j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Heerlijk zit ik aan onze eettafel onze eettafel na te tekenen, niet op een velletje boom, maar gewoon zo op onze eettafel. Doe ik altijd op 1 september 2004. Met naast mij een gezondheid drankje, genaamd Kefir. Een drankje waarmee je de weg naar de eeuwenoude weg naar een lang leven kunt vinden. Handig drankje dat Kefir want dan hebben mijn vakanties een doel, ik ga daar iedere keer met een krat Kefir op zoek naar die eeuwenoude weg. Niemand heeft hem tot dusver gevonden, tenzij u honderd en twintig jaar een lange tijd vind. Ja tijd is betrekkelijk, als je aan je kloten (indien bij u voorradig) een touwtje vastmaakt en die weer aan een rijdende fiets, ja dan is honderd en twintig jaar een lange tijd. Tien seconden is dan allang. Maar om niet teveel tijd te verliezen aan mijn gezondheid drankje, ga ik verder met de intro waar ik altijd zo’n moeite mee heb. Ik was dus onze eettafel aan het vol tekenen, toen ik achter mij de TV hoorde praten. Hij/zij zei “WIJ ZIJN IN OORLOG” hij/zij zei het niet in hoofdletters trouwens, maar dat sterkt deze zin nog wat aan. Ik draaide me verschrikt om. Het bleek dat niet mijn TV deze zin uitbraakte, maar een bebaard slecht opgedroogd manneke. Zijn naam heb ik gelukkig verdrongen. Laat ik hem dus Dokter andersom Schaambaard noemen en het verder niet meer over hem hebben. Ik was flink van slag. Wat was ik in hemelsnaam toch voor onbelangrijks aan het doen. Terwijl we in staat van oorlog waren, zat ik lekker onze eettafels te tekenen, stoephoer die ik was, of graag wilde zijn. Ik rende door mijn kamer heen, gilde we zijn in oorlog. Ik remde even, we, ik was toch alleen. Maar er zouden vast nog wel meer mensen in oorlog zijn. Voorzichtig sloop ik naar het raam, nee nog niemand lag dood op straat. Jammer, want dit had het verhaal er een stuk spannender op gemaakt. Waar ik normaal het gestommel uit de haven hoorde komen, hoorde ik nu bommen vallen. Misschien was dit altijd al zo, en was er geen haven. We waren misschien wel mijn hele leven in oorlog, en ik maar vrolijk mijn leven leiden. Maar goed ik was nog in leven, en besloot mijn maatregelen te treffen. Naar buiten kon ik niet gaan, dus ging ik naar mijn slaapkamer. Daar trok ik een sexy pantypak aan. Geheel naakt dook ik in dit nylon. Van onder tot boven was ik nu gekleed. Uit een oude doos pakte ik een enorme dubbele dildo (dildo met aan weerskanten en plasbolletje) als wapenstok. Ja ik heb een nogal gevarieerde garderobe. Trok mijn gouden glitter gympies aan, deed een roze vergiet op mijn hoofd en was paraat. Er was een klein probleem, nee ik schrijf hier niet over mijn geslachtsdeel. Maar over onze vijand, ik wist in met wie we in oorlog waren. Toch rende ik naar buiten. De buurvrouw groette mij vriendelijk, nog voor het goede mens zich kon verbazen sloeg ik haar keihard neer met mijn dubbele dildo. Iedereen kon immers de vijand zijn. Op mijn weg naar de Passage waar Schiedam zijn winkeltjes heeft, zoveel dat ze het maar het centrum hebben genoemd. Sloeg ik achtereen volgens buiten oosten, de postbode, een tasjes dief, de dominee en ongeveer dertig volslagen onbekende. In de Passage bleef ik rammen, mijn pantypak zat vol ladders. Dit maakte mijn outfit nog enigszins stoer. Ik voelde me een echte held. Onder het meppen ontwaarde ik zelfs een trotse erectie. Net toen ik die groette, liep ik tegen een vuist aan. Het werd grijs voor mijn ogen, mijn benen werden zwaar en ik viel neer. Ik ontwaakte alleen even uit staat van bewusteloosheid om au te zeggen, omdat ik bij het vallen mijn erectie had gekneusd. Voor de tweede keer ontwaakte ik uit mijn bewusteloosheid in een politiebusje. Nu zit ik in een inrichting onder de medicijnen op hun eettafel soldaatjes te tekenen. Moraal van dit verhaal “laat je niet gek maken door de TV en zijn vriendjes” Dit verhaal is natuurlijk fictief, maar het had zomaar kunnen gebeuren...
Carmen | 08 november 2006Hey Pieter,je gaat rap. Pas maar op hoor, je zet zoveel columns neer... Beetje enthousiast ? Dat was ik ook, maar ik heb straf gekregen van Rini & mag nog maar 1 x per week. Je bent bij deze gewaarschuwd :) Zeker nu de sint bijna in het land is. Dadelijk krijg je niks in je schoen :) Carmen |
Helen | 08 november 2006Lekker inhoudelijk Carmen...not. |
mvanmaaren | 09 november 2006die pieter mag wat mij betreft iedere dag een colum schrijven! |
Karim Khaoiri | 09 november 2006Erg leuke column Pieter, geestig en spannend. |
Carmen | 09 november 2006Pieter, ik neem aan dat je begrijpt dat mijn reactie, als een grapje bedoelt was. Ik bedoelde het erg positief & zeker met een knipoog. Ik lees je graag & van mij mag je ook elke dag hoor :) |
Carmen | 09 november 2006Karim KhaoiriNogmaals ik snap niet waar je je zo druk om maakt.De reactie was niet irritant bedoeld, maar jullie schijnen werkelijk alles negatief te willen zien ? En nee ik heb het er zeker niet moeilijk mee dat Rini mij als een schoolmeester heeft gesommeerd. ik heb me eerder suf gelachen om alle reacties die daarvan zijn gekomen. Daar gaat het mij nog steeds niet om. Even een vraag waarom wordt ik met Ruud vergeleken ? Ik persoonlijk vind het jammer dat Ruud niet meer schrijft, een gemis aan kwaliteit op deze site. Maar laat mij gewoon mijn stukjes schrijven als ik die behoefte heb. En ja de behoefte om ergens nog een vriendelijke reactie te plaatsen die wordt met de dag minder. Dus wie weet joh, ben ik het tegen het eind van het jaar helemaal beu. En kan Ar weer gezellig & vooral lekker onderons & Rotterdams zijn... Warme groet Carmen |
Andrea | 09 november 2006uiteindelijk heeft ze toch weer aandacht gekregen. Mensen leer het nou eens. |
pieter | 09 november 2006www.eye-cramps.comOeps, bedankt voor de toffe reacties, Ik ga proberen het bij één column per week te houden. |
Karim Khaoiri - Carmen *^&^%$&%^$&$%&!!!- | 10 november 2006
|
arie l'ariekoeke v.h. amehoelalisme | 13 november 2006ha pieter, één tipje:nooit groeten als je aan het knokken ben.wan dar wor je e "slapligger" va. |
max3434 | 15 november 2006Dat ons-kent-ons sfeertje daar krijg ik een sikkepit van. Carmen mag best een reactie geven op een stuk als zij vindt dat dit past.Zou vreemd zijn als dit niet zou kunnen, vind ik. |