De aspirant Palestijnse martelaren wordt voorgehouden het bed te zullen gaan delen met misschien wel veertien maagden. Maar is dat wel iets om naar uit te kijken?
Laatst had ik er weer een. Je herkent ze al (achteraf) tijdens het versieren. Zelf nemen ze nauwelijks initiatief, maar uit alles blijkt, dat ze enorm nieuwsgierig zijn naar wat jij met ze van plan bent. Heb je haar dus eenmaal voor je gewonnen, dan kom je snel verder. Haar passiviteit, echter, maakt je toch wat onzeker over of ze nou wel zo graag wil.
Je hebt lang (meerdere avonden) met haar gepraat. Je doet je arm om haar heen. Je pakt haar hand vast. Je gaat zoenen. Je doet haar kleren uit. Je doet je eigen(!) kleren uit. En dan lig je eindelijk in bed met ondergoed nog aan en is de nacht al half om. Het licht moet uit.
Omdat ik een beetje voorspel ook wel weet te waarderen, begin ik haar te strelen. Ik maak haar duidelijk, dat ik dat bij mij ook wel lekker vind. Al snel komen de vragen: Waarom doe je je ogen dicht? (Omdat dat lekkerder is!) Soortgelijke vragen met hetzelfde antwoord zijn: Waarom kreun je? En Waarom bijt je me? Aarzelend wordt aanvaard, dat ik haar borsten aanraak. En dan naar omlaag. Tot mijn verbazing leer ik, dat er vrouwen bestaan, die niet aan zelfbevrediging doen en dat ze dus het gevoel, dat ik ze geef, voor het eerst voelen en er nog pap van lusten ook!
Maar ik doe niet alleen aan liefdadigheid. Ik heb zo ook mijn behoeften! Maar omdat de uiteindelijke weg naar de eventuele daad steeds weer uniek en erg persoonlijk is, zal ik daar nu niet over uitweiden. Ik kan alleen maar concluderen, dat een maagd niet je van het is. Geef mij maar een vrouw met ervaring, als ik me dan toch op moet blazen.
Jaren later hoor je nog eens, dat ze hun eerste keer helemaal niks aan vonden. Heb je daar zo je best voor gedaan?
