Wanneer ik eind maart in de bieb het programma van de maand april zie liggen, loop ik zelf een beetje in hogere sferen de bieb uit. Hier wil ik iets mee. Ik besluit om het programma de komende maand te gaan volgen en via Antenne mijn ervaringen te delen.

Afgelopen zaterdag, 8 april, stond het spiritueel festival op de agenda. Een dag met heel veel aanbod, een voorproefje voor het programma van de komende maand. Wanneer ik de bieb binnenkom en het programma van de dag bekijk, besluit ik eerst het marktje over te gaan.

Ik loop als eerste tegen het kraampje van de Soefi beweging aan. Ik pak een folder en lees dat het Soefisme geen godsdienst is, men vindt Soefi’s in vrijwel alle godsdiensten. Hmm, klinkt voor mij een beetje vaag. Ik probeer wat meer uitleg te krijgen van een vertegenwoordiger van de Soefi Beweging. De vriendelijke man legt me uit dat het Soefisme ervan uitgaat dat er één godsdienst ligt verborgen onder alle godsdiensten. De verschillende godsdiensten zijn voor de mensen verschillende paden om uiteindelijk tot God te komen. Dit maakt het dus ook dat het Soefisme geen enkele godsdienst afwijst. Ik vind het een mooie gedachten, maar ook te mooi om waar te zijn. Ik ben niet zo positief gestemd dat ik denk dat het deze vorm een meerderheid onder alle gelovigen zal krijgen.

Wanneer ik bij de volgende stand aankom blijk ik bij het humanistisch verbond te zijn aangeland. Wanneer ik de heren achter de tafel vraag wat ze nu precies doen, wordt er gewezen op de grote collectie folders die voor ze ligt. Maar daar neem ik geen genoegen mee. Kom op zeg, wanneer ik alles wat er bij deze standjes te krijgen is, mee moet nemen, dan ben ik nog wel even bezig. Dus ik vraag door. Maar de uitleg blijft voor mij een beetje vaag. Wel begrijp ik dat het een hele grote organisatie is. Waarbij men uit gaat van het individu. Toch maar even in een folder kijken dan. ‘Humanisme is een overtuiging die gebaseerd is op waarden en normen als zelfbeschikking, verantwoordelijkheid, verdraagzaamheid en gelijkwaardigheid.’ Hoewel ik me in deze waarden erg goed kan vinden, krijg ik toch een beetje kriebels. Ik moet ineens heel erg aan de folders van de Nederlandse overheid denken. Alsof de “grote meester”  het aan zijn leerlingen uitlegt hoe het allemaal moet. Maar goed, toch neem ik het foldertje mee in mijn tas, misschien toch nog eens verder lezen.

Vervolgens loop ik lekker door en maak op verschillende plekken nog even een praatje. Een lerares van Humanisch Vormend Onderwijs vertelt met veel enthousiasme over haar beroep en of het misschien ook iets voor mij is? Daar ga ik eens over nadenken, zeg ik met een glimlach.

Een meisje van de Baha’i geloof wil me graag de principes van haar geloof uitleggen, zoals de gelijkwaardigheid van man en vrouw en dat elk tijdperk zijn eigen profeet heeft, maar door haar verlegenheid kan ze m’n aandacht niet vasthouden. Ik kijk al weer verder naar een ander standje.

Dan kom ik met een aardige meneer in gesprek van stichting Kairos – Karma en reïncarnatie. Reïncarnatie heeft me altijd geboeid en ik ben vast niet de enige. Ik besluit mee te doen aan het door stichting Kairos georganiseerde spel ‘ Leven op herhaling’ en loop met de meneer Verbrugh mee naar de 2^e etage.

Wordt vervolgd.