j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
De beste teksten, geweldigste muziek wordt geschreven in onze laagte punt of hoogte punt, blijkbaar stimuleert enorme pijn of intens gelukgevoelens onze meest creatieve talenten…
Misschien moeten we wel elke traan opvangen en elke glimlach vasthouden om ons telkens te kunnen herinneren aan al die emoties.
Niemand kan jou precies vertellen wie of wat jouw hart, het allerdiepste raakt… of hoe je er vanaf komt. Moet jij je gelukkig prijzen dat je tenminste lief hebt gehad?
Ik meen dat ik schrijf vol met emoties, heel egoïstisch, om het uit mijn lichaam te krijgen maar vooral ook om ooit terug te kunnen lezen zodat ik elke herinnering, elke emotie zou kunnen herleven.
Soms ben ik bang om te voelen, te beschermend om alles veilig te laten gaan… te eigenwijs om opnieuw te beginnen…
We leren van jongs af aan om op te kunnen staan, elke keer dat we vallen, het zou makkelijker moeten worden, we zijn toch zo getraind?
Er zijn momenten dat je wilt blijven wachten, toch nog een keertje proberen, vasthouden aan alles waar je denkt enigszins nog grip op te hebben…
En dagenlang dat opstaan lijkt alsof het helemaal geen zin heeft… eens leek het magisch dat de zon onderging en misschien nog wel magischer dat die ook nog bovenkwam…
Hoe kon ik al die bijzondere, mooie fragmenten in mijn omgeving, zo negeren?
Kan je het de ander ooit vergeven dat hij of zij uit jouw leven is verdwenen alsof degene er nooit is geweest… iemand die een gat van leegte achter heeft gelaten en jou zelfs in je nachtmerries telkens weer in de diepte laat vallen?
Vergeven?
Dat heb ik al gedaan
Maar vergeten?
Kon ik dat maar…
mooi | 03 september 2006vergeven en vergeten, ach vergeten, koester de mooie herinneringen. |
hartedief | 03 september 2006Vergeven? |
Guldane | 03 september 2006Mooi An! |
C&C | 03 september 2006Begrijpen gevoelens, wisselen voortdurend, stemming & ontstemming, |
C&C | 03 september 2006Mooi geschreven, dank je CAC. |
Een fan | 03 september 20061 blik op jouw gezicht. En ik ben ook weer terug bij af... |
Ad Viseur (aka Pascal) | 04 september 20061 blik op het gezicht? als je maar niet te hard gooit! |
Pascal | 04 september 2006(PvdG) |
CTRL/Alt/Delete... | 04 september 2006Pascal, ik sluit me er graag bij aan. |
ken jah dat nah schele | 04 september 2006Als U terug bij af zou zijn zou U dit niet hebben geschreven... |
Santai nr 7 | 06 september 2006www.santai-party.comIk ben het eigenlijk wel een beetje zat al dat vallen-en-opstaan. Het wordt tijd, om te rijzen, te zweven, te vliegen...ach misschien zijn dat alleen in dromen mogelijk; gelukkig maar want het neerstorten en vallen in de diepte zou ik in werkelijkheid niet kunnen overleven. |
Ad Viseur | 06 september 2006Je moet mindere/slechte tijden meemaken om (weer) extra van de goede tijden te kunnen genieten. Je hoeft niet altijd "te vallen", maar het is wel goed om weer even met "beide benen op de grond te staan". |
wish you a happy brithday next week | 07 september 2006Like any other kind of love, friendship can be lost within our lives due to neglect or anger or, sometimes, simply circumstances. However it is lost, we often lose a part of ourselves that can never quite be recovered. |