j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Ik ben mijn lijf aan het opbranden
en het brandt voor niets.
Het is godverdomme lente
en mijn lijf voelt godverdomme niets.
Mijn arm wil omarmen
mijn mond wil zoeken en vinden
mijn papillen willen proeven en tasten
en mijn wezen ervaart niets.
Niets dan zoetgearomatiseerde alcoholdampen.
Mijn oren niets dan wezenloos geblaat.
Ik moet mijn hart met mijn eigen innerlijk vuur verwarmen
zoals dat, tot zover, alle lentes in successie gaat.
Ik zie de aarde sterven
en mijn lijf voelt ook al weinig prettigs meer.
Ik sta versteld over het profijt dat lui soms trekken
uit hun neurotisch intermenselijk verkeer.
Maar zij met mooie lijven en lege babbels
wijzend misprijzend naar mijn verkreukeld lijf en wijzen het af,
keer op keer op keer op keer.
En ik leg mijn geest open,
ik laat mijn mooie ikkie zien.
En de goegemeente met hun fancy oogkleppen passeren me,
weer en weer en weer.
En ik ga door en ik wordt heftig,
ik word dood en doodziek van mijn heftige geest.
Ik wil krijsen, krijsen van geluk
mijn armen klampend om een lief en heftig vrouwelijk beest.
Ik wil bloeden, zodat ik morgen aan mijn lijf kan zien
dat ik vandaag door iemand lief gehad ben.
Ik ben nog steeds niet droevig
maar spreek mijn verongelijktheid in niet mis te verstane woorden uit.
Want anders slaat het naar binnen,
en geloof me, dan wordt ik hartstikke gek.
Dan ben ik in staat om alle ongevoelige honden,
met mijn mes, te verwijzen naar het graf.
Dus laat me nou in godsnaam uiten
en accepteer afgezien van mijn geuite liefde,
bij tijd en wijle ook mijn bullshit maar.
Want word ik daar eenmaal in belemmerd
dan koop ik een Kalachnikov
en is de wereld met mij nog lang niet klaar.
Carmen | 20 september 2006WOAUH, je hebt er een fan bij! |
Michelle | 24 september 2006Heel indringend..... Het stemt tot nadenken. |