Het plan: de stad onveilig maken! Het is 23.15 uur en Omgetoverd tot  ware barbiepopjes stappen we de auto in en rijden richting stad. Mijn goede vriendin, die zich na 5 keer afrijden de trotse bezitter van het rijbewijs mag noemen, heeft helaas bijna net zoveel tijd nodig met de weg vinden als het rijbewijs behalen. Luisterend naar keiharde dancehits met een bulletje en een sigaret zijn we aangekomen om 00.05 uur (We hebben dus 50 minuten nodig gehad in plaats van het gebruikelijke kwartier om in de stad aan te komen). Tijdens deze lange autorit ben ik tot de ontdekking gekomen dat Cindy of doof is of het verschil tussen links en rechts niet kent waardoor het me enige moeite kost om vriendelijk naar haar te blijven lachen.

Lichtelijk geiriteerd door onze lange reis proberen we vervolgens  van de auto af te komen zodat we eindelijk lekker uit ons dak kunnen gaan .Het is inmiddels 00.20 uur en we zijn nog steeds rondjes aan het rijden op zoek naar parkeerplek. Nee we hadden niet gerekend op een gratis plek ergens in een steegje maar dat je om 00.30 uur al niet meer fatsoenlijk je auto kwijt kunt in een van de vele parkeergarages die rotterdam bezit  doet niet goed aan mijn humeur. Om 00.39 uur kunnen we eindelijk de auto verlaten.

Nu het parkeer probleem opgelost is, is er niets wat mijn teruggekomen feeststemming kan wegnemen. Jolig lopen we de stad door, terwijl we ons moeten beschermen tegen alle hongerige honden (jongens) die er rondlopen. Het is bijna tot niet mogelijk dat te doen zonder lastiggevallen te worden. Wij gingen uit van het rotterdamse beleid: genoeg blauw op straat en niet dat je verplicht bent je grote broer mee te nemen, terwijl je gewoon samen wilt lol trappen. Erg jammer dat juist op deze avond de blauwe mannetjes erg schaars zijn. Niet erg handig in een levendige uitgaansstad als Rotterdam. Of het lastig gevallen worden door jongens nog niet genoeg is lopen we ook nog een boze duidelijk  niet Nederlandse vrouw tegen het lijf die ons verteld dat we slechte meisjes zijn en ons ook meteen niet al te vriendelijk verzoekt terug te gaan naar ons eigen land. Ze vertelt vervolgens dat ze een hekel heeft aan alle buitenlanders (en islamieten). We lopen door en grappen dat we Ayaan Hirsi Ali tegen het lijf zijn gelopen. We bedenken waar we heen kunnen gaan.: Sorbonne ?? 'Veel te druk moet je de rij zien. Uhhh…..cinema ????' 'Nee daar ben ik van de week geweigerd' vertelt Cindy brullend van het lachen 25+ he? (wij zijn 20). Ik vraag haar of zij iets weet.   “Stadhuisplein, American dream ,  Hyper Hyper”!

We belanden om 01.15 uiteindelijk in Thalia, waar we uit ons dak gaan op de muziek van een onbekende dj, we drinken een lekker wodkaatje en genieten volop van de muziek en de rust (je hebt ruimte om te dansen) niemand die je in de weg danst. Het was voor ons anders uitgaan dan normaal. Het is 03.40 uur als we allebei genoeg  hebben van muziek. In plaats van muziek verlangen we nu naar eten. We vervolgen onze avond naar ons vaste eettentje de Sjeik ,waar we een heerlijke pita kip weg smullen en de kort maar krachtige avond nog doornemen. Met een wat aangeschoten blik  vraag ik Cindy kijkend naar mijn telefoon met tijd 04.35, denk je dat we voor 06.00 thuis zijn?