Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen (OLVVV) is gebaseerd op de herinneringen van regisseur Chokri Ben Chikha. Hij is een Tunesische migrantenzoon, geboren en getogen in het Belgische Blankenberge. In België veroorzaakte niet de voorstelling maar het affiche een rel, deze laat een Maria met ontblote borst zien. Sommige theaterdirecties weigerden daarom de voorstelling.

Het stuk wordt ingeleid door drie Marokkaanse vrouwen (Marrakesh Emballage) die ceremoniële teksten zingen bij de begrafenis van Habib een Tunesische gastarbeider (bestaan die nog?) in Blankenberge. De dode is de vader van de regisseur. We maken kennis met zijn vrouw Fatima (gespeeld door Ben Chikha), zijn drie zoons Murat (woedend), Chokri (de redder) en Haider (de onnozele). We zien de Poolse Maria die van Chopin, de paus en Chokri houdt. En Georgina, zij houdt het midden tussen een dienstmeid en maatschappelijk werkster.

Het huwelijkscadeau dat mama Fatima in 1962 kreeg was een vliegticket Tunis-Brussel, enkele reis. De familie woont nu in bij Maria een Poolse die de oorlog heeft overleefd en met een soldaat en een trauma ook naar Blankenberge kwam. De regisseur vertelt over de verhoudingen tussen de gezinsleden, en tussen de gezinsleden en Maria. OLVVV vertelt van het christendom en de islam in één huis maar OLVVV is vooral een ode aan de vrouw.

Na een trage start met stiltes, zoals dat hoort bij een begrafenis, schiet de voorstelling in een stroomversnelling waar het niet meer uitkomt. Sterk geladen beelden worden afgewisseld met relativerende en schrijnende humor. Je komt ogen en oren te kort om alles te volgen. In OLVVV zijn dans en spel organisch met elkaar verweven, de dansers blijven in hun rol waardoor zelfs het abstracte persoonlijk wordt.

De rode draad door alle politieke beelden en familiekiekjes is het thema van de vrouw als steunpilaar in veranderende samenlevingen. Geen van de mannen, noch de macho, noch de onnozele noch de redder is in staat overeind te blijven in roerige tijden. Alledrie zijn ze afhankelijk van de vrouw. Chokri Ben Chikha laat in een ademstokkend slotbeeld zien wie met wie de vloer aanveegt.

OLVVV is een ijzersterk stuk zoals ze alleen in België kunnen worden gemaakt: een draaikolk van het persoonlijke en het politieke, het schone en het lelijke, dans en spel. Niet te missen.

Gezien: Lantaren-Venster 18 april 2006
Check: Unionsuspecte voor laatste voorstellingen
Dank aan Martine voor haar scherpe analyse