j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Hoe de multiculturele samenleving zich zal ontwikkelen? Als alles goed gaat dan zal het sterven. Daarmee bedoel ik niet dat alle niet-Nederlanders magisch zullen ophouden te bestaan (want weggaan zouden we toch niet…).
Wat ik bedoel is dat we eens toch moeten gaan inzien dat er in Nederland, en zo langzamerhand in de hele wereld, geen àndere samenlevingsvorm bestaat.
De mens verplaatst zich nu eenmaal als de pest naar alle uithoeken van de wereld voor economische, relationele of avontuurlijke activiteiten. Stap één is dus om dat gegeven te accepteren. Wanneer we eenmaal doorhebben dat de multiculturele samenleving de status quo is en er geen weg terug is, tekenen we meteen haar doodsvonnis, want vanaf dat moment hebben we het gewoon over dé Nederlandse samenleving.
Eer we zover zijn moet een aantal dingen gebeuren. We moeten hard werken aan de werkelijk belangrijke aspecten van ons burgerschap, en terwijl wij daar mee bezig zijn, moeten we ons niet laten afleiden. Nu worden we nog constant opgeschrikt door berichten over Marokkanen die niet willen inburgeren en vrouwen weigeren een hand te geven, over Turken die van verkiezingslijsten worden gedonderd omdat ze niet denken als wij en over Antillianen die problemen veroorzaken. Vooral die arme Turken lijken het nu te moeten ontgelden. Totaal verbaasd en vol verontwaardiging hebben zij de discussie over de Armeense kwestie ondergaan en gezien wat de gevolgen daarvan kunnen zijn voor de Europese politiek. Nu blijkt ook dat zij in hoog tempo aan het radicaliseren zijn, in navolging van hun Marokkaanse vriendjes. Althans volgens het NCTb. Zouden de Turken het nieuwe pispaaltje worden? Kunnen de Marokkanen dan eindelijk bijkomen? Ik had eerlijk gezegd gegokt op de Polen, maar daar zijn er misschien nog te weinig van.
Maar goed, terug naar ons burgerschap. Het begrip burgerschap klinkt nogal oubollig en ik hoor het ook helemaal niet zo vaak als eigenlijk zou moeten. Je zou het voor de grap eens moeten googlen om te kijken hoeveel hits je krijgt. Vast niet zoveel als bij het woordje integratie.
Terwijl ik dat begrip toch beschouw als het sleutelwoord binnen de discussie over de multiculturele samenleving. Het vertelt namelijk zonder te kijken naar kleur, ras, religie of afkomst wat jouw rechten en plichten zijn als burger. Wat is nodig voor een prettige samenleving?
Het is ook slechts in dat kader dat de gemeente Rotterdam moet omgaan met diversiteit in de stad. Zorg voor de best mogelijke omstandigheden waarin iedereen zich makkelijk kan ontwikkelen. En zorg voor een maatschappij waarin iedereen gelijke kansen krijgt. Over een paar jaar moeten we gewoon een Marokkaanse burgemeester, Turkse hoogleraren en nieuwslezeressen met hoofddoek hebben zonder dat daar een haan naar kraait. Niemand moet dat dan bijzonder vinden.
Ik zou zeggen dat de gemeente het puur zakelijk moet aanpakken: maak een meerjarenplan voor alle burgers van Rotterdam en investeer in belangrijke portefeuilles als jeugd, onderwijs en werkgelegenheid. Een beleid dat precies bij Rotterdam past: no nonsense.
Tot zover de acties van bovenaf. Ook op straatniveau zijn veranderingen hard nodig. Ik vind het bijvoorbeeld jammer dat we geen open houding naar elkaar toe hebben. Ik heb een aantal bijbaantjes gehad en op alle werkplekken waar ik kwam voltrok zich hetzelfde ritueel. Eerst werken mijn collega’s om mij heen, omdat ze niet goed weten om te gaan met een moslimmeisje. Dan beginnen de eerste aarzelende gesprekken en pas na een lange periode van dagelijks contact zijn ze voldoende op hun gemak gesteld om met de meest prangende vragen te komen: waarom ik een hoofddoek draag, of de kleur ervan nog een betekenis heeft (ik verbaas me hoe vaak deze vraag terugkomt), wat ik vind van bepaalde actuele gebeurtenissen en of ik verjaardagen vier. Met humor beantwoord ik alle vragen, we hebben de leukste gesprekken en bij het afscheid vertrouwen ze mij toe dat ze helemaal niet gedacht hadden dat ik een leuke collega zou zijn.
Ik zit dagelijks in de trein naar Utrecht (waar trouwens nooit een zitplaats te vinden is) en niemand die met elkaar praat. Slechts één keer heb ik het meegemaakt dat iedereen grapjes begon te maken en dat was naar aanleiding van problemen op het spoor. Dus het kan wel, als de terughoudendheid eenmaal is overwonnen. Iets waar ikzelf trouwens ook last van heb. Dus reizigers, spreek mij vooral aan en ik zal je alles vertellen wat ik weet. Zal ik, om de drempel van het aanspreken te verlagen, een button dragen met de tekst: “Hier zit een aanspreekbare allochtoon”?
Wie zichzelf regelmatig met de tram verplaatst die kent vast ook die ontzettend vrolijke, jonge Marokkaanse controleur (zo heten ze toch, die mensen in gele overhemden?) die een gesprek op gang kan brengen met iedereen in de tram. Tegelijk. Hij is altijd in dezelfde goede bui en reizigers in zijn tram worden allemaal vrolijk van hem. Echt een inspiratie.
Hanina Ajarai (Marokko, 1981) heeft Arabisch
gestudeerd in Leiden en is medeauteur van het boek
Land van werk en honing, een bundel met portretten van
zes Marokkaanse vrouwen, dat op 10 november verkrijgbaar is in de boekhandels.
Rini | 23 oktober 2006Burgerschap, dat is em ! |
Sophie | 23 oktober 2006Ja, door al dat gekonkel, gezever, gekneus en ander chagarijnig en jaloers gedoe raken we een beetje de weg kwijt. Zeer dope column! En go burgerschap (zal ik zelf maar eens beginnen met polen aanspreken in de tram). |
Carmen | 24 oktober 2006Hanina Ajarai, met veel respect heb ik je Essay gelezen & ga ook zeker het boek in novenber kopen ik ben heel benieuwd naar het werk van land en honing... LEUK ! |
Jompet! | 18 november 2006bijzonder hoor... |
Nazra | 28 november 2006Nou zeg, wat geef je de mensen nou toestemming om me te storen tijdens mijn vredig ritje in de trein! Dat jij nou zo veel geduld hebt. Ik snap best dat wij interessante wezens zijn, wij meisjes met hoofddoeken, maar die nieuwsgierige aagjes zullen zich maar moeten inhouden. Ik ga toch ook niet zomaar rare vragen stellen, dat willen ze ook niet en ze zullen me vast vies aankijken als ik een dergelijke vraag stel. Dus spreek vooral voor jezelf, Hanina! |
momo | 13 december 2006seker seker mensen zijn op internet |
momo | 13 december 2006seker seker mensen zijn op internet |
said | 13 december 2006???????????????? |
Nazra | 27 december 2006eja3oe i momo, halimboy, said en rauw! |
tsharmila | 29 december 2006eja3oe i nazra! |
mouhcin | 29 september 2007almouhcin@yahoo.esis perfect.... |