scheiden, laat het dan ditmaal niet door Merlijns kwade intriges zijn, maar uit eigen, vrije en verstandige wil. Onze liefde zal blijven bestaan. Voor altijd uw Lancelot.
Ik heb u lief. Lancelot.
RM | 30 december 2006
Kortstondige opleving van de kasteelroman ?
Guinevere | 30 december 2006
Ach Lancelot, hoe jammer is het dat gij het leven zo zwaarmoedig beziet. Elke tijd kent zijn goede en kwade kanten. En wat oordeelt gij weer razend snel zonder de feiten te kennen over waar ik mij mee bezig houdt. En ja ook ik verlang naar de heidense mystiekbeleving, het oer plezier en het onbedorvene, en vind dat op mijn manier in de sporadische momenten van dagdromerij en in de tijdreizen die ik maak. Er is zo lijkt het mij nog een lange weg te gaan voor wij elkander weer echt kunnen bereiken, de eeuwen die zijn verstreken hebben ons verder uit elkaar gedreven dan ik ooit kon bevroeden. En toch blijf ik hopen dat gij mijn lief uw zwaarmoedigheid voor even aan de kant wilt zetten om te leren kijken door mijn ogen om zo de schone kanten van dit tijdperk te leren kennen en waarderen. Immers de zee die eeuwig ruist, zingt nog steeds haar oneindige lied en het is er goed toeven in tijden dat mijn hart bezwaard is van de vele vedorvenheden die ik om mij heen gewaar wordt. En zo als in elke tijd zijn er ook in deze tijd onverlaten die anderen hun geluk niet gunnen of er schamper over doen. Dat leg ik naast me neer miijn lief en laat mij daardoor niet beinvloeden. En mochten onze wegen zich wederom scheiden, zo zal ik dat betreuren, zo zal ik uw zoete woorden die ik weer even mocht proeven vreselijk gaan missen. Of zullen wij een andere weg vinden wie weet de tijd zal het leren.
Voor altijd de Uwe, mijn geliefde mijn koene ridder,
Guinevere
lANCELOT | 30 december 2006
Elk nieuw schrijven van U verheugt mij mateloos. Wat bewonder ik uw schrander verstand, uw gloedvolle woorden, en uw nimmer twijfelende liefde. Maar een enkele, respektvolle kantekening is op zijn plaats. U schrijft dat ik het leven zwaarmoedig bezie. Maar ik ben niet zwaarmoedig geboren. Nimmer was mijn blik zwaarmoedig. Maar toen het kwaad van Merlijn ons trof, is de zwaarmoedigheid begonnen. De bloemen verwelkten, ik zag enkel nog bomen die hun bladeren verloren terwijl ze zomer en winter groen hadden moeten zijn.En ik besef nu dat Merlijn slechts een sprookjesnaam is voor de zwaarmoedigheid in het menselijke hart. En nu, in deze zouteloze wereld van als paarden ingespannen mensen, voortgejaagd door de zwepen van lieden die uit onbenul boven zijn komen drijven, die hun commerciele belangen verkopen als liefde en begrip, wel in deze wereld leef ik. En het kost mij de uiterste inspanning om uit hun greep te blijven. Ik vrees echter dat ik onder het geweld zal bezwijken. Natuurlijk, lieve guinevere, weet ik dat de mensen in dit tijdperk en in dit land niet beter weten, dat ze ieder nieuw aanbod van amusement omhelzen als hongerige kinderen, elke nieuwe film als manna uit hun hemel en iedere gelegenheid om luidruchtig te zijn , zien als hun natuurlijke recht, dat ze niet eens beseffen wanneer ze grof en onaangenaam zijn. Ik weet, er zijn ook lieve beschaafde mensen, maar ook hun hol gepraat verdragen mijn oren niet meer. Inderdaad, nu we elkander peilen, proberen te leren kennen, openbaren zich direkt werelden van verschillen die moeilijk lijken te overbruggen, net zo moeilijk als de eeuwen die ons scheiden van Avalon. Ik kijk door uw ogen, maar zie niets.Als er al schone kanten aan dit tijdperk zitten, dan zijn die karig overgeleverd uit de menselijke wereld van Avalon. De zee kan ruisen wat ze wil, het strand zal ik daarom niet bezoeken. De strandwandeling verhevigt slechts mijn heimwee naar Avalon. U vroeg: zal de liefde de tijd overwinnen ?
Ik ben soms bang van niet. Liefde is slechts een veroveringsspel voor mensen van nu vol geplaag, vol onuitgesproken eisen aan elkaar, vol imitatie van de liefde zoals die voorgespeeld wordt door film en t.v. Vaak ook zonder respekt voor elkaar. Wat liefde voor mij is, weet ik niet. Van nature ben ik vrolijk en ik kan nog altijd zeer uitbundig zijn . Dan speelt Avalon in mijn gedachten en ben ik gelukkig, de omgeving is dan zonder enig belang. Vergeef mij deze uitwijding. Ik besef dat ik de moderne mens te kort doe. Maar waarom ik hem tekort doe , is mij eigenlijk duister. Zal de liefde de tijd overwinnen ? Zal de tijd het leren ? Veel liefde van uw vrolijke Lancelot.
Pielemoos | 30 december 2006
Ick denck dat de tijd het ten alle tijd zal leren Lancelot, zolang als u oprecht zijdt in toewijding ende uwen geduld den proeve doorstaan zal.
Ween om uw verliezen egter koester uw herinnering opdat uw hoop het het vuur der tijd doorstaan zal.
Verspeel geen onwijze woorden aan moogenlijke tovenaars die u tot waanbeelden en oover den rand van de afgronden der waanzin zullen storten.
Vrolijckheid is vaak een verkeerd zalf om een verhuld verdriet tijdelijck te verdoezelen wijlens men echt geluck slechts bevinden zal in den loutering welk verdriet den mens biedt.
Lancelot | 31 december 2006
Allerliefste oogappelske, aanbeden bijna-gemalin. Buiten knalt het, krijgsrumoer! Gevaar ! Waarom ben ik niet bij u om u te beschermen.
Ik zal proberen U niet meer te bebrommen of te beknorren. Maar ik wacht nog op uw mening. Ervaart U mijn bebrommen onaangenaam, van boven U komende of van naast U ? Deze kwestie moet de wereld uit ! Uw trouwe, toegenegen Lancelot.
Guinevere | 01 januari 2007
Ach mijn lief, dat ik niet eerder schreef lag aan het feit dat ik deze helse machine opnieuw moest installeren, en zoals dat nu eenmaal gaat, ging het ook dit keer niet vlekkeloos, maar nu mijn lief is het mij dan toch gelukt, en kan ik u weer schrijven. heb nog even geduld en ik stuur u in de loop van deze dag nog een nieuwe brief
Guinevere | 01 januari 2007
Voor immer de uwe, ik ben nog wat opgewonden mijn lief, vergeef het mij.
uw toegenegen Guinevere
