Een weekend Barcelona, het is wat....
Ik was er eerlijk gezegd nog nooit geweest, Barcelona, de stad waar iedereen het over heeft, de stad van FC Barca, de stad van Gaudi. Wij kwamen binnenrijden via een brede avenue en dat ging een hele tijd door. Barcelona is groot, 1,8 miljoen inwoners en ligt aan zee. Het is de hoofdstad van Spaans Catalonie, het barst van de monumentale gebouwen en moderne architectuur.
Wat in het centrum meteen opvalt is de enorme aantallen jongeren, ze liggen in bosjes in de diverse parken, langs de kades en op het strand. Dat is apart, dat het strand gewoon in de stad is, naast de haven. Die jongeren dus, het lijkt wel een soort internationaal ontmoetingscentrum.
Natuurlijk zijn er ook de gewone toeristen, zoals wij, de Ramblas is ervan vergeven, straatartiesten, terrasjes vol mensen, waar grote halve liters bier worden geserveerd. Het zijn culturele toeristen, door Barcelona rijden continu speciale open toeristenbussen, je kan overal in- en opstappen, het ticket is de hele dag geldig. Barcelona als pretpark, Gaudi hier, Gaudi daar, uniek gebouw, zus, uniek gebouw zo, Nou Camp, het Olympisch dorp, etc. etc.
En dan is daar natuurlijk de Sagrada Familia, het levenswerk van Gaudi, de architect van de grote lijnen en de kleine frutsels. Spectaculair, zo hoort een kathedraal te zijn, niet te makkelijk, het moet moeite kosten. Ze zijn nu sinds 1983 weer bezig, er werken diverse architecten en kunstenaars aan. Ik voel nog steeds mijn maag van de bruggetjes tussen de torens, hoog, mooi en eng. Gaudi is wel een van de unieke selling punten van Barcelona voor zowel de oudere als jongere toerist. Het is architectuur die tot ieders verbeelding spreekt, begrijpelijk, sprookjesachtig en knap. Een beetje mystiek, maar toch Katholiek !
Barcelona heeft vast een heel spannend nachtleven, het is er druk en het barst van de terrasjes, restaurantjes en kroegjes. We zijn nog in een paar leuke restaurants en cafe’s geweest, alsook een trendy nachtclubrestaurant.
Een hele andere creatieve kant van Barcelona leerden we maandag kennen, toen we vetrokken. We reden met de auto op een driebaansweg tussen de vele huizenblokken, die rond het centrum zijn gebouwd toen de stad eind 19 de eeuw flink werd uitgebreid, de tijd ook dat Gaudi aan zijn kathedraal begon. Er kwam een man op scooter naast ons rijden, die ons erop attendeerde dat een achterband lek was, dat was inderdaad zo. Dus wij naar de kant om het wiel te verwisselen, hij kwam nog even langs om in redelijk onverstaanbaar Spaans te vertellen dat er een garage ergens een paar straten verder was. Nee, bedankt we kunnen de band zelf wel verwisselen. Toen we tevreden over het snelle wisselen weer verder reden en een paar foto’s van daktuinen wilden maken, bleek de tas weg met natuurlijk alle belangrijke papieren, paspoorten, rijbewijzen, bankpasjes, camera en telefoon.
Stom, langzaam drong het tot ons door. De band was lek gestoken. Hij kwam terug om ons af te leiden en een kompaan heeft snel de tas gerold uit de nog openstaande wagen. Na vijf uur op het politiebureau hadden we het even gehad met Barcelona, de politie is daar bij aangifte even traag als hier en de dieven even snel.