Ergens half januari ben ik in Worm beland. Een of ander fins bandje kwam optreden. Sindsdien bleef het in mijn hoofd hangen. Nu schrijf ik het eruit.
Als je in Worm belandt, voel je je meteen thuis in die vreemde omgeving met vreemd bier voor een belachelijk lage prijs. Het gebouw, een oud V.O.C.-pakhuis, geeft nog eens extra gevoel van curiositeit.
Aangekomen in de bovenzaal beginnen de drie mannen al snel te spelen. Een drumstel en twee keyboards waar jaren zeventigachtige orgelriedeltjes uit schallen en knallen. Aan special effects is ook gedacht. Alledrie hebben een minilichtkrant op hun borst gespeld, met daarop vermoedelijk, want ik had al het nodige op, hun namen. De drummer gaf een solo, vanachter beschenen door een stroboscoop. Dat zag er geweldig uit!
Het was goed dansen op deze leuke muziek. En net voor het begon te vervelen hielden ze ermee op.
