Al vaak heb ik de vraag gehad;”Wat boeit jou nou in een man?”

En iedere keer kost het me veel moeite om daar uit te komen……wat boeit mij nou, er is zoveel wat me boeit.

Iemands ogen, lach, manier van lopen. Vaak zijn het juist die kleine dingen die opvallen en een man interessant maken. Het hoeven geen gespierde adonissen te zijn, het gaat vooral om de uitstraling en hoe ik daar als persoontje op reageer.

De afgelopen jaren heb ik op vele wijze mannen de revue zien passeren.

In de eerste plaats mijn eigen maatje waar ik nu al 20 jaar mee samen ben, lief en leed mee deel en vier fantastische kinderen mee heb.

Daarnaast natuurlijk de gewone vrienden en de vrienden die ik overgehouden heb aan mijn dates die ik zo nu en dan met veel plezier maak.

Wat maakt de ene man nu interessant en waarom doet de ander je totaal niets? Ook al ziet hij eruit om gestolen te worden.

Om hier voor mezelf uit te komen heb ik al “mijn mannen” eens op een rijtje gezet.

Iets wat ik kort had willen houden, maar wat ik blijkbaar van me af moet schrijven.

Hoe oud was ik toen ik hem voor het eerst ontmoette…………..zestien? …… hooguit.

Hij was de reden dat ik iedere dag naar het zwembad trok om netjes baantjes te gaan zwemmen.

Zag me natuurlijk niet staan, maar had een onweerstaanbare lach waar hij je mee aan kon kijken, was ouder geen idee hoeveel jaar, maar dat maakte niet uit, het maakte hem eerder veel boeiender en mijn conditie was nog nooit zo goed .

Ik heb zeker een jaar iedere dag gezwommen alleen voor die lach en even de kans om een blik op hem te werpen om hem daarna uit het oog te verliezen, totdat ik hem een jaar later met mijn moeder in de stad tegen kwam en bleek dat die twee elkaar kenden.

We raakten aan de praat en de gemeenschappelijke interesses bleken er al gauw te zijn.

Als donderslag bij heldere hemel kwam daar zijn uitnodiging….”meid kom gewoon op een zaterdagochtend eens langs op de koffie, dan laat ik je mijn atelier zien en wat van mijn werk, en heb je behoefte aan ruimte en licht, dan mag je er gerust komen werken.”

Daar ben je dan bijna achttien jaar op mannen gebied totaal onervaren, zelfs een zoen had er nog niet in gezeten en dan vraagt het onderwerp van je dromen of je bij hem langs wil komen.

Met een enorme koelbloedigheid gaf ik aan dat heel leuk te vinden en we spraken voor de zaterdag daarna af.

Zaterdagochtend………….hoe vaak ik voor de spiegel heb gestaan weet ik niet.

Uiteindelijk heb ik maar gewoon iets  zwarts aangetrokken waar ik me lekker in voelde, want ik was al nerveus genoeg.

De weg naar zijn huis heb ik nooit zo goed opgenomen als die ochtend.

Fietsend over de Vlaardingerdijk, Dam, lange Kerkstraat bonsde mijn hart in mijn keel veel harder dan mijn fiets over de kinderhoofdjes rammelde en heb ik me zelfs afgevraagd zou ik wel gaan, maar eenmaal bij het Proveniershuis was ik verkocht.

Het Proveniershuis in Schiedam, momenteel net als de ruïne weggestopt tussen alle nieuwbouw bleek van binnen een plaatje te zijn met allemaal kleine appartementjes, grenzend aan een mooie binnentuin waar de tijd leek stil te hebben gestaan.

Kleine huisjes met een verbazingwekkende ruimte als je het goed in wist te delen en ik moet zeggen dat had hij zeker gedaan.

Het huis bestond uit een hal met daar een doucheruimte en toilet, vanwaar je in de eetkeuken en de woon/slaapkamer kon komen.

Het bed in de vorm van een tweepersoons hoogslaper viel niet op, door de hoogte en het feit dat er een ruime bank onder stond waarboven eigen werk van hem hing.

De kamer was een allergaartje van bijeen geraapte spullen die stuk voor stuk een betekenis voor hem hadden , waardoor het een geheel eigen plek was die warmte en gezelligheid uitstraalde.

Ik denk dat ik die ochtend voor het eerst echt de betekenis van geil zijn leerde kennen, want met wat hij deed en hoe hij praatte maakte hij iets in me los wat ik nog nooit op die manier ervaren had.

Daarnaast gaf hij me nog iets anders….veel belangrijker nog, hoewel je een goed gevoel van geilheid niet mag onderschatten.

Hij gaf me het gevoel dat ik iemand was, die belangrijk was, naar wiens mening geluisterd werd en waar zelfs hij terwijl hij 14 jaar ouder was nog iets van kon leren.

Ik voelde me voor het eerst in mijn leven echt bijzonder.

Onze zaterdagen werden een vast ritueel en als we niet aan het schilderen waren gingen we vaak de stad in om ergens gezellig wat te gaan drinken.

