Normaal zou je kunnen verwachten, in een huis vol van vrouwen, dat wij afgelopen week allemaal de afleveringen van Goede Tijden Slechte Tijden hebben gevolgd (gewoon omdat het zo boeiend was) ofwel de afleveringen van As The World Turns (who did who?).
Maar nee, in huize Desperaat gaat het er anders aan toe. We hebben deze week wel degelijk voor de televisie gezeten, niet zoals normaal in onze pyjama’s met bakken ijs kwijlend om de nieuwe leading part in the gilmores, nee deze week zaten wij in onze “rode” outfit ons nieuw idool te volgen… Jan!! Deze week was ons huis rood gekleed, op de ramen zaten posters van onze “grote vriend” onze “makker” en “kameraad”. En op dinsdag zaten wij, in tegenstelling tot de normale vrouwelijke studentenhuizen gok ik, naar het lijsttrekkers debat te kijken in plaats van Grey’s Anatomy! We schreeuwde dat Rutte een “oetlul” was en riepen om de nano-seconde “JAN FOR PRESIDENT” ja het was een drukte van jewelste.
Nu zul je misschien denken dat wij allemaal intellectuele dames zijn met een IQ van 2000 (dit geldt wel voor sommige hier ja) maar wij bespreken de politiek ook op andere manieren.

Wat zou Wouter voor ’n gezicht trekken als hij zijn “hoogtepunt” bereikt? Zou Balkenende een sixpack hebben onder dat strakke, ouderwetse pak (en hoofd)?Rutte is misschien sexy-er dan wij denken, waarom is deze man nog vrijgezel? Vérft Geert zijn lokken blond/wit? En waarom Jan nog steeds geen president is (we hebben hier toch een premier? Ja dat weet ik ook wel).

Maakt dit ons oppervlakkig? Nee hoor, we weten allen waar we voor staan. We wonen nu eenmaal in een “rood” huis, waar alle liefde uitgaat naar Jan… het is geen normale adoratie hoor. Ik denk dat het hoofd van deze man op ieder vrij stukje muur van ons huis is vastgeplakt.
Het maakt de politiek alleen een stuk leuker als je niet alleen de sombere maar ook de kleurrijke kant ervan probeert te zien en te ervaren.

Ik (wij) maak (maken) me (ons) ook zorgen over de vorming van het kabinet, maar het is soms even rustgevend om de “mens” achter de politicus te ontdekken. Zal Rutte ‘s avonds stiekem Jan – Peter opbellen “JP doe niet zo flauw, we zijn toch vrienden? Bloedbroeders zelfs”. Zal Wouter tegen zijn vrouw zeggen “nou ik vind het gewoon niet eerlijk, ik ben veel knapper dan JP ,ziet niemand dan in hoe belangrijk dát is?…. nee ik hoef geen warme melk”. Zal Femke haar kinderen verbieden iets op straat te gooien “jongens, stoepkrijt is ook vervuiling”. Zal Jan tot vermoeiends toe roepen “Sp Sp NU Sp” en zal zijn vrouw daarop antwoorden “Jan, het is 4 uur in de ochtend ik wil graag nog even een paar uurtjes pakken voor ik naar mijn werk ga”.
Zal JP na een lange dag in Den – Haag op de bank ploffen en heel de Tweede Kamer vervloeken?

Wat me opviel in de debatten van de afgelopen weken? Er zat bij sommige politici een dosis humor in waar je u tegen zegt. Alexsander (d66) was in het lijsttrekkersdebat van de kleine partijen bijna hilarisch.(Pastors *nadat Alexsander een standpunt verdedigt waar Pastors, hoe kan het ook anders, het totaal niet mee eens is*: je hebt volle zinnen, maar deze zijn niet altijd zinvol.  Alexsander: Ja dat vink een leuke)Wouter en Jan vulden elkaar feilloos aan en ook Femke deed een aardige duit in het zakje.
(Jan: meneer Bos heeft volledig gelijk Wouter: Goede samenwerking Jan. Femke: En er is niet eens koffie).

Politiek volgen is echt niet alleen boeiend voor de mensen die er verstand van hebben, met een dosis interesse, humor en aandacht kan iedereen de leuke aspecten van de Nederlandse politiek ervaren.