Geen flauwe grap dit keer. Alhoewel er in dit boek ook genoeg grappen van hetzelfde niveau gemaakt worden, is ‘Komt een vrouw bij de dokter’ een aangrijpend verhaal.
Ik kreeg het van een vriendin te leen om me op te beuren nu ik mijn nek gebroken heb. En het werkte. Want dit boek relativeert. Het kan altijd nog slechter met je gaan. Maar hoe je je voelt, hangt helemaal van jezelf af.
In het boek brengt Kluun het verhaal van een man die zijn vrouw op 36 jarige leeftijd verliest aan kanker. Een gelukkige relatie die veel te vroeg eindigt. Door een verkeerde diagnose wordt de borstkanker van Carmen te laat opgemerkt en blijkt het al door haar lichaam uitgezaaid te zijn. Dan begint een proces van chemokuren, bestralingen en medicijnen; het proces van uitstel.
De schrijver, de ik-figuur in het boek (het is een autobiografische roman en daardoor extra schrijnend) is een succesvolle jonge vent; een echte levensgenieter. Door de ziekte van zijn vrouw wordt zijn ‘perfecte’ wereldje overhoop geschopt en komt hij in een tweestijd tussen liefde en levensgeluk.
Vanaf bladzijde 70 moet je huilen, zeiden vriendinnen die het eerder lazen tegen me. En het is zeker geen boek waar je zonder vochtige ogen of brok in je keel doorkomt. Maar ook een boek dat je zeker doet glimlachen en beseffen dat er altijd dingen zijn om vrolijk van te worden.