Alles binnen een handbereik…
verbreekt de magie
De eerste ontmoeting, het eerste telefoontje, de eerste date, de eerste zoen, allemaal spannend en kriebelig… en toen…
Je bracht me naar dit adembenemende uitzicht, kaarslicht dinertje op het strand, wandeling aan zee en genieten van zonsondergang. Ik had me nog nooit zo bijzonder gevoeld, warm en veilig…
“Houden van hem op een afstand is genoeg” zei ze tegen me. Na zoveel pijn en moeite heb ik het aanvaard dat we niet voorbestemd zijn. Ze hield van hem maar tegelijkertijd haatte ze hem. “Hij kon gewoon niet alleen van mij zijn” verteld ze zachtjes.
Ik was alles wat je zocht in een vrouw, zei je vol overtuiging tegen me, jij, jij was niet eens half wat ik wilde vinden in een man, en toch…
Voorheen was ik altijd overtuigd dat, als iemand genoeg van je hield, jij de enige zou zijn. Ondertussen heb ik mijn twijfels, zelfs als je veel van iemand hield, kan je nog gevoelens voor een ander hebben of nog krijgen.
We willen zo graag geloven in liefde.. in dromen.. in sprookjes, eigenlijk zijn we hopeloos romantisch.
Jij wist het… je gaf alles om me te doen geloven, je gaf me dromen, sprookjes en romantiek. En ik verbrak mijn afstand… en jij de magie…
“Ja, we weten het van elkaar” lacht ze als ze mijn verbazing ziet. Ik begreep nog steeds niet waarom ze haar man met een ander kon delen. Het leek haar niets te doen, of ze liet het me tenminste niet zien.
“Toen ze het niet wist, was het nog ons geheimpje” zegt ze stralend. Zou de spanning, de magie zijn geweest? bedacht ik me. “We praten er gewoon niet meer over” en haalt haar schouders op. “Hij houdt van ons allebei” en gooit nonchalant haar haren naar achter.
Misschien dachten we dat zwijgen de oplossing was, ontwijken?… of ontvluchten?
“Vroeger was ik helemaal niet zo hoor” zegt ze zodra ze de telefoon heeft neergelegd. Ze had net verteld hoe jaloers ze was, haar vriend mag niet eens een meisje gedag kussen. “Sinds we weer bij elkaar zijn wil ik hem gewoon nooit meer kwijt” legt ze me uit.
Misschien moeten we eerst de afstand nemen en ‘voelen’ om te realiseren wat belangrijk voor ons is. Of misschien wel voor altijd afstand blijven houden…
Ik wil een sprookje,
Ik wil een droom,
Ik wil magie…