Gedichtje in een poging tot culturele zelfreflectie
happy half werk
zij praten naakt
laten liefst links en rechts allerhande attributen
uit hun poten vallen
voelen voelsprietjes liever
zonder zout blindelings spelen
kan een lief leven lang.
aan de andere kant van de systeemwand
vergadert verplaatsen van lucht
door parfum gezeverd van verstopte hormonen
houden buitenstaanders op
weg
op begripvolle afstand
hangt de stropdas een boei voor
gesprekspartnernavigatie trekt vogels in v-vormreflex,
steven je slabbetje,
gedraag je blank en man,
want wit is
zo mooi voorgeweekt
worden borsten bestempeld tot onafgesproken wapens
voor topverborgen plannen.
na sluiting tijd voor file van communicerende vaten vol
koppen met spijkers, kantoorbiotopen en harnassen
afschudden. laat je peniskoker achter
in de wilgen van de oprijlaan
hangt je relatie aan een tafelkleed,
dan zo bloot mogelijk aanschuiven,
je dag vergeten, zeggen
lekker
en
waar ben jij vandaag geweest?