Afgelopen zondag ging ik 's middags om 15:00 naar de britse documentaire "Sisters in law", een meeslepende documentaire waarbij
het huiselijk geweld in verschillende gezinnen de rol speelde.
"Sisters in law" gaat over een vrouwelijke rechter en een vrouwelijke openbare aanklager, die uitspraken doen over huiselijk geweld en de slachtoffers daarvan.
Toen de documentaire begon, dacht ik eerst" pffffff, dit wordt weer zo'n traag verhaal vol subjectieve bijkomstigheden", maar nee, niets was minder waar. Ookal begon de docu een beetje traag en is de film filmisch gezien niet bijster interessant, toch hadden de verschillende verhalen een onwerkelijke disney-meeslependheid. Een realiteit ver van buiten mijn wereld.
Vier verhalen, die van een 6 jarig meisje mishandeld door haar tante, een verhaal van een vrouw die wil scheiden van haar man in een omgeving waar dit taboe is, een vrouw, die verkracht wordt door haar man, en een meisje van 10, verkracht door haar buurman.
Deze vier verhalen worden moeiteloos door elkaar gesneden en vooral het verhaal van het 6 jarige meisje Manka, ernstig mishandeld, greep me erg aan.
Haar beide ouders waren overleden en haar tante voedde haar op doormiddel van klappen met een kleerhanger. Maar niet zonder eerst nog het ruggetje van het arme meisje met hete pepers in te smeren.
De lompheid waarop de van wandaden beschuldigde mensen reageren wordt hier prachtig beantwoord met het compassieloze recht van de vrouwelijke rechter.
De brute verhalen worden afgewisseld met de tedere beelden van de vrouwelijke rechter die lieflijk tegen haar zoontje praat.
Kortom, een ontroerende en meeslepende documentaire.
