Op reis met Rosa Ensemble en Spinvis
In het donker begint het
schimmig spreekt een zachte stem
met vlaamse vleugels
aan schaduw aangepast
wreed verstoord door mannenstem
de persoon aan de teugels
trekkend
Zij begint en de anderen volgen
samen zijn zij zes
met stuurman Spinvis
aan het begin van hun avondreis richting Utopia
geen angst, heb vertrouwen
Ieder vormt zijn eigen ding
de stem, de tong, de lucht,
het woord en de long
verschuilt het ideaal zich
in onze taal?
ons vermogen deze te uiten
anderen te laten verstaan
welke twist van de tong
jij ook laat gaan
Conflict
er is maar één kapitein op het schip
naar verluchting
geluid wordt muziek, muziek wordt taal
en zo verstaan we ons verhaal in
instrument en woord
Inspirerend eenvoudig spreekt hij
maak je eigen woorden
spreek niet in cliché's
praat geen anderen na
durf te dromen
en ga
Helaas gaat de passie van het begin
aan het eind verloren
dit lichtelijk geneuzel
komt het verhaal niet ten goede
en laat mijn hoogtepunt verstoren
muziek en taal zijn samen en laten elkaar niet los
maar theater zit niet onder de knie
Aan het eind wordt weer leven gemaakt
samen met naasten bellen we luchtblazen