j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
1 | 6 | 10 | 14 | 19 | 23 | 27 | 32 | 36 | 40 | 45 | 49 |
2 | 7 | 11 | 15 | 20 | 24 | 28 | 33 | 37 | 41 | 46 | 50 |
3 | 8 | 12 | 16 | 21 | 25 | 29 | 34 | 38 | 42 | 47 | 51 |
4 | 9 | 13 | 17 | 22 | 26 | 30 | 35 | 39 | 43 | 48 | 52 |
5 | 18 | 31 | 44 |
Andy Warhol: Mona Lisa's
TWO ELEGIES
in search of the lost tune
REINIER VAN HOUDT, PIANO
Op 31 mei speelt pianist Reinier van Houdt een ongewoon programma met "twee grote Werken aan weerszijden van de Moderne Tijd": aan de ene kant klinkt uit 1911 Charles Ives' Concord Sonata in een -geheel in de geest van de componist- allesbehalve authentieke uitvoering, pendelend tussen alternatieve versies en schetsen, met ingelaste improvisaties en op al dan niet door Ives aangeduide aansluitpunten worden vreemde klankkleuren ingeplugd.
Ives benaderde als een van de eersten muziek als geluid, dat in verschillende constellaties gelijktijdig in de ruimte klinkt, los van oorzaak of intentie, maar wel met de potentie ooit één natuurtaal te worden die mensen zonder misverstanden met elkaar zullen spreken. In de Concord Sonata brengt Ives hymnen, fanfares, liederen, kermisklanken met geluiden van water, hoefgetrappel, een stoomlocomotief samen in één transcendentaal idioom: het resultaat klinkt energiek, vol hoop, maar is omgeven met een melancholiek aura, omdat alle geluiden het nieuwe thuis nog niet gevonden hebben.
Een kleine eeuw later, aan de andere kant van de moderne tijd, zwerven deze geluiden nog steeds dakloos rond: uit 2006 zal de nieuwste aflevering van Alvin Curran's zwanezang-in-progress Inner Cities klinken. Curran lost het onbehagen over de willekeur van de geluiden op door de veelheid en gelijktijdigheid juist te omarmen:" from the fatal moment I oblige two sounds to share the same living quarters there simply is no contradiction, the composer and the listener readily accept two unlikely musical objects, brought into being and joined forever by no will of their own. Music is mindless though it has been known to exert great powers on the mindful.." In Inner Cities 12 haalt Curran allerlei blue notes uit Elliott Carter's modernistische hoogtepunt Night Fantasies, schikt die tot een oude irish tune "My Wild Irish Rose, en brengt die weer samen met free-jazz secties en klankexplosies.
CHARLES IVES : SONATA NR.2 'CONCORD' (1911) - ALVIN CURRAN : INNER CITIES 12 (2006)