In Schiedam bleek hij geen onbekende te zijn , er was me blijkbaar veel ontgaan voor die tijd, maar of het nu bij de cafeetjes was, het museum, of gemeentebestuur, iedereen leek hem te kennen.

Zelfs Ien, toen sinds een jaar of drie mijn vriendin wist wie hij was en hing s’avonds nadat ze me met hem bij de koffiepot was tegen gekomen aan de telefoon met de vraag hoe wij elkaar hadden leren kennen en waarom ik dat niet gezegd had.

Het kwam er min of meer uit als een waarschuwing, van meisje kijk uit op zaterdag ben jij het verder is er op iedere dag van de week wel een ander.

Ongeloof maakte dat ik het weg wimpelde.

 Ien tekende hem af als de eerste de beste Bon Vivant die het er goed van nam en alles wat op zijn pad kwam ook.

Deed hij dat maar, in mijn nachtelijke maagdelijke dromen hadden we geile wilde sex, voor zover mijn gedachten over wilde sex gingen, maar in werkelijkheid was hij de galantheid zelve en kon er hooguit een kus op de wang vanaf als ik weer naar huis ging.

Verder was er een enorme verbondenheid, werden onze ontmoetingen uitgebreid , ging ik mee naar zijn zangleraar en verdiepte hij zich in mijn spirituele interesses.

Het was zaterdagochtend en ik werd wakker in een verhitte geile bui shit wat was die droom echt, ik ben er dan nog steeds van overtuigd dat fantasie soms de werkelijkheid kan overtreffen. Het was een warme broeierige dag en ik kleedde me luchtig in een soepel vallende rok met daarop een roze blouse , die ik misschien net iets verder open liet dan normaal.

Ik voelde me goed die morgen en achteraf denk ik dat ik met de droom in mijn achterhoofd,  genoeg geilheid uitstraalde om van mijn galante ridder de sex beluste god te maken waar ik nou al die tijd op wachtte, de man die mij in zou wijden in alles wat ik in gedachten al honderden keren gedaan had.

Die ochtend was hij wat laat, zijn voordeur stond open en toen ik binnenliep kwam hij net de douche uitgelopen, bond ongegeneerd z’n handdoek om en ging koffie maken.

Aanstalten om zich aan te kleden maakte hij niet, dus we zaten al gauw aan de koffie met gebak en terwijl hij voluit aan het praten was over het schilderij wat hij voor aan het plafond in een bank moest maken, zat ik me af te vragen wat ik onder die handdoek kon verwachten, met als gevolg dat de taart niet alleen  in mijn mond kwam, maar ook op andere plekken….ik had het niet eens in de gaten.

Mijn galante ridder zou niet galant meer zijn , als hij niet de helpende hand zou toesteken, maar nadat hij naast me op de bank was komen zitten en met zijn vingers de slagroom van mijn blouse had weggehaald voelde ik overdonderd als ik werd ineens zijn lippen op de mijne en vonden zijn handen zijn weg naar de knoopjes van mijn blouse om mijn borsten te ontbloten.

Ik liet hem gaan, liet hem elk plekje wat hij wilde bezitten hebben en dat we voor de open ramen lagen en elke voorbijganger ons kon zien, interesseerde me niets.

Terwijl ik me naar de zevende hemel voelde stijgen , kreeg mijn sex god door dat dit naïeve meisje weinig tot geen ervaring had en met moeite kwam de galante man weer naar boven.

“Dit is jouw eerste keer hè?”  De vraag kwam als donderslag bij heldere hemel en het enige wat ik eigenlijk wilde zeggen was niet stoppen………..niet stoppen niet nu!! Maar er kwam alleen een klein ja uit.

Hierna veranderde alles totaal…hij vond dat hij wat moest vertellen, hij was geen man voor één vrouw ( verdomme, Ien had gelijk), had meerdere vriendinnetjes, kon me niets bieden maar gezien hetgeen wat ik bij hem losmaakte wilde hij er wel voor het eerst in zijn leven over nadenken.

Hij zou zich aan gaan kleden en me thuis brengen, en dat deed hij ook, galant als hij was.

We spraken wat af voor de volgende zaterdag op neutraal terrein in de koffiepot.

Die ochtend liep anders dan anders, ik zat niet op mijn gemak, en hoewel hij me vertelde dat hij zijn vriendinnen had gebeld dat het over was, en dat hij een keus had gemaakt kon ik hier toen niets mee.

Boos kon ik ook niet zijn, mijn gevoel voor eigenwaarde was enorm gegroeid en eerlijker had hij niet kunnen zijn.

We dronken koffie met gebak en sloten hiermee een periode af en toen ik naar huis fietste dacht ik, dit was het dan, niet wetend dat ik ooit anders zou denken en dat ondanks dat ik een heel andere kant op zou gaan we elkaar toch steeds weer tegen zouden komen met sluimerend dezelfde gevoelens.