Het is geweldig om naar een voorstelling te gaan, vooral met kinderen. Ik heb ontdekt dat het er weinig toe doet wat de aard van de voorstelling is. Wanneer ze muziek,- of theatergevoelig zijn vreten ze alles.

Vorig weekend zaten we zondagmiddag met tante Hannie in theater Zuidplein bij Muis van Theater Terra. Het is een musical met acteurs in zwarte kleding, achter levensgrote poppen.
Het is een prachtig eenvoudige voorstelling, met puur theatrale middelen vormgegeven.
Er blijft heel veel over voor de verbeelding en dat is waar kinderen van smullen. Het is een voorstelling voor kinderen vanaf 4 jaar, maar mijn zoons van 9 en 11 vonden het net zogoed erg leuk (“niet echt lauw pap, maar toch wel erg grappig…”). Zelf heb ik genoten, ook door de goede stemmen. www.theaterterra.com
Zaterdagavond speelde ik zelf in de Adriaen Janszkerk Oud Ijsselmonde met de KRPH, het harmonieorkest, waarvan ik al jaren lid ben. We hebben een concert samengesteld met delen uit bekende speelfilms en die ook daar op een groot scherm geprojecteerd. Het is erg spannend om als muzikant film te begeleiden, zoals in de stomme film periode door een pianist werd gedaan. Ook het publiek raakte in vervoering en de kinderen vonden het prachtig. Voor hun was het geen probleem om zo een twee uur durend concert uit te zitten. www.krph.nl
Zondagochtend word ik wakker met de zon op bed en dat sterkt me op te staan om me bij het gelegenheidscombo van OBK Pernis, langs de route van de marathon te voegen. We zullen vlak achter het 5 km punt een uur muziek maken om de lopers aan te moedigen.
Via allerlei omwegen kan ik er met de fiets nog komen, het orkest is er al. Ik word voorgesteld, krijg een lunchpakket en een marathonshirt. Muziek heb ik niet, ik lees mee met mijn vriend Johan (de toekomstige burgemeester van Pernis e.o.) Beide hebben we nog last van geblesseerde lippen van het concert de avond ervoor, maar de zon doet wonderen en we kunnen lekker een uur muziek maken. Wanneer een leger Rotebwagens in zicht is weten we dat we moeten stoppen, alle lopers zijn gepasseerd. Mooie actie op de zondagochtend. www.obkpernis.nl
Lucas heeft koorst, maar de paracetamol en de adrenaline doen wonderen, wanneer ik met hem en Jannes om half drie de tram neem naar het Oude Luxor. Midden in de marathongekte stappen we uit de metro. Menig loper komt nog waggelend of kotstend de finish over, maar de stemming is prima. Eenmaal in het Luxor bestaat deze wereld niet meer, we stappen in die van Mayumana. Al weken verheugen de jongens zich hierop, ik niet minder. De zaal is stampvol met alle kleuren en leeftijden, iets wat ik zelden meemaak. Meestal wordt cultuur in gescheiden culturele,- of leeftijdsgroepen genoten. Vanaf de eerste seconde is het een zinderende voorstelling. Vijf vrouwen en vijf mannen produceren ritme, anderhalf uur lang en ze vertellen daarmee het verhaal van hun lichaam, hun cultuur en hun energie. Elke speler/danser/zanger doet dingen die op zijn of haar lijf en persoon geschreven lijkt en dat samen is een duidelijk geheel, ondanks het ontbreken van een verhaal. Daarnaast wordt er geraffineerd met geluid, stemmen en humor gewerkt, waardoor er veel verrassingen in zitten. We zijn echt enthousiast en tot twee maal toe is er een toegift. Tot slot geven ze in de foyer nog een kleine demonstratie.
Het is overweldigend. www.mayumana.com

Groet ivo

Array
(
)