Het culturele online mzine van Rotterdam
antenne rotterdam

Antenne Rotterdam

jfmamjjasond
1610141923273236404549
2711152024283337414650
3812162125293438424751
4913172226303539434852
5183144

Magazine

week 47 | donderdag 21 november 2024 22:55 uur | 2 bezoekers

Berichten uit Italië (2)

Ernest van der Kwast, schrijver, kunstrover en espressoverslaafde, woont en werkt in Italië. Eens in de zoveel tijd bericht hij over het land van de minirokjes en de paus.

Aan de kade van de heimwee

Bolzano – Ze staat er elke dag. ’s Ochtends, in de middag, ’s avonds, en misschien ook in de nacht. Ze staat aan de reling van haar terras en tuurt in de verte. Maar er is geen verte, geen zee en geen horizon. Voor haar staat een flat. In die flat woon ik sinds enige tijd, en als ik naar de bakker loop, naar de bibliotheek fiets, of naar Da Anita voor een espresso ga, zie ik deze zeemansvrouw zonder zee en zonder man.

Ze is oud en draagt een lange jas. Het weer in Bolzano is zacht, de lente begon in februari, maar de vrouw kent geen lente. Ze draagt altijd een lange jas, alsof er maar één seizoen is: herfst.

Ik heb ooit twee jaar getreurd om een meisje dat uit mijn leven was gelopen. Het waren jaren die duizelingwekkend lang duurden, jaren die mij zeven kilo aan lichaamsgewicht kostten. Als ik langs de vrouw op haar terras loop, voel ik soms het hartzeer van vroeger, voorbij verdriet dat nog niet voorgoed voorbij is.

Ik vroeg ooit aan een dichter hoe lang een mens liefdesverdriet kan hebben. De dichter, zelf zeventig, antwoordde dat hij het niet wist, maar dat hij vreesde “tot zijn negentigste of zoveel ouder de mens wordt”.

De vrouw heeft haar arm op de reling en staart onbewogen voor zich uit. Soms vergaan er minuten, soms vergaat er een halve dag. Ze is nog geen negentig, wel al voorbij de zeventig. Misschien is de dood de enige troost waarop we kunnen hopen, maar ook de dood kan lang op zich laten wachten.

Ik schrijf elke dag gestaag aan mijn roman in de bibliotheek van Bolzano. De werktitel is Wacht nog met springen. En de roman gaat over drie generaties ijsjesmakers. Wie over meerdere generaties schrijft, schrijft over heimwee. Maar ik weet niet of ik ooit zoveel heimwee op papier kan krijgen als de hoeveelheid die in de ogen van de starende vrouw huist. Haar ogen zijn een haven voor heimwee, een stille haven waar al jaren geen boot meer komt, waar de vaargeulen zijn dichtgeslibd. Waar meeuwen traag zweven op de lucht.

Hoort deze vrouw dagelijks een scheepshoorn en trekt ze dan haar jas aan, doet de deur open en loopt naar de reling? Op welke boot wacht ze? De boot met haar man op de boeg, de kotter met haar kind, de sloep met haar jeugd? Of weet ze dat al deze boten nooit meer komen en dat er maar één boot haar kade kan bereiken? De charonsboot. Misschien dobbert die in de verte. Aan boord zit een stokoude, haveloos geklede veerman.

Hij zal haar meenemen.

 
Array
(
    [112331] => Array
        (
            [naam] => charlie
            [link] => 
            [reactie] => mooi verhaal Ernest...

Hij zal haar meenemen ja.




            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-04-18 23:57:32
            [react_date_changed] => 2006-04-18 23:57:32
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99658
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => ASS6QEKW736Z2
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 112331
            [editable] => 1
        )

    [112324] => Array
        (
            [naam] => bizar!
            [link] => 
            [reactie] => 
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-04-19 10:32:08
            [react_date_changed] => 2006-04-19 10:32:08
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99658
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => 6VDXSBV9W4LHKB
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 112324
            [editable] => 1
        )

    [112313] => Array
        (
            [naam] => Guldane
            [link] => 
            [reactie] => Mooi,zoals je het verwoordt! Je neemt de lezer mee naar haar...Laat ik nou een lezer zijn. Ik heb vanmiddag laat je boeken gekocht. Ik ga er heel snel aan beginnen. Ik hoop dat dit verhaal een voorproefje is van wat me straks te wachten staat.
            [afbeelding] => 0
            [spambot controle] => 
            [react_date] => 2006-04-19 19:08:13
            [react_date_changed] => 2006-04-19 19:08:13
            [react_page] => 0
            [react_user] => 19238
            [react_user_target] => 0
            [react_parent] => 99658
            [react_count_reads] => 
            [react_count_views] => 
            [react_confirmstring] => XHBCV9TPRPDWW4G
            [u_name] =>   
            [u_email] => antennerotterdam@users.antenne.exolog.nl
            [react_id] => 112313
            [editable] => 1
        )

)

charlie | 18 april 2006

mooi verhaal Ernest...

Hij zal haar meenemen ja.

bizar! | 19 april 2006

Guldane | 19 april 2006

Mooi,zoals je het verwoordt! Je neemt de lezer mee naar haar...Laat ik nou een lezer zijn. Ik heb vanmiddag laat je boeken gekocht. Ik ga er heel snel aan beginnen. Ik hoop dat dit verhaal een voorproefje is van wat me straks te wachten staat.


*

laat dit veld leeg

Tweets about "#rotterdam"